Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 8969 przypisów.

wiwisekcja (z łac. vivus: żywy, sectio: rozcięcie) — zabieg operacyjny przeprowadzany na żywym zwierzęciu w celach naukowych a. dydaktycznych. [przypis edytorski]

wokabuły (daw., z łac.) — słówka. [przypis edytorski]

wokabuły (z łac.) — słówka. [przypis edytorski]

wokacja (z łac.) — powołanie. [przypis redakcyjny]

wokacja (z łac.) — powołanie, urząd. [przypis redakcyjny]

wokacja (z łac. vox, vocis: głos) — powołanie. [przypis edytorski]

wokanda (z łac.) — książeczka z wykazem spraw, u sądu wywoływanych. [przypis redakcyjny]

wolentariusz (z łac.) — ochotnik, żołnierz walczący na własną rękę, bez przydziału i żołdu. [przypis redakcyjny]

wolentarz (daw., z łac.) — ochotnik. [przypis edytorski]

wolentarz (z łac.) — ochotnik. [przypis redakcyjny]

wolentarz (z łac.) — ochotnik, wolontariusz. [przypis redakcyjny]

woluntariusz (z łac.) — ochotnik. [przypis edytorski]

wota (z łac.) — tu: głosowanie. [przypis edytorski]

wotum, lm. wota (z łac., tu daw.) — uroczyste przyrzeczenie a. głos osoby głosującej. [przypis edytorski]

wotum (z łac.) — głos, opinia. [przypis edytorski]

wotum (z łac.) — ślubowanie, postanowienie. [przypis edytorski]

wotum (z łac.) — tu: ślub złożony bogom. [przypis edytorski]

wotum (z łac. votum) — przedmiot służący do ofiarowania w świątyni, ofiara dziękczynna, najczęściej w formie krzyżyka, różańca, obrazka lub figurki Matki Boskiej, ryngrafu itp. [przypis edytorski]

wotum (z łac. votum) — przedmiot służący do ofiarowania w świątyni, ofiara dziękczynna, najczęściej w formie krzyżyka, różańca, obrazka lub figurki Matki Boskiej, ryngrafu itp. [przypis edytorski]

wotum (z łac. votum: ślub złożony bogom) — przedmiot służący do ofiarowania w świątyni, ofiara dziękczynna, najczęściej w formie krzyżyka, różańca, obrazka lub figurki Matki Boskiej, ryngrafu itp. [przypis edytorski]

wotywa (z łac.) — msza odprawiana na czyjąś intencję. [przypis edytorski]

w permanencji (z łac.) — stale. [przypis edytorski]

w sukurs ( z łac.) — na ratunek. [przypis edytorski]

wulgarny (z łac. vulgus: pospólstwo, tłum) — pospolity; prostacki; ordynarny. [przypis edytorski]

wulgaryzator (z łac. vulgus: pospólstwo, tłum) — ten, który coś czyni dostępnym dla wszystkich; popularyzator. [przypis redakcyjny]

wyekskuzować (z łac. excuso, excusare) — wytłumaczyć, usprawiedliwić. [przypis edytorski]

wyekskuzować (z łac.) — wytłumaczyć, usprawiedliwić. [przypis redakcyjny]

wyekspediować (z łac.) — wyprawić, wysłać. [przypis edytorski]

wyglozować (daw., z łac. glossa: tłumaczenie, wykład) — wykreślić; por. glozować a. głuzować: wymazywać, usuwać, skreślać. [przypis edytorski]

wyimainować (daw., z łac.) — wyobrazić, zobrazować. [przypis edytorski]

wyimainować sobie (z łac. imagino, imaginare) — wyobrazić sobie. [przypis edytorski]

wyluminować (daw., z łac.) — wyświecić, wypędzić publicznie kogoś skądś. [przypis edytorski]

wynalazca in spe (łac.) — przyszły wynalazca. [przypis redakcyjny]

wywindykowanie (z łac. vindico, vindicare: dochodzić własności, mścić się) — odzyskanie własności. [przypis edytorski]

