Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24905 przypisów.
Sunt lacrimae rerum — Rzeczom także zdarza się płakać (dosł.: są łzy rzeczy); Wergiliusz, Eneida (ks. I, w. 462). [przypis redakcyjny]
superarbiter — przewodniczący sądu polubownego. [przypis redakcyjny]
Super aspicum et basiliscum — właściwie: super aspicon (lub aspicem) et basiliscum (ambulabis), cytat z średniowiecznego hymnu łacińskiego znaczy: „(będziesz się przechadzał) na żmii i bazyliszku”. [przypis redakcyjny]
super fidelitatem (łac.) — na wierność. [przypis redakcyjny]
superintendencje — urzędy naczelników komory celnej. [przypis redakcyjny]
superiora — przełożonego. [przypis redakcyjny]
superioris et inferioris Hungariae (łac.) — górnych i dolnych Węgier. [przypis redakcyjny]
superlatyw — najwyższy stopień przymiotnika; przenośnie: najwyższa pochwała. [przypis redakcyjny]
supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]
super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]
superrewizja — ponowny przegląd; tu: badanie lekarskie poborowych przez wyższą komisję wojskowo-lekarską. [przypis redakcyjny]
supersedować — odstąpić. [przypis redakcyjny]
superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]
Supiński Józef (1804–1893) — ekonomista polski, autor Szkoły polskiej gospodarstwa społecznego (1862–1865), poprzednik pozytywizmu, nawoływał do „pracy i oszczędności”. [przypis redakcyjny]
suplementować — zasilać. [przypis redakcyjny]
suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]
suplement — zasiłek. [przypis redakcyjny]
suplement — zasiłek w żywności. [przypis redakcyjny]
suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]
supliki — modły błagalne, prośby. [przypis redakcyjny]
suplikować — błagać. [przypis redakcyjny]
suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać, domyślać się. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis redakcyjny]
suppedytować — poddawać. [przypis redakcyjny]
suppedytowany — dostarczany. [przypis redakcyjny]
supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — myślałem. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebam — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — rozumiejąc. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — rozumiem. [przypis redakcyjny]
supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]
supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis (łac.) — najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego. [przypis redakcyjny]
surdis fabula narratur (łac.) — do głuchych się gada. [przypis redakcyjny]
surdo tyranno fabula dicta (łac.) — bajka opowiadana głuchemu tyranowi. [przypis redakcyjny]
surdut — ówcześnie nazwa wizytowego ubioru męskiego, zwykle ciemnego, z dwoma rzędami guzików. [przypis redakcyjny]
surdutowcy — osoby noszące surdut, w przeciwstawieniu do ludu. [przypis redakcyjny]
surdut — rodzaj przedłużanej marynarki, uznawany za elegancki strój na przełomie XIX i XX w. [przypis redakcyjny]
surge puer (łac.) — wstawaj, chłopcze. [przypis redakcyjny]
surmacz — trębacz; osoba grająca na surmie. [przypis redakcyjny]
surma — instrument pochodzenia azjatyckiego, w Europie od średniowiecza, gł. jako instrument wojsk. (o przenikliwym brzmieniu). [przypis redakcyjny]
surma — puzon. [przypis redakcyjny]
surma — trąba używana dawniej w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis redakcyjny]
surmy — gatunek fujar, czyli piszczałek wojskowych używanych przedtem. [przypis redakcyjny]
surmy — puzony. [przypis redakcyjny]
surogator — sędzia pomocniczy. [przypis redakcyjny]
surowcowy — surowiec: rzemień wyrżnięty ze skóry surowej. [przypis redakcyjny]
surowiec — bicz z surowej skóry. [przypis redakcyjny]
surowiec — niewyprawiona skóra. [przypis redakcyjny]
surowie — surowo. [przypis redakcyjny]
surowy (daw.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]
