Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8903 przypisów.
primo instanti (łac.) — w pierwszej chwili. [przypis redakcyjny]
primo (łac.) — po pierwsze. [przypis edytorski]
primo loco (łac.) — na pierwszym miejscu. [przypis edytorski]
primores suorum consultare jubet: Annis, bellisque verendi, crinigeri sedere patres (łac.) — znakomitości swoich radzić się każe: laty i wojnami poważni, siedzieli ojcowie długowłosi. [przypis redakcyjny]
primo, secundo (…) sexto (łac.) — po pierwsze, po drugie itd. po szóste. [przypis edytorski]
primo (…) secundo (…) tertio (łac.) — po pierwsze (…) po drugie (…) po trzecie. [przypis edytorski]
primo, secundo, tertio (łac.) — po pierwsze, po drugie, po trzecie. [przypis edytorski]
primotina (…) fundit vota (łac.) — wczesne składa śluby. [przypis redakcyjny]
primo vere (łac.) — z nastaniem wiosny. [przypis redakcyjny]
primo vere (łac.) — z wiosną. [przypis redakcyjny]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska (po pierwszym mężu). [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska (po pierwszym mężu); secundo voto: po drugim mężu. [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — pierwszego nazwiska; z pierwszego małżeństwa. [przypis edytorski]
primo voto (łac.) — w pierwszym małżeństwie. [przypis edytorski]
primum caput (łac.) — naczelna głowa. [przypis redakcyjny]
Primum edere, deinde philosophari (łac.) — najpierw jeść, potem filozofować; żartobliwa przeróbka starożytnej maksymy: Primum vivere, deinde philosophari — najpierw żyć, potem filozofować. [przypis redakcyjny]
primum ens (łac.) — pierwiastek. [przypis edytorski]
primum non nocere (łac.) — przede wszystkim nie szkodzić. [przypis edytorski]
primum vacans (łac.) — skoro się tylko opróżni. [przypis redakcyjny]
primum vivere, deinde philosophari (łac.) — najpierw żyć, potem filozofować. [przypis edytorski]
primus (…) decernit (łac.) — „Pierwszy okrzyk i pierwszy atak rozstrzyga tę bitwę” (Livius Titus, Ab Urbe condita, XXV, 41; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
primus inter pares (łac.) — pierwszy między równymi; honorowy tytuł Oktawiana Augusta, pierwszego cesarza rzymskiego, który formalnie był tylko wyróżnionym „pierwszym senatorem” (princeps senator). [przypis edytorski]
primus inter pares (łac.) — pierwszy wśród równych. [przypis edytorski]
princeps, principis (łac.) — pan, władca, książę, cesarz. [przypis edytorski]
princeps senatus (łac.) — pierwszy z senatorów. [przypis edytorski]
principes Imperii (łac.) — tu: książęta Rzeszy. [przypis redakcyjny]
principes Poloniae et Suaeciae (łac.) — książęta Polski i Szwecji. [przypis edytorski]
principia (łac.) — podstawy; tu: twierdzenia podstawowe. [przypis edytorski]
principii ethicae et metaphysicae suae nexum exponit (łac.) — wyłożył związek między zasadą etyki a swoją metafizyką. [przypis tłumacza]
principiis obsta (łac.) — niszcz zło w zarodku; dosł.: przeszkadzaj początkom. [przypis edytorski]
Principio genus acre leonum saevaque saecla tuta ta est virtus (łac.) — Na początku (świata) lwów rodzaj zażarty i okrutne wieki broniły się odwagą. (Lukrecjusz, De rerum natura, V, 860). [przypis redakcyjny]
principium identitatis (łac.) — zasada identyczności; filozoficzna zasada, wg której jeśli dane obiekty mają wszystkie własności takie same, to stanowią ten sam obiekt. [przypis edytorski]
principium individuationis (łac.) — czynnik decydujący o byciu jednostką. [przypis edytorski]
principium individuationis (łac.) — filoz. zasada jednostkowienia. [przypis edytorski]
principium individuationis (łac.) — „zasada indywiduacji”, pojęcie związane z poczuciem odrębności jednostki, używane przez Fryderyka Nietzschego (1844–1900), filozofa niem., przedstawiciela immoralizmu i irracjonalizmu. [przypis edytorski]
principium individuationis (łac.) — zasada ujednostkowienia, występująca w filozofii: coś, co sprawia, że jakiś byt ma w ramach swojego gatunku jednostkowy charakter. [przypis edytorski]
principium (łac. ) — pierwiastek (materia pierwotna); zasada (w postępowaniu). [przypis redakcyjny]
principium (łac.) — początek. [przypis redakcyjny]
principium (łac.) — zasada. [przypis edytorski]
principium rationis sufficientis (łac.) — zasada wystarczającej racji; zasada rozumowania postulująca, że wszystkie twierdzenia muszą mieć należyte uzasadnienie, by zostać uznane za prawdziwe. [przypis edytorski]
prius (łac.) — tu: to, co pierwotne; podstawa. [przypis edytorski]
prius (łac.) — wcześniej; przedtem, zanim; w logice: twierdzenie logicznie wcześniejsze. [przypis edytorski]
privatim (łac.) — prywatnie, nieoficjalnie. [przypis edytorski]
privatim (łac.) — prywatnie. [przypis edytorski]
