Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 451 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 8913 przypisów.

expeditis (łac.) — układacie. [przypis redakcyjny]

experientia (łac.) — doświadczenie. [przypis redakcyjny]

experimentum factum (łac.) — eksperyment dokonany (został). [przypis edytorski]

experiri (łac.) — próbować szczęścia. [przypis redakcyjny]

expers mortalitatis (łac.) — nie podlegając śmierci. [przypis redakcyjny]

explicare in primordiis (łac.) — wytłumaczyć w samych początkach. [przypis redakcyjny]

ex praesidio (łac.) — z miejsca przewodniczącego; jako przewodniczący. [przypis edytorski]

exprimere de verbo ad verbum (łac.) — wyrazić co do słowa. [przypis redakcyjny]

exprimere (łac.) — wyrażać. [przypis redakcyjny]

ex privatis (łac.) — ze spraw osobistych. [przypis redakcyjny]

ex privatis (łac.) — z obywateli. [przypis redakcyjny]

exprobrationem (łac.) — złe wrażenie, wyrzuty. [przypis redakcyjny]

exprobrationis competentem (łac.) — zarzutów dostosowaną. [przypis redakcyjny]

ex professo (łac.) — ze znajomością rzeczy. [przypis edytorski]

ex profundo (łac.) — z głębi. [przypis redakcyjny]

ex proposito (łac.) — celowo, z rozmysłem. [przypis edytorski]

expugno, expugnare (łac.) — zdobyć, wywalczyć; tu 3.os. lp cz.przesz. expugnavit: zdobył. [przypis edytorski]

Ex quibus initiis (łac.) — Z czego powstało. [przypis edytorski]

exquisitissimus (łac.) — wyborny, wyszukany, najlepszy; tu M. lm exquisitissimi: wyborni, najwyszukańsi, najlepsi. [przypis edytorski]

ex quo (…) aegritudnem (łac.) — „Z tego da się wyrozumieć, że zgryzota nie leży w naturze rzeczy, lecz w zapatrywaniu” (Cicero, Tusculanae disputationes, III, 28; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

ex quo (łac.) — z których, od których. [przypis edytorski]

Ex quo (…) quiret (łac.) — „Na darmo popisuje się filozof mądrością, jeśli sam sobie poradzić nie umie” (Ennius u Cycerona, w: Cicero, De officiis, III, 15; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

ex ratione duplici (łac.) — z przyczyny dwojakiej. [przypis redakcyjny]

ex ratione (łac.) — z tej przyczyny. [przypis redakcyjny]

ex ratione (łac.) — z (tej) przyczyny, ze względu na to. [przypis redakcyjny]

ex regno Daniae (łac.) — z królestwa Danii. [przypis redakcyjny]

ex re (łac.) — z powodu, z okazji. [przypis edytorski]

ex re (łac.) — z rzeczy samej, z toku sprawy. [przypis redakcyjny]

ex se (łac.) — od siebie samych. [przypis redakcyjny]

ex semine viri cum ursa (łac.) — z ojca człowieka, z matki niedźwiedzicy. [przypis redakcyjny]

Ex senatus-consullis et plebiscitis scelera exercentur (łac.) — Seneca Epist. 95. cyt. u Montagne'a III. 1. „Wedle uchwał senatu i ludu praktykuje się zbrodnie”. [przypis tłumacza]

exsequi mandata (łac.) — wykonać rozkazy. [przypis redakcyjny]

extemporale (łac.) — tu: praca piśmienna. [przypis redakcyjny]

extemporale (z łac.) — ćwiczenie klasowe polegające na tłumaczeniu z jednego języka na drugi. [przypis edytorski]

extemporalia (z łac. extemporalis: robiony na poczekaniu, naprędce) — ćwiczenia polegające na tłumaczeniu z łaciny na bieżąco, bez przygotowania. [przypis edytorski]

extemporal (z łac.) — w pośpiechu; extemporalis: zrobiony lub powiedziany bez namysłu, nieprzygotowany. [przypis edytorski]

extemporaneos discursus (łac.) — nieprzygotowanych rozmów. [przypis redakcyjny]

extemporaneus (łac.) — człowiek piszący bez przygotowania. [przypis redakcyjny]

ex tempore (łac.) — bez przygotowania, na poczekaniu. [przypis edytorski]

ex tempore (łac.) — natychmiast, nie namyślając się. [przypis redakcyjny]

Extinctor draconis latrator Anubis (łac.) — Zabójca smoka, ujadającego Anubisa; Swann łączy tu dwa nawiązania: do św. Jerzego, zabójcy smoka, którego wizerunki widnieją na obrazach Carpaccia we wnętrzu budynku Scuola di San Giorgio degli Schiavoni w Wenecji, oraz do określenia z Eneidy Wergiliusza (VIII 698): omnigenumque deum monstra et latrator Anubis / contra Neptunum et Venerem contraque Minervam / tela tenent (Przeróżnych bogów larwy i szczekacz zuchwały Anub w Neptuna, Wenus i Minerwę strzały miecą; tłum. Tadeusz Karyłowski). Anubis to egipski bóg świata zmarłych, przedstawiany z głową szakala. Najprawdopodobniej Swann przywołuje tutaj skojarzenie z lektury książki Johna Ruskina St Mark's Rest (1884), w której określenie z Wergiliusza pojawia się jako tytuł rozdziału omawiającego ewolucyjną ciągłość starożytnych motywów smoka oraz zabójcy potworów w postać św. Teodora Tyrona, pierwszego patrona Wenecji, jako zabójcy smoka, co przeniesiono później na św. Jerzego. [przypis edytorski]