surowym żebractwem — natrętnym, nieustępliwym wyłudzaniem pieniędzy od klienta. Po wierszu tym znajdowało się w brulionie satyry odmienne zakończenie utworu: „Wszystkie władze szczególnym co dała ojczyzna, / W ręku prostych utrata, w dowcipnych spuścizna / Niepłatny płaci sobie, płatny więcej zyska, / Czyliż ojczyzna matka z samego nazwiska? / Czyż kto służy dla próżnej sławy, będzie żebrać? / Biorą, którzy nie służą, służąc czemu nie brać. / Zdobi wziątek dowcipny, podła kradzież szpeci,/ Jeśli matką ojczyzna, niechże żywi dzieci. / Czemu nie brać, gdy wziątek i skrycie, i snadnie, / Kto roztropny korzysta, głupi tylko kradnie. / Taki teraz jest statut zbyt w projekta płodnych, / Nowych obywatelów i statystów modnych. / Król Kazimierz był prostak, Aleksander drugi, / Klecili oni prawa dla kraju usługi. / Sobie służyć to koncept, staropolskie cnoty / Skutkiem były dziczyzny i grubej prostoty.” [przypis redakcyjny]
surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz [itp.]). [przypis redakcyjny]
surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz). [przypis redakcyjny]
surrogatorami — zastępcami. [przypis redakcyjny]
Sur — starożytny Tyr w Fenicji. [przypis redakcyjny]
susceptantów — pomocników rejenta, urzędników sądowych. [przypis redakcyjny]
suseł — zwierzę z rodzaju gryzoniów. [przypis redakcyjny]
suspicionis (łac.) — podejrzenia. [przypis redakcyjny]
suspicio veneni (łac.) — podejrzenie trucizny. [przypis redakcyjny]
suspicja — podejrzenie. [przypis redakcyjny]
suspicyja — podejrzenie. [przypis redakcyjny]
susque deque (łac.) — za nic. [przypis redakcyjny]
sustaw (ros.) — staw. [przypis redakcyjny]
sustawy — z rosyjskiego: stawy; w tym wypadku stawy barkowe. [przypis redakcyjny]
sustoją — sustoję. [przypis redakcyjny]
suszyć kości (starop.) — zwrot przysłowiowy posiadający genezę biblijną, oznacza tęsknotę („usychanie” z tęsknoty). [przypis redakcyjny]
suta — sypana (mogiła Kraka). [przypis redakcyjny]
Suum cuique decus posteritas rependat (łac.) — niech potomność odmierzy każdemu należny zaszczyt. [przypis redakcyjny]
suum cuique pulchrum (łac.) — swoje dla każdego piękne. [przypis redakcyjny]
suum effectum sortiri (łac.) — swój skutek wziąć. [przypis redakcyjny]
suwać rowy — skakać przez rowy. [przypis redakcyjny]
svetimuos' miškuos' — etimuosna miškuosna. [przypis redakcyjny]
swą pruć (daw.) — być upartym, upierać się. [przypis redakcyjny]
swacha — zasadniczo każda mężatka uczestnicząca w weselu; także kobieta wykonująca pewne funkcje obrzędowe na weselu. [przypis redakcyjny]
swada — tu: umiejętności mówcy a. pisarza. [przypis redakcyjny]
swadziebny (starop.) — weselny. [przypis redakcyjny]
swania, swańka (gwar.) — zasadniczo każda mężatka uczestnicząca w weselu; także kobieta wykonująca pewne funkcje obrzędowe na weselu (w Słowniku gwar Karłowicza Orzeszkowa podana jako źródło tej formy). [przypis redakcyjny]
Swarożyc — bóstwo pogańskich Słowian, któremu poświęcony był czarny koń. [przypis redakcyjny]
swastyka — znak tajemniczego pochodzenia, wyobrażający dwie skrzyżowane litery „z”. [przypis redakcyjny]
swat — tu: zalotnik. [przypis redakcyjny]
swej pociechy — należnej mu pociechy (pociecha to również określenie dziecka. [przypis redakcyjny]
Swe kolczyste łodygi robaczliwej zdrzeni — przypomina trochę: the salt-surf weeds of bitternes w Manfredzie Byrona (II, 1); zdrzeń (starop.): rdzeń. [przypis redakcyjny]
Sweno — królewicz szwedzki (w oryg. duński). [przypis redakcyjny]
Swera (…)/ Który był jednakiego z stoikami zdania — Spherus z Bosporu, uczeń Zenona z Cytium, należał do sekty stoików, założonej przez swego nauczyciela. [przypis redakcyjny]
swobodę z ojca powziął łona — w A[autografie; Red. WL]. przekreślone: z matki wyssał łona. [przypis redakcyjny]
swoją łódkę (…) skierowałeś do łodzi rybaka — Do łodzi św. Piotra, czyli do św. Kościoła Chrystusowego. [przypis redakcyjny]
swoją osobą udaje ścięty łuk mostu w połowie — Obraz dziwnie plastyczny, przedstawiający człowieka, który głęboko zamyślony, głową i wyższą częścią ciała pochylony naprzód postępuje drogą. [przypis redakcyjny]
swoje pognoił snopy — przymówka do Snopa, herbu Wazów. [przypis redakcyjny]
sybarytyzm — skłonność do zbytku i zniewieściałości (od greckiego miasta Sybaris w starożytnej Italii, słynnego z takiego trybu życia swoich mieszkańców). [przypis redakcyjny]
Sybilla — kapłanka wyroczni Apolla w Cumae w Kampanii we Włoszech. Wg legendy Apollo, starając się o jej względy, obiecał dać jej wszystko, czego zapragnie. Sybilla poprosiła o tyle lat życia, ile ziaren piasku zmieści w garści; żyła więc tysiąc lat. Wyrocznie sybillińskie zapisane w trzech księgach uważane były za trafne przepowiednie dotyczące przyszłości świata. [przypis redakcyjny]