Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8916 przypisów.
paradigma (łac.) — paradygmat, wzór, przykład. [przypis edytorski]
paradisium (łac.) — raj. [przypis edytorski]
paradoxum (łac.) — paradoks. [przypis edytorski]
parafanały (z łac.) — właśc. paraphernalia; majątek osobisty żony, wniesiony przez nią w małżeństwo, ale nie zaliczający się do posagu; najczęściej stroje, meble i biżuteria. [przypis edytorski]
paramenty (łac.) — szaty, naczynia i sprzęty liturgiczne. [przypis redakcyjny]
parametritis (łac., med.) — zapalenie przymacicza (parametrium). [przypis edytorski]
paranoia senilis (łac.) — obłęd starczy, choroba psychiczna objawiająca się rozwojem przesadnych urojeń. [przypis redakcyjny]
parantela (z łac. parens, parentis: rodzic płci męskiej lub żeńskiej, przodek) — pokrewieństwo, powinowactwo, zwł. ze znanym rodem; wyraz najczęściej używany w lm: parantele. [przypis edytorski]
parantela (z łac. parens, parentis: rodzic płci męskiej lub żeńskiej, przodek) — pokrewieństwo, powinowactwo, zwł. ze znanym rodem; wyraz najczęściej używany w lm: parantele. [przypis edytorski]
parantela (z łac.) — pochodzenie. [przypis edytorski]
parantela (z łac.) — powinowactwo, powiązania rodzinne. [przypis redakcyjny]
parantela (z łac.) — powinowactwo, powiązania rodzinne, zwłaszcza ze znanym rodem; krewni należący do tego samego rodu. [przypis edytorski]
parantela (z łac.) — związki pokrewieństwa, powinowactwo. [przypis edytorski]
parare necessitudines (łac.) — zdobywać sobie przyjaźni. [przypis redakcyjny]
parasyt (daw., z łac.) — pasożyt; tu: towarzysz zabaw, korzystający z czyjejś hojności. [przypis edytorski]
Parcam (…) superbam (łac.) — Parka dumna, trzymająca kosę w groźnej ręce. [przypis redakcyjny]
parcjalnie (z łac. pars, partis: część) — częściowo. [przypis edytorski]
parentelat (z łac.) — pan z panów, familiant. [przypis redakcyjny]
parere (łac.) — dogodzić, być posłusznym. [przypis redakcyjny]
pari passu ambulat (łac.) — równym krokiem chodzi. [przypis redakcyjny]
par (łac.) — równy. [przypis redakcyjny]
parricida (łac.) — morderca, zbrodniarz. [przypis edytorski]
parrycyda (z łac. parricida) — ojcobójca, bratobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis edytorski]
parrycyda (z łac. parricida) — ojcobójca, bratobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis redakcyjny]
pars Graeca (łac.) — strona grecka. [przypis redakcyjny]
pars magna fuit (łac.) — brał istotny udział, był znaczącym uczestnikiem. [przypis edytorski]
pars parva fui (łac.) — byłem małą częścią. [przypis edytorski]
pars pro toto (łac.) — część (pokazana) zamiast całości. [przypis edytorski]
pars pro toto (łac.) — część zamiast całości (figura retoryczna, w której nazwa części jakiejś rzeczy służy jako określenie całości). [przypis redakcyjny]
pars regalis (łac.) — stronnik królewski. [przypis redakcyjny]
pars Romana (łac.) — strona rzymska. [przypis redakcyjny]
par super parem non habet potestatem (łac.) — równy nad równym nie ma władzy. [przypis redakcyjny]
partem (łac.) — część. [przypis redakcyjny]
partes secuti (łac.) — strony chwycili się. [przypis redakcyjny]
partia (łac.) — w dawnej Rzeczypospolitej (XVII i XVIII w.) oddział jazdy rozlokowany na określonym obszarze. [przypis edytorski]
participium (łac.) — imiesłów. [przypis edytorski]
parti et officio per medium (łac.) — po połowie stronie (pokrzywdzonej) i urzędowi. [przypis edytorski]
partum ocii non omnino ociosi (łac.) — narodzone pośpieszniej a [przez to] nie całkiem zręczne. [przypis edytorski]
partum otii (łac.) — płodem próżnowania. [przypis redakcyjny]
parturiunt montes (łac.) — trudzą się góry; fragm. ze Sztuki poetyckiej Horacego: parturiunt montes, nascetur ridiculus mus (trudzą się góry, a porodzą śmieszną mysz); tu: o kimś, kogo dokonania są niewspółmiernie małe w stosunku do szumnych zapowiedzi. [przypis edytorski]
Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus (łac.) — Trudzą się góry, a zrodzą śmieszną mysz (Horacy). [przypis edytorski]
partus (łac.) — owoc, płód. [przypis redakcyjny]
partus (łac.) — płód. [przypis redakcyjny]
partycypować (z łac.) — mieć swój udział we wspólnych zyskach z jakiegoś przedsięwzięcia lub ponosić część wspólnych kosztów; uczestniczyć w czymś. [przypis edytorski]
partyka (daw., z łac.) — cząstka, tu: kawałek. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — jednostkowy, osobisty, stronniczy. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — osobny, poszczególny. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — osobny. [przypis edytorski]
partyzant (z łac.) — tu: stronnik, zwolennik. [przypis redakcyjny]
Parum est ut (łac.) — Iz 44, 6. [przypis tłumacza]
parva regina (łac.) — mała królowa. [przypis edytorski]
