Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24831 przypisów.
sufolckie (książę) — z Suffolk. [przypis redakcyjny]
sufragan — namiestnik biskupi. [przypis redakcyjny]
suggessit (łac.) — poduszczył, namówił. [przypis redakcyjny]
sui generis (łac.) — w swoim rodzaju, oryginalny. [przypis redakcyjny]
sukcesja — następstwo tronu (odróżniać od dziedzictwa, które jest następstwem własności lub posiadania); sukcesją — dziś popr. forma B. lp: sukcesję. [przypis redakcyjny]
sukcesjonalny — z ustalonym następstwem; [dziedziczny; Red. WL]. [przypis redakcyjny]
sukcesora — dziedzica, następcy. [przypis redakcyjny]
sukcesorami — spadkobiercami. [przypis redakcyjny]
sukienkę — wymawiał Mickiewicz: sukiękę; dlatego rymuje z rękę. [przypis redakcyjny]
suknią szachowaną — tzw. domino, szata błaznów. [przypis redakcyjny]
sukurs — pomoc. [przypis redakcyjny]
„Sułkowskiego Żeromskiego przeczytałem po raz drugi i zostałem istotnie przytłoczony rzeczywistością, że to jest rzecz nieusprawiedliwiona i w przykry sposób słaba. Ale i Kamień filozoficzny Lemańskiego mnie nie zachwycił”.
(Lekki przytyk do mnie jako referenta działu wydawniczego księgarni, której nakładem ta książka Lemańskiego wydana została). [red. WL].
[przypis redakcyjny]
Sułkowski, Wojciech — podwojewodzi rawski. [przypis redakcyjny]
sułtan — tytuł nadawany synom chana. [przypis redakcyjny]
Sulicki Edmund (1833–1884) — redaktor działu politycznego zachowawczej »Gazety Polskiej« w Warszawie. [przypis redakcyjny]
Sully, Thomas (1783–1872) — osiadły w Filadelfii amer. malarz-portrecista, słynący z dbałości o nastrojowość przedstawienia, naturalność i malowniczość pozy, ciekawe oświetlenie postaci oraz odzwierciedlenie detali. [przypis redakcyjny]
Sulzer, Jan Jerzy (1720–1779) — filozof, głównie estetyk, niemiecki, autor dzieła Allgemeine Theorie der schönen Künste, był jednym z tych, co wobec panującego w owym czasie racjonalizmu uwydatniali wielkie znaczenie uczucia zarówno pod względem poznawczym jak moralnym. [przypis redakcyjny]
suma dochodu — chodzi o dochód czysty. [przypis redakcyjny]
sumak a. suhak — rodzaj antylopy [nazwa łac. Saiga tatarica, dziś żyje tylko w Azji Środkowej, w XVII w. można go było spotkać na terenie całej dzisiejszej Ukrainy — Red. WL]. [przypis redakcyjny]
sumariusze — wyciągi, treść sprawy sądowej. [przypis redakcyjny]
Sumariusz — protokół obrad sejmowych; zwany także diariuszem. [przypis redakcyjny]
sumarski król — król Sumary (w oryg. Zumara) na zach. od Barki. [przypis redakcyjny]
sum (łac.) — jestem. [przypis redakcyjny]
Summae Deus clementiae — Początek hymnu, jaki kościół w poranek niedzielny śpiewa, błagając Boga, ażeby zarzewie w nas grzechu zagasił, a serce nasze zapalił i rozgrzał swoim ogniem świętym. [przypis redakcyjny]
summa levitas (łac.) — największa lekkomyślność. [przypis redakcyjny]
summa proveniens (łac.) — suma należna. [przypis redakcyjny]
summa regiminis in distributiva justitia (łac.) — całość rządów na wymiarze sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
summa summarum (łac.) — wszystko razem, ostatecznie. [przypis redakcyjny]
summo cum dedecore (łac.) — ze straszną hańbą. [przypis redakcyjny]
summo cum opprobrio gentis nostrae (łac.) — z najsroższą niesławą narodu naszego. [przypis redakcyjny]
sumpt — koszt, nakład. [przypis redakcyjny]
sumpty — koszty. [przypis redakcyjny]
sumpt (z łac.) — koszt. [przypis redakcyjny]
sumy neapolitańskie — 430 tysięcy dukatów neapolitańskich pożyczonych przez Bonę królowi hiszpańskiemu i neapolitańskiemu, Filipowi II, i nigdy, mimo stale ponawianych zabiegów, nie odzyskanych; do sprawy zwrotu sum neapolitańskich powracano niejednokrotnie na sejmikach. Ochocki wspomina najbardziej typowe instrukcje poselskie zalecane posłom: „Na sejmikach podpisywano laudum dla posłów — windykowanie sum neapolitańskich przez królową Bonę wywiezionych, nalegania o odkrycie gór olkuskich, prośby o parę beatyfikacji do Rzymu […]. Na koniec popiła się szlachta, porąbała mocniej jeszcze i niejeden do jejmości swej z pohaftowanym policzkiem powrócił”. (J D. Ochocki. Pamiętniki, s. 60). [przypis redakcyjny]
sund — kręte i rozgałęzione przelewisko między dwoma morzami. [przypis redakcyjny]
Sunie się towarzystwo, i w szeregach wiara — towarzystwo: towarzysze pancerni, szlachta; wiara: żołnierze. [przypis redakcyjny]
sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt (łac.) — istnieją łzy (wypłakane przez) rzeczy a cierpienia ludzkie wstrząsają sercem. [przypis redakcyjny]
sunt lacrimae rerum (łac.) — łzy są skutkiem czynów. [przypis redakcyjny]
Sunt lacrimae rerum — Rzeczom także zdarza się płakać (dosł.: są łzy rzeczy); Wergiliusz, Eneida (ks. I, w. 462). [przypis redakcyjny]
