Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3663 przypisów.
Incipit liber (…) subiungitur — rozpoczyna się księga O sztuce miłowania i o wzgardzeniu miłości, wydana i zebrana przez magistra Andrzeja, kapelana króla francuskiego, pisana dla Galteriusa, przyjaciela swego, żądnego wojowania w armii miłosnej. W tej księdze niewiastę wszelkiej rangi i stanu mężczyzna wszelakiego stopnia i rzemiosła do miłości uczenie zaprasza; w samym zaś końcu tej księgi traktuje się o wzgardzeniu miłością. [przypis tłumacza]
incipit Zarathustra — wkracza Zaratustra. [przypis edytorski]
incivil (ang.) — niegrzeczny, nieuprzejmy; niecywilizowany, barbarzyński. [przypis edytorski]
Inclina cor meum, Deus (łac.) — „Nachyl serce moje, Boże” (Ps 118, 36). [przypis tłumacza]
Incline cor meum. Deus, in… (testimonia tua) (łac.) — „Skłoń serce moje Boże do Twoich świadectw”. [przypis tłumacza]
inclusive (łac.) — razem. [przypis edytorski]
in coelesti etiam alimento (łac.) — w Najświętszym nawet Sakramencie. [przypis redakcyjny]
incognito (łac.) — anonimowo, zatajając swą tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — bez podania nazwiska, zatajając swoją tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — bez ujawniania tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — skrycie, tajnie, anonimowo. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — tajemnie, bezimiennie. [przypis redakcyjny]
incognito (łac.) — tu: bez ujawniania osoby sprawcy. [przypis edytorski]
incognito (łac.) — zatajenie tożsamości, nie podawanie nazwiska. [przypis edytorski]
incognito — nie ujawniając tożsamości. [przypis edytorski]
incognito — nie ujawniając tożsamości; zatajenie tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (wł., dosł.: nieznany; z łac. incognitus) — z utajeniem swego nazwiska lub godności, nieoficjalnie, nie dając się poznać. [przypis redakcyjny]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowując anonimowość; pod przybranym nazwiskiem; skrycie, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (wł., z łac. incognitus: nieznany) — zachowywanie anonimowości; występowanie pod przybranym nazwiskiem, tajnie, nieoficjalnie; zatajenie swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito — w tajemnicy, nie ujawniając własnej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito — zatajając tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — nie ujawniając swojej prawdziwej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — nie ujawniając swojej prawdziwej tożsamości; tu: w tajemnicy, nie zawiadamiając nikogo. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — ukrywając swoją tożsamość. [przypis edytorski]
incognito (z łac.) — zatajanie swojego nazwiska, tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z wł. incognito: nieznany, niewiadomy) — zatajając swoje prawdziwe nazwisko; w tajemnicy. [przypis edytorski]
incognito (z wł. incognito: nieznany, niewiadomy) — zatajając swoje prawdziwe nazwisko; w tajemnicy. [przypis edytorski]
incognito (z wł.) — potajemnie, nieoficjalnie, nie ujawniając swojej tożsamości. [przypis edytorski]
incognito (z wł.) — potajemnie, nieoficjalnie, nie ujawniając swojej tożsamości. [przypis redakcyjny]
incognitus (łac.) — nieznany, niepoznany. [przypis edytorski]
incolae (łac.) — mieszkańcy. [przypis redakcyjny]
incola (łac.) — mieszkaniec; tu M. lm incolae: mieszkańcy. [przypis edytorski]
incolas (łac.) — mieszkańców. [przypis redakcyjny]
incolis (łac.) — mieszkańcom. [przypis edytorski]
in collateralitate (łac.) — w bliskim sąsiedztwie. [przypis redakcyjny]
in collegio (łac.) — tu: w zbiorowej, oficjalnej dyskusji. [przypis edytorski]
in colloquio privato s. familiarii (łac.) — w rozmowie prywatnej albo poufnej. [przypis edytorski]
incommensurable (fr.) — niewspółmierny. [przypis edytorski]
in commissis (łac.) — poruczony. [przypis redakcyjny]
in communi et in particulari (łac.) — tj. rzeczy można rozumieć w znaczeniu ogólnym lub szczegółowym. [przypis tłumacza]
Incomparabile — nieporównana, określenie żony Krasińskiego. [przypis redakcyjny]
incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis edytorski]
incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis redakcyjny]
in complicium (łac.) — do wspólnictwa. [przypis redakcyjny]
