ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 251 przypisów.

kabatek (starop.) — kaftanik, suknia spodnia. [przypis redakcyjny]

kabatki rzeżą (starop.) — sukna przykrawać każą. [przypis redakcyjny]

kabat (starop.) — kaftan. [przypis redakcyjny]

kaleta (starop.) — worek. [przypis redakcyjny]

kalifa (starop.) — dziś: kalif (r.m.). [przypis edytorski]

kampust (starop.) — maślanka, mleko kwaśne. [przypis redakcyjny]

kapica (starop.) — odzież klasztorna. [przypis redakcyjny]

kapica (starop.) — tu: habit; kaptur. [przypis edytorski]

kapłon (starop.) — kogut. [przypis edytorski]

karać kogo (starop.) — [tu:] strofować. [przypis redakcyjny]

karać się z czego (starop.) — mieć obawę [przed czym]. [przypis redakcyjny]

karać (starop.) — ganić. [przypis redakcyjny]

karać (starop.) — ganić, strofować, upominać. [przypis edytorski]

karali się imi (starop.) — z nich brali przestrogę. [przypis redakcyjny]

kartuzy (starop.) — [kartuzi]; samotni mnisi; kartuzów zakon ścisły; [nas Pan nie chce mieć kartuzy: Bóg nie chce, żebyśmy żyli jak mnisi z zakonu ścisłego; red. WL]. [przypis redakcyjny]

karwasz (starop.) — naramiennik żelazny. [przypis redakcyjny]

karw (starop.) — wół stary, leniwy. [przypis redakcyjny]

karwy (starop.) — stare woły. [przypis redakcyjny]

kauteryja (starop.) — otwór w skórze przepalony dla odchodu wilgoci, apertura. [przypis redakcyjny]

kawtan (starop.) — kaftan. [przypis edytorski]

kaźń (starop.) — nakaz, rozkaz, wyrok skazujący, kara; przez dzięki kaźnią rozdzielę: wbrew woli rozdzielę nakazem. [przypis edytorski]

kaźń (starop.) — tu: kara. [przypis edytorski]

każą się (starop.) — zdrowie psują [por.: skażenie; red. WL]. [przypis redakcyjny]

Każdej roboty pomóc (starop.) — pomóc w każdej robocie, przy każdej robocie. [przypis redakcyjny]

każdemu pomogę (starop.) — (rozumie się: towarzystwa), stanę do pojedynku. [przypis redakcyjny]

każdy go dobrem opiekunem sądził (starop.) — konstrukcja accusativi cum infinitivo z opuszczeniem infinitivum: być; [każdy sądził go być dobrym opiekunem; każdy sądził, że był dobrym opiekunem; red. WL]. [przypis redakcyjny]

kazić w zdrowiu (starop.) — psuć zdrowie; tu: odbierać zdrowie, odbierać życie. [przypis edytorski]

kcęć (starop.) — konstrukcja z wzmacniającą partykułą -ci, skróconą do -ć; inaczej: chcę ci. [przypis edytorski]

kcęć wam skorżyć krwawą głowę (starop.) — chcę się wam poskarżyć, [jaką mam] znękaną głowę (jak bardzo jestem stroskana). [przypis edytorski]

kcie (starop.) — kwitnie. [przypis redakcyjny]

kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędzierze (starop.) — kędziory, do których porównano fale morskie. [przypis redakcyjny]

kęs mało (starop.) — cokolwiek, czas jakiś. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — nieco, trochę. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — tu: odrobinę, trochę. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — tu: trochę. [przypis edytorski]

kęsy (starop.) — [kusy;] chromy. [przypis redakcyjny]

kęsy (starop.) — kusy. [przypis redakcyjny]

kiedybym (…) miał (starop.) — gdybym miał. [przypis edytorski]

kiedybyś (starop.) — tu: gdybyś. [przypis edytorski]

kiedyby się (…) skłoniły (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: kiedy skłoniłyby się. [przypis edytorski]

kiedyby (starop.) — gdyby; jeśli by. [przypis edytorski]

kiedyby (starop.) — gdyby. [przypis edytorski]

