Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
By language: all | polski
364 footnotes found
wspojźrzał (starop.) — spojrzał. [przypis edytorski]
wspomionąć (starop.) — wspomnieć. [przypis edytorski]
wspomionął (starop.) — wspomniał. [przypis edytorski]
wstałby był (starop.) — konstrukcja daw. czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą od pozostałych czynności i stanów zapisanych w czasie przeszłym prostym; znaczenie: wstałby wcześniej, uprzednio itp. [przypis edytorski]
wstrącić (starop.) — dać wstręt, odpór. [przypis redakcyjny]
wstręt (starop.) — odpór, przeszkoda. [przypis redakcyjny]
wstręt (starop.) — opór, przeszkoda. [przypis edytorski]
wstręt (starop.) — przeszkoda; czyniąc wstręty: przeszkadzając. [przypis edytorski]
wstręt (starop.) — tu: opór. [przypis edytorski]
wstręt (starop.) — tu: sprzeciw, opór. [przypis edytorski]
w stronę rzucić oczy (starop.) — spojrzeć w bok. [przypis edytorski]
w stronę (starop.) — w bok. [przypis edytorski]
w stronę (starop.) — w bok; w ustronie. [przypis edytorski]
w strony (starop.) — tu: na boki. [przypis edytorski]
wsza (starop.) — wszystka, cała; wszej biady: wszelkiej biedy. [przypis edytorski]
wszcząt (starop.) — doszczętnie. [przypis edytorski]
wszędyć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; wszędy: wszędzie. [przypis edytorski]
wszędy (starop.) — wszędzie. [przypis edytorski]
wszędy (starop.) — wszędzie. [przypis redakcyjny]
wszekom ja twoje dziecię (starop.) — przecież jestem twoim dzieckiem. [przypis edytorski]
wszeko (starop.) — wszak, wszelako; przecież. [przypis edytorski]
wszeteczny (starop.) — wszędobylski, wścibski, ciekawy; tu: wyuzdany. [przypis edytorski]
w szturmie obrażonych (starop.) — tj. tych, którzy podczas szturmu doznali obrażeń. [przypis edytorski]
wszyscyby słuchali (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką trybu przypuszczającego czasownika; inaczej: słuchaliby wszyscy. [przypis edytorski]
wszystek on dzień (starop.) — (przez) cały ten dzień. [przypis edytorski]
wszystek (starop.) — cały. [przypis edytorski]
wszystkaby zgorzała (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: zgorzałaby cała; cała by się spaliła. [przypis edytorski]
wszystka (starop.) — cała. [przypis edytorski]
wszystkę (starop.) — dziś B.lp r.ż: wszystką, tj. całą [moc]. [przypis edytorski]
wszystkich kładzie przy sobie podłemi (starop.) — porównując ze sobą wszystkich uważa za podłych (tj. niskiego pochodzenia, prostaków, miernoty, byle kogo). [przypis edytorski]
wszystkiemby się nam dostało (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką formy przypuszczającej czasownika; inaczej: wszystkim nam dostałoby się (wszyscy bylibyśmy stratni). [przypis edytorski]
wszystkiem (starop.) — dziś: (po) całym. [przypis edytorski]
wszystkiemu (starop.) — całemu. [przypis edytorski]
Wszystkie wielbłądy y konie rozbito, które żywnością beło naiuczono (starop.) — forma czasu zaprzeszłego biernego; [dziś: (…) zostały rozbite, które (…) były najuczone; tzn. objuczone; red. WL]. [przypis redakcyjny]
wszystkie [wojsko] (starop.) — całe. [przypis edytorski]
wszystko mu niemiło (starop.) — wszystko jest mu niemiłe. [przypis edytorski]
wszystko (starop.) — całe (pole). [przypis edytorski]
wszystko (starop.) — całe (śpiewanie). [przypis edytorski]
wszystko (starop.) — całe (wojsko). [przypis edytorski]
wszystko (starop.) — ciągle, bez ustanku. [przypis redakcyjny]
wszystko (starop.) — tu: całe (wszystko wojsko). [przypis edytorski]
wszystko w lekkie puści poważenie (starop.) — tzn. zlekceważy wszystko. [przypis edytorski]
wszytek (starop.) — cały. [przypis edytorski]
wszytek (starop.) — wszystek; cały. [przypis edytorski]
wszytkę (starop.) — całą. [przypis edytorski]
wszytkiego [wojska] (starop.) — całego wojska. [przypis edytorski]
wszytki (starop.) — wszystkich. [przypis edytorski]
wszytki (starop.) — wszystkie. [przypis edytorski]
