Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 460 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 8903 przypisów.

summo cum dedecore (łac.) — ze straszną hańbą. [przypis redakcyjny]

summo cum opprobrio gentis nostrae (łac.) — z najsroższą niesławą narodu naszego. [przypis redakcyjny]

Summum ius summa iniuria (łac.) — Najwyższe prawo, najwyższa niesprawiedliwość. [przypis tłumacza]

summum (łac.) — to, co największe a. najlepsze. [przypis edytorski]

sumpt (daw., z łac.) — koszt. [przypis edytorski]

sumpt (z łac.) — koszt, nakłady finansowe. [przypis edytorski]

sumpt (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]

sum qui sum (łac.) — jestem, który jestem (odpowiedź Boga na pytanie zadane przez Mojżesza o jego imię; Wj 3, 14). [przypis edytorski]

Sunt (…) confidunt (łac.) — „Są ludzie, którzy tylko to pochwalają, co, jak sądzą, sami potrafią” (Cicero, Pro Lucio Cornelio Balbo oratio ad iudices, 7; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt (łac.) — istnieją łzy (wypłakane przez) rzeczy a cierpienia ludzkie wstrząsają sercem. [przypis redakcyjny]

sunt lacrimae rerum (łac.) — łzy są skutkiem czynów. [przypis redakcyjny]

superficies solo cedit (łac.) — dosł.: „to, co jest na powierzchni, przypada gruntowi”; zasada prawa rzym. stanowiąca o tym, że budynki, drzewa i inne elementy trwale związane z gruntem stanowią własność właściciela tegoż gruntu. [przypis edytorski]

Super flumina Babylonis (łac.) — „Nad rzekami Babilonu”, pierwsze słowa łac. wersji biblijnego Psalmu 137, lamentu Żydów przebywających na wygnaniu w tzw. niewoli babilońskiej, wyrażającego żal za utraconą Jerozolimą; także tytuł kilku utworów muzycznych wykorzystujących ten psalm. [przypis edytorski]

super flumina Babylonis (łac.) — nad rzekami Babilonu. [przypis edytorski]

superioris et inferioris Hungariae (łac.) — górnych i dolnych Węgier. [przypis redakcyjny]

superior (z łac.) — przełożony w zakonie. [przypis edytorski]

supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]

super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]

supero, superare (łac.) — zwyciężyć, pokonać, przewyższyć; tu: 3. os. lp cz.przesz. superavit: przewyższył. [przypis edytorski]

superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]

suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]

suplent (z łac.) — zastępca profesora gimnazjalnego, praktykant. [przypis edytorski]

suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]

suplikant (z łac.) — proszący. [przypis edytorski]

suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]

suplikant (z łac. supplicans, supplicantis) — proszący, błagający. [przypis edytorski]

suplika (z łac.) — prośba, podanie. [przypis edytorski]

suplika (z łac. supplicare: prosić, błagać) — prośba. [przypis edytorski]

suplikować (daw., z łac.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]

suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]

suplikujący (z łac.) — składający suplikę, tj. podanie; proszący. [przypis edytorski]

suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]

suponować (daw., z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]

suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]

suponować (z łac.) — przypuszczać, podsuwać komuś jakąś myśl, sugerować. [przypis edytorski]

suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjąć założenie. [przypis edytorski]

suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjmować. [przypis edytorski]

suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]

supozycja (z łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]

supplicatio pro apostasia (łac.) — prośba w sprawie apostazji (tj. odstępstwa od wiary). [przypis edytorski]

supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]

supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]

supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]

supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]

supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]

supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]

supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]

supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]

suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]

suppressionis veri (łac.) — zatajenia prawdy. [przypis edytorski]

supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]

supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis (łac.) — najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego. [przypis redakcyjny]

surdis fabula narratur (łac.) — do głuchych się gada. [przypis redakcyjny]

surdo tyranno fabula dicta (łac.) — bajka opowiadana głuchemu tyranowi. [przypis redakcyjny]

surge puer (łac.) — wstawaj, chłopcze. [przypis redakcyjny]

surgit amari aliquid (łac.) — wznosi się coś gorzkiego (Lukrecjusz, De rerum natura). [przypis edytorski]

surogat (z łac.) — namiastka, coś zastępczego. [przypis edytorski]

Sursum corda! (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]

Susceperunt verbum cum omni aviditate, scrutantes Scripturas, si ita se haberent (łac.) — Dz 17, 11. [przypis tłumacza]

suspensorium (z łac. suspensus: zawieszony) — część zbroi rycerzy ochraniająca męskie genitalia, pełniący podobną rolę ochraniacz noszony przez sportowców lub przy chorobach jąder. [przypis edytorski]

suspicionis (łac.) — podejrzenia. [przypis redakcyjny]

suspicio veneni (łac.) — podejrzenie trucizny. [przypis redakcyjny]

suspicja (daw., z łac.) — podejrzenie. [przypis edytorski]

suspicja (łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]

susque deque (łac.) — za nic. [przypis redakcyjny]

Suum cuique decus posteritas rependat (łac.) — niech potomność odmierzy każdemu należny zaszczyt. [przypis redakcyjny]

suum cuique pulchrum (łac.) — swoje dla każdego piękne. [przypis redakcyjny]

suum effectum sortiri (łac.) — swój skutek wziąć. [przypis redakcyjny]

syderyczny (z łac. sidereus: gwiezdny) — gwiezdny, dotyczący ciał niebieskich; w astronomii: okres pełnego obiegu ciała niebieskiego (daw. gł. Księżyca) po orbicie. [przypis edytorski]

syderyczny (z łac. sidus, sideris: gwiazda) — gwiezdny. [przypis edytorski]

symbola amicitiae (łac.) — znaki przyjaźni. [przypis redakcyjny]

symbolum (łac.) — znak, symbol. [przypis edytorski]

symplak (z łac.) — prostak; tu: nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]

Symplicjusz (z łac.) — naiwny, prostaczek. [przypis edytorski]

symplicystyczny a. symplifikujący (z łac.) — nadmiernie uproszczający i spłycający. [przypis edytorski]