Wolne Lektury potrzebują pomocy...


Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 444 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur!
Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

 x
← Sonet XXI. Danaidy

Spis treści

    1. Poeta: 1
    2. Poezja: 1

    Adam MickiewiczSonety odeskieSonet XXII. Ekskuza[1]

    1
    Poeta, PoezjaNuciłem o miłostkach w rówienników[2] tłumie;
    Jedni mię pochwalili, a drudzy szeptali:
    Ten wieszcz kocha się tylko, męczy się i żali,
    Nic innego nie czuje lub śpiewać nie umie.
    5
    W dojrzalsze wchodząc lata, przy starszym rozumie,
    Czemu serce płomykiem tak dziecinnym pali?
    Czyliż mu na to wieszczy głos bogowie dali,
    Aby o sobie tylko w każdej nucił dumie? —
    Wielkomyślna przestroga! wnet z górnymi duchy
    10
    Alcejski chwytam bardon[3] i strojem Ursyna[4]
    Ledwiem zaczął przegrywać[5], aż cała drużyna
    Rozpierzchła się, unosząc zadziwione słuchy[6];
    Zrywam struny i w Letę ciskam bardon głuchy.
    Taki wieszcz, jaki słuchacz.

    Przypisy

    [1]

    ekskuza (daw.) — wytłumaczenie, tłumaczenie się. [przypis edytorski]

    [2]

    rówiennik (daw.) — rówieśnik. [przypis edytorski]

    [3]

    bardon — lutnia. [przypis edytorski]

    [4]

    Ursyna — aluzja do Juliana Ursyna Niemcewicza (1757–1841) cieszącego się wielkim poważaniem dyplomaty, pisarza, dramaturga i poety, którego utwory podejmowały tematykę patriotyczną. [przypis edytorski]

    [5]

    przegrywać — tu: przygrywać. [przypis edytorski]

    [6]

    słuchy — uszy, szczególnie zajęcze. [przypis edytorski]

    Zamknij
    Proszę czekać…
    x