superarbiter — przewodniczący sądu polubownego. [przypis redakcyjny]
Super aspicum et basiliscum — właściwie: super aspicon (lub aspicem) et basiliscum (ambulabis), cytat z średniowiecznego hymnu łacińskiego znaczy: „(będziesz się przechadzał) na żmii i bazyliszku”. [przypis redakcyjny]
super fidelitatem (łac.) — na wierność. [przypis redakcyjny]
superintendencje — urzędy naczelników komory celnej. [przypis redakcyjny]
superiora — przełożonego. [przypis redakcyjny]
superioris et inferioris Hungariae (łac.) — górnych i dolnych Węgier. [przypis redakcyjny]
superlatyw — najwyższy stopień przymiotnika; przenośnie: najwyższa pochwała. [przypis redakcyjny]
supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]
super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]
superrewizja — ponowny przegląd; tu: badanie lekarskie poborowych przez wyższą komisję wojskowo-lekarską. [przypis redakcyjny]
supersedować — odstąpić. [przypis redakcyjny]
superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]
Supiński Józef (1804–1893) — ekonomista polski, autor Szkoły polskiej gospodarstwa społecznego (1862–1865), poprzednik pozytywizmu, nawoływał do „pracy i oszczędności”. [przypis redakcyjny]
suplementować — zasilać. [przypis redakcyjny]
suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]
suplement — zasiłek. [przypis redakcyjny]
suplement — zasiłek w żywności. [przypis redakcyjny]
suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]
supliki — modły błagalne, prośby. [przypis redakcyjny]
suplikować — błagać. [przypis redakcyjny]
suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać, domyślać się. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis redakcyjny]
suppedytować — poddawać. [przypis redakcyjny]
suppedytowany — dostarczany. [przypis redakcyjny]
supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — myślałem. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebam — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — rozumiejąc. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — rozumiem. [przypis redakcyjny]
supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]
supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis (łac.) — najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego. [przypis redakcyjny]
surdis fabula narratur (łac.) — do głuchych się gada. [przypis redakcyjny]
surdo tyranno fabula dicta (łac.) — bajka opowiadana głuchemu tyranowi. [przypis redakcyjny]
surdut — ówcześnie nazwa wizytowego ubioru męskiego, zwykle ciemnego, z dwoma rzędami guzików. [przypis redakcyjny]
surdutowcy — osoby noszące surdut, w przeciwstawieniu do ludu. [przypis redakcyjny]
surdut — rodzaj przedłużanej marynarki, uznawany za elegancki strój na przełomie XIX i XX w. [przypis redakcyjny]
surge puer (łac.) — wstawaj, chłopcze. [przypis redakcyjny]
surmacz — trębacz; osoba grająca na surmie. [przypis redakcyjny]
surma — instrument pochodzenia azjatyckiego, w Europie od średniowiecza, gł. jako instrument wojsk. (o przenikliwym brzmieniu). [przypis redakcyjny]
surma — puzon. [przypis redakcyjny]
surma — trąba używana dawniej w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis redakcyjny]
surmy — gatunek fujar, czyli piszczałek wojskowych używanych przedtem. [przypis redakcyjny]
surmy — puzony. [przypis redakcyjny]
surogator — sędzia pomocniczy. [przypis redakcyjny]
surowcowy — surowiec: rzemień wyrżnięty ze skóry surowej. [przypis redakcyjny]
surowiec — bicz z surowej skóry. [przypis redakcyjny]
surowiec — niewyprawiona skóra. [przypis redakcyjny]
surowie — surowo. [przypis redakcyjny]
surowy (daw.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]
surowym żebractwem — natrętnym, nieustępliwym wyłudzaniem pieniędzy od klienta. Po wierszu tym znajdowało się w brulionie satyry odmienne zakończenie utworu: „Wszystkie władze szczególnym co dała ojczyzna, / W ręku prostych utrata, w dowcipnych spuścizna / Niepłatny płaci sobie, płatny więcej zyska, / Czyliż ojczyzna matka z samego nazwiska? / Czyż kto służy dla próżnej sławy, będzie żebrać? / Biorą, którzy nie służą, służąc czemu nie brać. / Zdobi wziątek dowcipny, podła kradzież szpeci,/ Jeśli matką ojczyzna, niechże żywi dzieci. / Czemu nie brać, gdy wziątek i skrycie, i snadnie, / Kto roztropny korzysta, głupi tylko kradnie. / Taki teraz jest statut zbyt w projekta płodnych, / Nowych obywatelów i statystów modnych. / Król Kazimierz był prostak, Aleksander drugi, / Klecili oni prawa dla kraju usługi. / Sobie służyć to koncept, staropolskie cnoty / Skutkiem były dziczyzny i grubej prostoty.” [przypis redakcyjny]
surowy (starop.) — srogi (bój, rycerz [itp.]). [przypis redakcyjny]