Yetmeyer… vicisti! (łac.) — Yetmeyer, zwyciężyłeś; odniesienie do słów: Galilaee, vicisti! (Galilejczyku, zwyciężyłeś), przypisywanych cesarzowi Julianowi Apostacie (361–363 n.e.), który miał je wypowiedzieć w chwili śmierci, uznając zwycięstwo chrześcijaństwa; chciał je bowiem w czasie swego panowania stłumić i przywrócić pogaństwo zmodernizowane w duchu neoplatońskim. [przypis edytorski]

że się z nim de succursu ani de receptu nie znoszę (z łac.) — że się z nim nie zgadzam w kwesti pomocy i bezpieczeństwa. [przypis redakcyjny]

zadać imparitatem (z łac.) — uznać za niegodnego. [przypis edytorski]

zadekretować (daw., z łac.) — rozstrzygnąć, orzec. [przypis edytorski]

zaferować (z łac. fero, ferre: nieść, podawać, przekazywać) — tu: przynieść (wypłatę), zarobić. [przypis edytorski]

zakonkludować (daw., z łac.) — dojść do konkluzji, zakończyć wypowiedź wnioskiem. [przypis edytorski]

zakonserwować (z łac.) — zachować, zatrzymać. [przypis redakcyjny]

zakrystyjan (z łac. sacrista) — dziś: zakrystianin, sługa kościelny opiekujący się świątynią, przedmiotami liturgicznymi (naczyniami i szatami) oraz przygotowujący kapłanów do obrzędów w kościele rzymskokatolickim. [przypis edytorski]

zakrystyjan (z łac. sacrista) — dziś: zakrystian, sługa kościelny opiekujący się świątynią, przedmiotami liturgicznymi (naczyniami i szatami) oraz przygotowujący kapłanów do obrzędów w kościele rzymskokatolickim. [przypis edytorski]

zalterować się (z łac.) — zmartwić się, zaniepokoić. [przypis redakcyjny]

zalterować się (z łac.) — zmienić się. [przypis edytorski]

zalterowany (z łac.) — odmieniony, osłabiony a. rozemocjonowany. [przypis edytorski]

zalterowan (z łac.) — wzburzony, zdenerwowany. [przypis edytorski]

za parę werbów (z łac. verbum: czasownik, słowo) — z powodu kilku czasowników, tj. z powodu opuszczonej lekcji łaciny. [przypis edytorski]

zarekwirować (z łac. requiro: odczuwać brak czegoś, domagać się) — tu: upatrzyć. [przypis edytorski]

zasuspendować (daw., z łac.) — zawiesić, czasowo pozbawić urzędnika prawa wykonywania zawodu. [przypis edytorski]

zawotować (z łac.) — tu: podjąć decyzję, przegłosować. [przypis edytorski]

zdebilitować (z łac. debilitatio: osłabienie, ułomność) — osłabić, pozbawić sił. [przypis redakcyjny]

zdebilitować (z łac.) — osłabić. [przypis redakcyjny]

zdefigurowany (z łac.) — zniekształcony. [przypis edytorski]

zdywidować (z łac.) — rozpłatać, rozciąć na dwie części. [przypis redakcyjny]

zelabant pro parte coronati capitis (łac.) — stali mocno przy koronowanej głowie [przypis redakcyjny]

zelando in rem (łac.) — udając gorliwość o dobro. [przypis redakcyjny]

zelant (z łac.) — gorliwy wyznawca. [przypis edytorski]

zelose (łac.) — gorliwie. [przypis redakcyjny]

zelose pro patria et maiestate (łac.) — gorliwie za ojczyzną i majestatem. [przypis redakcyjny]

zelus (łac.) — gorliwość. [przypis edytorski]

z konceptem (łac.) — pomysłowo, dowcipnie. [przypis redakcyjny]

zliberować (z łac. libero) — uwolnić. [przypis edytorski]

zreasumować (z łac.) — krótko powtórzyć, streścić, podsumować. [przypis edytorski]