Zbiór wierszy wydany pierwotnie w roku 1936, jedyny tomik opublikowany przez Maurycego Schlangera. Zawiera kilkadziesiąt utworów o różnorodnej tematyce, formie i nastroju, począwszy od gorzkich wierszy o losie Żydów w diasporze, przez poezję antywojenną, melancholijną lirykę jesienną i miłosną, aż po lekkie, żartobliwe rymowanki.