privatim (łac.) — tu: po cichu. [przypis edytorski]
privatio (…) praesupponit habitum (łac.) — Uczucie braku każe przypuszczać przyzwyczajenie; pewnik scholastyczny. [przypis tłumacza]
privato (łac.) — człowiekowi prostemu (tj. nie posiadającemu żadnej godności ani urzędu). [przypis redakcyjny]
privato (łac.) — prostakowi. [przypis redakcyjny]
privatus (łac.) — człowiek prosty. [przypis redakcyjny]
pro aequitate (łac.) — za słusznością. [przypis redakcyjny]
pro aeterna rei memoria (łac.) — na wieczną pamięć o sprawie. [przypis edytorski]
pro ara et focis (łac.) — za ołtarz i ognisko; za własny dom. [przypis edytorski]
pro Barbarismo (łac.) — za barbaryzm, tj. wyrażenie prymitywne i nieeleganckie. [przypis edytorski]
pro basi et angulari lapide (łac.) — jako podstawę i węgielny kamień. [przypis redakcyjny]
probationes (łac.) — dowody. [przypis redakcyjny]
probatum est (łac.) — jest wypróbowany, jest sprawdzony; pomaga. [przypis edytorski]
probitas (łac.) — poczciwość. [przypis redakcyjny]
probitatem (łac.) — zacności, cnoty. [przypis redakcyjny]
pro bono omine (łac.) — za dobrą wróżbę. [przypis redakcyjny]
pro bono publico (łac.) — dla dobra publicznego. [przypis edytorski]
probować (z łac. probo) — badać, oceniać, czynić coś godnym uznania. [przypis edytorski]
probować (z łac.) — tu: badać; uznawać, potwierdzać. [przypis edytorski]
proceder (z łac.) — tu: przebieg. [przypis edytorski]
processionaliter (łac.) — w procesji. [przypis redakcyjny]
pro Christo (łac.) — dla Chrystusa. [przypis edytorski]
Pro Christo! (łac.) — za Chrystusa! [przypis edytorski]
pro (…) contra (łac.) — za, przeciw. [przypis edytorski]
pro crimine perduelionis (łac.) — za zdradę stanu. [przypis edytorski]
pro cuius modi exsecutione reum ad officium scabinale civitatis praesentis remittit (łac.) — dla wykonania tego odsyła winnego do urzędu ławniczego niniejszego miasta. [przypis redakcyjny]
pro custodia corporis (łac.) — dla straży swej osoby. [przypis redakcyjny]
pro die 27 praesentis (łac.) — na dzień 27 niniejszego miesiąca. [przypis redakcyjny]
proditionis (łac.) — zdrady. [przypis redakcyjny]
proditorem patriae (łac.) — za zdrajcę ojczyzny. [przypis redakcyjny]
pro domo sua (łac.) — dosł.: dla własnego domu; dla własnej korzyści. [przypis edytorski]
produkować (z łac.; daw.) — wprowadzać; tu: wprowadzać w towarzystwo, przedstawiać. [przypis edytorski]
pro et contra (łac.) — za i przeciw. [przypis redakcyjny]
pro exemplari speculo (non sine invidia) (łac.) — jako wzorowe zwierciadło (nie bez zazdrości). [przypis redakcyjny]
pro exemplo boni amici (łac.) — za wzór dobrego przyjaciela. [przypis redakcyjny]
pro exulibus et omni praerogativa et libertatibus nobilium et incolarum regni (łac.) — za wygnańców i [pozbawionych] wszystkich prerogatyw i swobód szlachty i mieszkańców królestwa. [przypis edytorski]
profanum vulgus (łac.) — nieoświecony tłum; określenie z początku pieśni III, 1 Horacego: Odi profanum vulgus et arceo: nienawidzę nieokrzesanego tłumu i trzymam się od niego z daleka. [przypis edytorski]
profanum vulgus (łac.) — niewtajemniczony (ciemny) tłum. [przypis edytorski]
professio (łac.) — tu: wyznanie. [przypis edytorski]
professoria lingua regimen orbis expostulans (łac.) — głosem profesorskim żądając panowania nad światem. [przypis redakcyjny]
profes (z łac.) — nauczyciel. [przypis redakcyjny]
proficiat (z łac. proficio, proficere) — tu: awans. [przypis edytorski]
proficiat (z łac. proficio, proficere) — tu: przewagi, osiągnięcia. [przypis edytorski]
pro Fide, Grege et Lege (łac.) — za Wiarę, Lud (trzodę) i Prawo. [przypis redakcyjny]
pro Fide, Rege et Lege (łac.) — za Wiarę, Króla i Prawo. [przypis redakcyjny]
profligata in pace fides, rebus turbidis alacres, per incerta tutissimi (łac.) — w spokoju stracona wiara, w zamęcie weseli, wśród niepewności bezpieczni. [przypis redakcyjny]
pro forma (łac.) — dla formalności, dla zachowania pozorów. [przypis edytorski]
pro forma (łac.) — dla formy, na pokaz. [przypis redakcyjny]
pro forma (łac.) — dla formy, tymczasowo; wstępnie. [przypis edytorski]
proforma (z łac.) — najniższa klasa w dawnych szkołach (do drugiej połowy XVII wieku). [przypis redakcyjny]
pro foro interno et externo (łac.) — dosł: na rynek wewnętrzny i zewnętrzny; na potrzeby własne i na zewnątrz. [przypis edytorski]
pro foro interno (łac.) — na rynek wewnętrzny; na potrzeby własne. [przypis edytorski]
profunditates (łac.) — głębie. [przypis redakcyjny]
progenitura (z łac.) — potomstwo. [przypis edytorski]
progenitura (z łac.) — potomstwo. [przypis edytorski]
pro gloria gentis (łac.) — w obronie sławy narodu. [przypis redakcyjny]
Progrediaris! (łac.) — Postępuj! (Posuwaj się!). [przypis autorski]