„Pasce oves meas”, nie „tuas” (łac.) — J 21, 17: „Paś owieczki moje” (nie twoje). [przypis tłumacza]
passim (łac.) — w różnych miejscach; używane gł. przy odesłaniach do książki, w której o danej rzeczy mowa w wielu miejscach. [przypis edytorski]
Pastor Corydon formosum (łac.) — piękny pasterz Korydon. [przypis edytorski]
pastorum convenarumque plebs transfuga ex suis populis (łac.) — Pastuchów i przybłędów tłum wygnany ze swoich ludów. [przypis autorski]
pastorum convenarumque plebs transfuga ex suis populis (łac.) — tłum pasterzy i przybyszów, zbiegów ze swoich plemion. [przypis edytorski]
pater extaticus (łac. ) — dosłownie: ojciec ekstatyczny (od słowa ekstaza, tj. zachwycenie); tytuł ten i następne oznaczają różne, coraz wyższe stopnie mistycznej pobożności; powtarzają też tytuły Ojców Kościoła. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec, głowa rodziny. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec rodziny. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec; wyraz dziś raczej nieużywany w polszczyźnie w przypadkach zależnych. [przypis edytorski]
paternam (…) potestatem (łac.) — władzę ojcowską. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — dosł. Ojcze nasz, tu: kazanie. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; daw. pot. również nazwa kary, połajania. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze Nasz. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; tu: pokuta. [przypis edytorski]
Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur nomen Tuum (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje. [przypis edytorski]
Pater noster qui es (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest. [przypis edytorski]
paternoster (z łac. pater noster: ojcze nasz) — tu: codzienna wymówka, kazanie wychowawcze. [przypis edytorski]
pater nostri (łac.) — Ojcze Nasz; [właściwie: Pater Noster, ale tłumacz pozostaje tu wierny oryginałowi, w którym użyta jest liczba mnoga: paternostri (wł.), jak np. zdrowaśki; red. WL]. [przypis redakcyjny]
pater patriae (łac.) — ojcem ojczyzny. [przypis redakcyjny]
pater, peccavi (łac.) — ojcze, zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
Pater profundus (łac.) — „ojciec głęboki” (w wierze); tytuł św. Bernarda z Clairveaux. [przypis edytorski]
pater seraphicus (łac.) — ojciec seraficzny, tj. podobny serafinom, aniołom z jednego z wyższych chórów; tytuł św. Franciszka z Asyżu. [przypis edytorski]
pater spiritualis (łac.) — ojciec duchowny. [przypis edytorski]
patientia (łac.) — cierpliwość. [przypis edytorski]
Patria (łac.) — Ojczyzna. [przypis edytorski]
patricios (łac.) — patrycjusze; w staroż. Rzymie uprzywilejowana, najwyższa warstwa społeczna, sprawująca władzę i mająca największe przywileje; patricios zhasał: prześcignął, pokonał starszą i najbardziej zasłużoną szlachtę. [przypis edytorski]
patrii sermonis egestas (łac.) — ubóstwo mowy ojczystej. [przypis edytorski]
Patrio (…) sistro (łac.) — cytat z Eneidy (ks. VIII, w. 696), (…) dosł.: „ojcowską grzechotką zwołuje hufce” [o królowej Egiptu; red. WL]. [przypis redakcyjny]
patri patriae (łac.) — ojcu ojczyzny. [przypis edytorski]
Patri patriae (łac.) — ojcu ojczyzny. [przypis redakcyjny]
patron (z łac.) — zwierzchnik, przełożony, rozkazodawca; tu mowa o Cześniku. [przypis redakcyjny]
pauca verba (łac.) — kilka słów. [przypis edytorski]
Pauca verba (łac.) — krótkie słowa. [przypis edytorski]
pauci [autem] sunt sapientes qui huiusmodi passionibus resistunt (łac.) — niewielu [jednak] jest mądrych, którzy w ten sposób przeciwstawiają się emocjom (namiętnościom). [przypis edytorski]
paucis complecti (łac.) — w krótkich zawrzeć słowach. [przypis redakcyjny]
Paucis opus est litteris ad bonam mentem (łac.) — Sen. Ep. 106, cyt. u Montaigne, Próby III, 12. „Niewielkiego potrzeba wykształcenia, by mieć zdrową myśl”. [przypis tłumacza]
paucorum hominum (łac.) — dla niewielu osób. [przypis edytorski]
Paucos (…) tenent (łac.) — „Mało jest takich, których zmuszono do niewoli, więcej tych, co dobrowolnie w nią idą” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 22; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
paulo majora (łac.) — rzeczy nieco bardziej wzniosłe. [przypis edytorski]
Pauperes spiritu; mites; qui lugent (łac.) — ubodzy duchem; cisi; ci, którzy się smucą. Cytat z kazania Chrystusa na górze, w którym wszystkie te kategorie ludzi nauczyciel nazwał błogosławionymi. [przypis redakcyjny]
pauper (łac.) — biedak, ubogi. [przypis edytorski]
pauper (łac.) — chłopak, urwis. [przypis edytorski]
pauper studiosus (łac.) — biedny uczony, uczony biedak, biedny student. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — biedak, ubogi chłopiec utrzymujący się z jałmużny, ulicznik. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — tu: ubogi uczeń. [przypis edytorski]