kiedyby (…) została (starop.) — gdyby została. [przypis edytorski]

kiedyć i dobroć i ludzkość nie miła (starop.) — kiedy nie [jest] ci miła dobroć i ludzkość. [przypis edytorski]

kiedyś ty (…) został (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: kiedy ty zostałeś; skoro ty zostałeś. [przypis edytorski]

kiedy się nie masz do czego rzucić (starop.) — kiedy nie masz czego się chwycić. [przypis edytorski]

kie pan (starop.) — gdzie pan. [przypis redakcyjny]

kiernoz (starop.) — wieprz. [przypis redakcyjny]

kierz (starop.) — krzak. [przypis redakcyjny]

kilko (starop.) — jak „tylko”, rodzaj nijaki do nieużywanego przymiotnika. [przypis redakcyjny]

kilobych jedno (starop.) — bylebym tylko. [przypis edytorski]

kiloby nie pryskowała (starop.) — byle nie piętnowała. [przypis redakcyjny]

kilobyś (starop.) — bylebyś. [przypis redakcyjny]

kiloby (starop.) — byleby, aby tylko. [przypis edytorski]

kinąć (starop.) — skinąć, kiwnąć. [przypis edytorski]

kłaniać się (starop.; tu forma 3 os., lp, r.m.: kłaniał się) — oświadczyć się. [przypis redakcyjny]

kłoć (starop.) — słoma zmierzwiona, zbita. [przypis redakcyjny]

kłopotny (starop.) — kłopotliwy, pełen kłopotów, zmartwień; zgodne z kłopotnem mieszkanie żywotem: mieszkanie zgodne z kłopotnym żywotem (szyk przestawny). [przypis edytorski]

kłosie (starop.) — udział ziemi. [przypis redakcyjny]

k'latom przyszedł (starop.) — osiągnął wiek (poważny, sędziwy). [przypis edytorski]

klekotacz (starop.) — gaduła. [przypis redakcyjny]

klije (starop.) — kleje, mazie, błota. [przypis edytorski]

klije (starop.) — kleje; tu: bagna. [przypis edytorski]

klijowaty (starop.) — klejowaty, kleisty. [przypis edytorski]

Kloryndy samej postrzeżono (starop.) — spostrzeżono samą Kloryndę. [przypis edytorski]

kluza (starop.) — zamknięcie, więzienie. [przypis redakcyjny]

k matce (starop.) — ku matce, do matki. [przypis edytorski]

k mej rzeczy (starop.) — tu: do mej mowy, mojej mowie (tj. „temu, co mam rzec”). [przypis edytorski]

kmotr (starop.; z łac. compater: współojciec) — ojciec chrzestny; później również bardziej ogólnie: kum, powinowaty. [przypis edytorski]

knafel (starop.) — [tu:] znaczyć to ma pieczęć herbowną, dawniej na szyi noszoną. [przypis redakcyjny]

knafle (starop.) — guziki. [przypis redakcyjny]

knecht (starop.) — sługa, żołnierz. [przypis redakcyjny]

knefliczki (starop.) — guziczki. [przypis redakcyjny]

kobiela (starop.) — kobiałka. [przypis redakcyjny]

kobza (starop.) — dudy, instrument muzyczny wiejski. [przypis redakcyjny]

kochać się (starop.) — cieszyć się. [przypis edytorski]

kofel i żołędny tuz (starop.) — pijatyka i karty. [przypis redakcyjny]

kofel (starop.) — kufel. [przypis redakcyjny]

koga (starop.) — statek. [przypis edytorski]

kogokole (starop.) — kogokolwiek. [przypis edytorski]

kogo koli (starop.) — kogokolwiek. [przypis edytorski]

kogo zaraz dusza minie (starop.) — [czyja dusza od razu] odejdzie. [przypis redakcyjny]

kołat (starop.) — hałas. [przypis edytorski]

kolebka (starop.) — powóz na pasach, od lżejszego kołysania się tak nazwany. [przypis redakcyjny]

kolebka (starop.) — powóz na pasach. [przypis redakcyjny]