extorquebant (łac.) — wydzierali. [przypis redakcyjny]

extra humanum gaudium (łac.) — nadludzka radość. [przypis edytorski]

extra materiam (łac.) — poza treścią, poza tematem. [przypis redakcyjny]

extra muros (łac.) — poza murami. [przypis edytorski]

extra muros (łac.) — poza murami (roz[umie] się: katolicyzmu). [przypis redakcyjny]

extra orbitam ordinationis (łac.) — poza zakres ustaw ordynacji (Myszkowskich). [przypis redakcyjny]

extra patriam (łac.) — za granicę. [przypis redakcyjny]

extra sphaeram (łac.) — nawiasowo. [przypis redakcyjny]

extra (z łac.) — dodatkowo. [przypis edytorski]

Extrema necessitas extremis nititur rationibus (łac.) — tonący brzytwy się chwyta; dosł. ostateczna konieczność sięga po ostateczne środki. [przypis redakcyjny]

extremis laborans (łac.) — ostatkami robiąca. [przypis redakcyjny]

extremis laborantem (łac.) — ostatecznie ginącą. [przypis redakcyjny]

exuere (łac.) — zdjąć z siebie. [przypis redakcyjny]

exules (łac.) — wygnańcy. [przypis edytorski]

exules (łac.) — wygnańcy, uchodźcy. [przypis redakcyjny]

exul (z łac. exulus) — wygnaniec, uchodźca. [przypis edytorski]

ex umbris et imaginibus in veritatem (łac.) — z cieni i wyobrażeń ku prawdzie. [przypis edytorski]

ex ungue leonem (łac.) — poznać po pazurach lwa. [przypis tłumacza]

Exurgat Deus et dissipentur inimici ejus (łac.) — Bóg wstaje, a rozpraszają się jego wrogowie; Psalm 68. [przypis edytorski]

ex voto (łac.) — jako wotum, tj. jako symboliczny przedmiot, umieszczony w kościele w wyniku uroczystego zobowiązania, w ramach dziękczynienia lub ofiary przebłagalnej. [przypis edytorski]

ex voto promissi (łac.) — z uczynionej obietnicy. [przypis redakcyjny]

faber (…) fortunae (łac.) — „Każdy sam sobie szczęście wykuwa” ([pseudo] Sallustius [właśc. Marcus Porcius Latro] Duae epistolae ad Caesarem de republica ordinanda I, 1; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

faber (łac.) — kowal, rzemieślnik. [przypis edytorski]

facecja (z łac. facetia) — żart, dowcip. [przypis edytorski]

facecja (z łac.) — żart, dowcip; tu: z ironią. [przypis edytorski]

Faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis fiduciam (…) (łac.) — „Przetoż uczynią domowi temu, który nazywany jest od imienia mego, w którym wy ufacie, i miejscu temu, którem wam dał i ojcom waszym, jakom uczynił Silo. Ty więc nie módl się za tym ludem”. [przypis tłumacza]

Faciamus experimentum in anima vili (łac.) — zróbmy doświadczenie na duszy lichej (daw. o doświadczeniach na zwierzętach). [przypis edytorski]

facilis descensus Averno (łac.) — łatwe jest zejście do (jeziora) Awernu, tj. do podziemnego świata zmarłych (Wergiliusz Eneida VI 126). [przypis edytorski]

facilius est consolari afflictum, guam sustinere (łac.) — łatwiej pocieszać strapionego, niż podnieść. [przypis redakcyjny]

Facilius est errare naturam, quam ut dissimilem sui princeps possit formare Rempublicam (łac.) — łatwiej jest zbłądzić naturze, niż żeby panujący mógł uformować rzeczpospolitą niepodobną do siebie. [przypis redakcyjny]

facit (łac.) — 3 os. czasu teraźniejszego łac. czasownika facĕre (robić). Zwyczajowo używa się formy czasu przeszłego fecit: zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty), być może Brzozowski w ten sposób nawiązuje do wcześniejszgo cytatu z Biblii. [przypis edytorski]

facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]

Fac secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte (łac.) — Wj 25, 40. „Czyń wedle wzoru, który ukazano ci na górze”. [przypis tłumacza]

facta ficta (łac.) — fakty zmyślone; fakty (czyny, dzieła) stworzone (fałszywe, skłamane, obłudne). [przypis edytorski]

Fac te ipsum felicem (łac.) — uczyń siebie samego szczęśliwym (Seneka). [przypis autorski]

factiosus (łac.) — intrygant. [przypis redakcyjny]

factotum (łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]

factotum (łac.) — służący lub inna osoba wykonująca wiele różnych czynności. [przypis edytorski]

factotum (łac.) — totumfacki; osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]

factum brutum (łac.) — ciężki (tępy, tu: nieopracowany) czyn. [przypis edytorski]

factum (łac.) — czyn, dzieło, postępowanie, fakt. [przypis edytorski]

facultatem (łac.) — swobodę. [przypis redakcyjny]

facultates (łac.) — dostatki. [przypis redakcyjny]

facunde, erudite (łac.) — wymownie, uczenie. [przypis redakcyjny]