incomptus (łac.) — nieporządny, zaniedbany, niewykwintny. [przypis edytorski]
in concluendo — przy wnioskowaniu. [przypis autorski]
in concreto (łac.) — konkretnie, w rzeczywistości, w rzeczywistej sytuacji. [przypis edytorski]
in concreto (łac.) — w określonej, danej sytuacji. [przypis edytorski]
in concreto (wł.) — w praktyce, w tym przypadku, konkretnie. [przypis edytorski]
in confuso (łac.) — w zamieszaniu. [przypis redakcyjny]
in consiliis, proponendo fructum (łac.) — w radach, wystawiając korzyść. [przypis redakcyjny]
in consilio impiorum (łac.) — w radzie bezbożnych. [przypis redakcyjny]
inconsistent (ang.) — niekonsekwentny, niestały. [przypis edytorski]
inconstance (fr.) — niestałość. [przypis edytorski]
in contiguitate (łac.) — w styczności. [przypis redakcyjny]
in continuo belli opere; verbo dicam (łac.) — w ciągłej wojnie; słowem. [przypis redakcyjny]
in continuo (łac.) — ciągle. [przypis edytorski]
in contrarium (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
inconvenientia (łac.) — nieprawidłowości. [przypis redakcyjny]
in conviviis et compotationibus suis pateram circumferunt in quam conferunt non dicam consecrationis sed execrationis verba sub nomine deorum boni scilicet atque mali, omnem prosperam fortunam a bono deo, adversam a malo dirigi profitentes, ideo etiam malum deum sua lingua Diabol sive Zcerneboch i. e. nigrum deum appellantes (łac.) — na ucztach oraz gdy wspólnie pili, puszczali w krąg paterę, nad którą wymawiali słowa nie powiem, że błogosławieństwa, lecz bluźnierstwa, w imię dobrego oraz złego boga, wyznając że wszelki pomyślny los [mieli] od dobrego boga, nieprzychylny zaś od złego, w ich języku nazywanego Diabol lub Zcerneboh. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — wszyscy razem, w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore sano mens sana (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
incorruptible (fr., ang.) — nieprzekupny. [przypis edytorski]
incredibile dictu (łac.) — nie do uwierzenia. [przypis redakcyjny]
increscunt animi, virescit volnere virtus (łac.) — zranienie wzmacnia duszę i dodaje odwagi. [przypis edytorski]
in crimine (…) laesae maiestatis (łac.) — co do zarzutu obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]
in crudo (łac.) — na surowo, bez obróbki. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie pierwotnym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym, w postaci pierwotnej. [przypis edytorski]
in crudo — (łac.) z grubsza. [przypis edytorski]
in cubiculo (łac.) — w komnacie. [przypis redakcyjny]
incubus (łac.) — inkub, zły duch obcujący cieleśnie z kobietami podczas ich snu (tu utożsamiony z koboldem). [przypis edytorski]
in cuius sinu (łac.) — na której łonie. [przypis redakcyjny]
inculpare (łac.) — winić. [przypis redakcyjny]
In culpa (…) unquam (łac.) — „Duch nasz winę ponosi, co się z nami nosi” (Horatius, Epistulae, I, 14, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
incumbit (łac.) — godziłoby się. [przypis redakcyjny]
incumbit (łac.) — potrzeba. [przypis redakcyjny]
incuriam (łac.) — o niedbalstwo, o opieszałość. [przypis redakcyjny]
incuriosi et posteritatis (łac.) — niedbali o samych siebie… niedbali również o potomność. [przypis redakcyjny]
incusando (łac.) — oskarżając. [przypis redakcyjny]
inczi (mal.) — pan (forma grzecznościowa). [przypis edytorski]
indagacja — badanie, wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja — dopytywanie się o coś. [przypis edytorski]
indagacja — dopytywanie się, wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja — przepytywanie, badanie, śledztwo. [przypis edytorski]
indagacja — wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — dopytywanie się, wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie; śledztwo. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacje (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie, badanie. [przypis edytorski]
indagować — badać, przepytywać, prowadzić śledztwo. [przypis edytorski]
indagować — dopytywać się, wypytywać; prowadzić śledztwo. [przypis edytorski]
indagować — dopytywać się, wypytywać. [przypis edytorski]
indagować — wypytywać, badać, zasypywać pytaniami. [przypis edytorski]
indagować — wypytywać. [przypis edytorski]
indarokas (lenk.) — išeiginis sijonas. [przypis edytorski]