wszytki (starop.) — wszystkie. [przypis redakcyjny]
wszytko (starop.) — całe. [przypis edytorski]
wszytko (starop.) — tu: wszystkiego. [przypis redakcyjny]
wszytko (starop.) — wszystko, całe. [przypis edytorski]
wszytko (starop.) — wszystko. [przypis edytorski]
wtemem jechała (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: wtem jechałam; tj. tu: w tym (usposobieniu) jechałam. [przypis edytorski]
wtem jem rozkazał miejsce czynić wodzie (starop.) — wtedy rozkazał wodzie, aby im uczyniła miejsce. [przypis edytorski]
w tem razie (starop.) — w tym razie; w tym przypadku. [przypis edytorski]
wtem (starop.) — tu: tymczasem. [przypis edytorski]
wtem (starop.) — w tym czasie. [przypis edytorski]
w tenczas (starop.) — dziś: wtenczas; wówczas, w tym czasie. [przypis edytorski]
w ten czas (starop.) — w tym czasie; wówczas. [przypis edytorski]
w tey dobie (starop.) — w tym czasie; wtedy. [przypis edytorski]
wtóry (starop.) — drugi. [przypis edytorski]
wtym (starop.) — dziś: wtem; naraz, nagle. [przypis edytorski]
w tym (starop.) — tu: wtem, nagle, naraz. [przypis edytorski]
w uczciwe swoje urażony (starop.) — tzn. doznawszy ujmy na honorze. [przypis edytorski]
wybiegać się (starop.) — wyratować się, wymknąć się; uciec. [przypis edytorski]
wybłądzić wzad do stanowiska (starop.) — trafić. [przypis redakcyjny]
wybrany (starop.) — wyborny, wyjątkowy. [przypis edytorski]
wychod (starop.) — wychodek, toaleta. [przypis edytorski]
wyciągnione (starop.) — tu: wygładzone, wesołe (czoło). [przypis redakcyjny]
wycieczka (starop.) — tu: wyprawa wojenna, wypad. [przypis edytorski]
wyciśniony (starop.) — ciśnięty, rzucony. [przypis edytorski]
wyciśniony (starop.) — wyrzucony; por. cisnąć. [przypis edytorski]
wydłabić (starop.) — wydławić; wydusić. [przypis edytorski]
wydrożono (starop.) — (było) wydrążone, wyrzeźbiony. [przypis redakcyjny]
wydrożony (starop.) — wydrążony; wyrzeźbiony a. wygrawerowany. [przypis edytorski]
wygładzić (starop.) — tu: zgładzić, zabić. [przypis redakcyjny]
wyglądać (starop.) — tu: wyczekiwać, oczekiwać. [przypis edytorski]
wygore (starop.) — wypalone. [przypis edytorski]
wyjąćbychmy chcieli (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: bychmy chcieli wyjąć; dziś: chcielibyśmy wyjąć [tj. wyswobodzić]. [przypis edytorski]
wyknąć czego (starop.) — przywykać do czego; dzielności wyknie: przywyka do dzielności, nabiera nawyku dzielności. [przypis edytorski]
wyknąć czego (starop.) — przywykać do czego; Niech wczas twe serce przyszłych pociech wyknie: Niech zawczasu twoje serce przywyka do przyszłych pociech. [przypis edytorski]
wykować (starop.) — wykuć; tu: wyrzeźbić, wyryć. [przypis edytorski]
wyleżeć się (starop.) — wyleczyć się. [przypis redakcyjny]
wymierzyć kogo (starop.) — dziś: wymierzyć w kogo (drzewem, tj. kopią). [przypis edytorski]
wynajdzi (starop.; daw. forma W. lp) — wynajdź. [przypis redakcyjny]
wynijdź (starop.) — wyjdź. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — tu: wypływać. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — wyglądać, wypływać, wychodzić. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — wyłaniać się. [przypis edytorski]
wyniść (starop.) — wyjść. [przypis edytorski]
wypraktykować (starop.) — odgadnąć, przewidzieć. [przypis redakcyjny]
wyprawić w dary (starop.) — wysłać w darze. [przypis edytorski]
wyprawować (starop.) — [tu:] ciosać, przygotować. [przypis redakcyjny]
wypusty (starop.) — wyłogi, brzeg u sukni lub rękawa, inną materią wyłożony. [przypis redakcyjny]
wyraźliwy (starop.) — wyraźny. [przypis redakcyjny]
wyrazić (starop.) — [tu:] wyrzucić, wybić. [przypis redakcyjny]
wyrokówci ja (…) nie badam (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci; dziś pisownia rozdzielna: wyroków ci ja nie badam. [przypis edytorski]
wysep (starop.) — dziś r.ż.: wyspa. [przypis edytorski]
wysoka myśl (starop.) — tu: wzniosła myśl. [przypis edytorski]
Loading