Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Justyna Radczyńska-Misiurewicz, Kometa zawraca, Obcowanie z przyrodą przy dobrej zabawie dla przeciętnie wysportowanego turysty
Pantum zwierzęcy → ← Najstarszy zalotnik

Spis treści

      Justyna Radczyńska-MisiurewiczObcowanie z przyrodą przy dobrej zabawie dla przeciętnie wysportowanego turysty

      1
      Jednak nie tylko obcowanie z przyrodą i szacunek dla jej praw znamionowały
      pobyt w puszczy. Czy zostawiliśmy trasę, tak jakbyśmy chcieli ją zastać?
      Czy wykorzystaliśmy w pełni czas na obcowanie z przyrodą? Przez obcowanie
      z przyrodą harcerz (harcerka) zbliża się więcej do Boga, który jest Stwórcą tej
      5
      przyrody i wszystkiego, co istnieje.
      Siedząc w siodle, wszystko wydaje się nam inne, a obcowanie z przyrodą na
      grzbietach naszych czworonożnych przyjaciół nabiera innego wymiaru. Także
      u podstaw zjeżdżania na nartach leży obcowanie z przyrodą, a jazda psim
      zaprzęgiem to niezapomniane przeżycie dla każdej osoby lubiącej czuć wolność
      10
      i obcowanie z przyrodą. Bo obcowanie z przyrodą wymaga wiedzy — wówczas
      staje się świadome i pełne.
      Wędkarstwo to codzienne obcowanie z przyrodą. Plener jest to obcowanie
      z przyrodą, jest to zieleń dookoła, jest to woda z tutejszego jeziora, która każdego
      dnia zmienia swoją formę, swoją strukturę.
      15
      Albowiem obcowanie z przyrodą w bezpośrednim kontakcie i w wydłużonym
      czasie człowieka ubogaca i otwiera na nową rzeczywistość, jaką niesie ze sobą
      życie.
      Nawet jeśli konieczności handlowe zmuszają do solidności wykonania,
      to obcowanie z przyrodą wyrabia też poczucie estetyki, wrażliwość na piękno.
      20
      Brak zasięgu Plus GSM i obcowanie z przyrodą — to wymarzone warunki do
      odpoczynku. A najcenniejszą korzyścią myśliwego jest obcowanie z przyrodą
      oraz doznawanie przeżyć łowieckich i radości w gronie braci myśliwskiej.
      Gdyby nawet „polowanie” się nie powiodło, wystarczającą nagrodą za
      nieprzespaną noc jest obcowanie z przyrodą o wschodzie słońca i wysłuchany
      25
      koncert na setki ptasich głosów. Zaś stałe przebywanie w pasiece, spożywanie
      produktów pszczelich i obcowanie z przyrodą sprawia, że pszczelarze żyją dłużej i
      rzadziej chorują w porównaniu z ludźmi wykonującymi inne prace.
      Natura, obcowanie z przyrodą stało się dla pokolenia Młodej Polski ucieczką
      od odczuć zwątpienia, znużenia i melancholii, choć Tetmajer[1] patrząc ze szczytu
      30
      w dół, by sparafrazować zakończenie wiersza „Widok ze Świnicy…”, dostrzegł
      ciemną przepaść, mimo że obcowanie z przyrodą dostarczało mu podniosłych
      i pięknych przeżyć.
      Albowiem obcowanie z przyrodą w bezpośrednim kontakcie i w wydłużonym
      czasie człowieka ubogaca i otwiera na nową rzeczywistość, jaką niesie ze sobą
      35
      życie.
      — Jak rozumieć pojęcie „wycieczka przyrodnicza”?
      — Wycieczka przyrodnicza to obcowanie z przyrodą, ale niestety według
      regulaminu to zwiedzanie parków itp., a nie np. odwiedzenie Puszczy
      Białowieskiej podczas rykowiska jeleni albo bagien biebrzańskich w czasie ptasich
      40
      godów.
      — Wycieczka przyrodnicza to świadome obcowanie z przyrodą, tzn. nie oglądanie
      kwiatków z westchnieniem, że jest malowniczo, ale szukanie konkretnych miejsc,
      roślin i zwierząt w okresie, kiedy są najbardziej atrakcyjne, np. kiedy rośliny
      kwitną lub dojrzewają.
      45
      — Dlaczego uważasz, że regulamin ma premiować coś, co jest mało uchwytne?
      Albowiem obcowanie z przyrodą w bezpośrednim kontakcie i w wydłużonym
      czasie człowieka ubogaca i otwiera na nową rzeczywistość, jaką niesie ze sobą
      życie.

      Przypisy

      [1]

      Tetmajer-Przerwa, Kazimierz (1865–1940)— czołowy poeta Młodej Polski; zasłynął jako autor erotyków, a także piewca przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego. [przypis edytorski]

      x