Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 471 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Ojczyzny nieśmiertelnej serce wielkie niech słyszę
Ciągle w sobie bijące… a na wielką się ciszę...
Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski
*** [Ach, jak ogłusza to wszystko...]
ten cień surowy, co przed nami biegnie,
gdy ogłuszeni przemijamy obok
milcząc wierszami, których jeszcze...
Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski
Popiół
Cóż, żeś większy od ciszy, która w tobie narasta,
że gdy zechcesz, podpalisz ją słowem...
Maria Więckowska
Pamięci córki
Otula krzywd bolesnym wieńcem,
Otula Cię cisza bratnich mogił
Tych, co bez strachu szło tworzyć...
Maria Więckowska
Pamięci córki
A zbolałe serce matki w smutku kona i ukryciu
Z dala na wygnaniu łzy roni...
Stanisław Wyspiański
[Czekam...]
Czemu tak cicho? — o wolałbym raczej
żeby zerwała się burza — ponura — gromowa
w uszach szatańska...
Stanisław Wyspiański
Nad Morskiem Okiem
I dnie przechodzą ciche — coraz cichsze,
chyba, że myśl jak wichr, przeleci nad sadybą,
napełni...
Motyw: Cisza
Poprzedza wszelki dźwięk, jest integralną częścią muzyki. Wiele z niej się może wyłonić. Stanowi moment pewnego zatrzymania, pauzy w działaniu, często jednak przynosi niepokój. Słynna jest szczególnie ta, która następuje przed burzą. Motyw został wykorzystany m.in. przy opracowaniu Stepów Akermańskich Mickiewicza. Autorzy piszą o ciszy dość często: spotkamy ją w poezji Kasprowicza, u Mickiewicza w Panu Tadeuszu, w Nad Niemnem Orzeszkowej.