Spis treści
- Woda: 1
nuta człowieczakompozycja
O gniadym zaranku
świerk w ptaszęcym wianku
pod zielenią grube niedźwiedzie
krystka nuci na hałdach
radość tupie po ganku
szosą ja sam nie wiem co jedzie
na toWoda srebrnie płowo
z malinowym błyskiem
promieniują płytkich wód pasma
wypadł bożyc[1] z byliny
a tratuje po wszystkim
w smugach jasny pod słońce hasa
nieznany a śliczny
snami połowiczny
daj nam swe obce hierarchie
mówi krystka
ciął ręką po strumieniu krynicznym
mokry pył tęczą wzbił nad jej karkiem
jakiż upał
grono chwil znojnych in quarto[2]
samolotu cień pomknął po miedzy
cóż na szosie
tam jedzie nawet spojrzeć nie warto
lepiej w książki po łaskę wiedzy