Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szolem-Alejchem, Z jarmarku

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

„Autobiografia i testament to jakby jedno i to samo” — pisał Szolem Alejchem w swojej ostatniej powieści. Można powiedzieć, że los zakpił z tego zdania, jako że autor zmarł, nie dokończywszy tego dzieła. Z planowanej opowieści o całym życiu pisarza dostaliśmy zaledwie rozdziały o dzieciństwie i młodości.

Tym, co najbardziej zwraca uwagę, jest nastrój książki. O biedzie i nieszczęściach Szolem Alejchem pisze z humorem, o spotykanych ludziach — z wyjątkowym zmysłem obserwacyjnym i zamiłowaniem do opowiadania anegdot. Powieść nie przekształca się jednak w satyrę, a to ze względu na wielką życzliwość wobec ludzi i świata bijącą z jej kart.

Spis treści:

    Dzieje tej książki w skrócie
  1. 1. Po co powieść, kiedy samo życie jest powieścią?
  2. 2. Miasto
  3. 3. Rodzice
  4. 4. Szmulik sierota
  5. 5. Skarb
  6. 6. Rabin w raju
  7. 7. Szmulik znika
  8. 8. Meir Medwedewker
  9. 9. Jeszcze jeden utracony przyjaciel
  10. 10. Kolega Sirko
  11. 11. Tragedia Sirki
  12. 12. Instynkt dobra i instynkt zła
  13. 13. Złodziejstwo, gra w karty i inne grzechy
  14. 14. Fejgele Diabeł
  15. 15. Duch-kawalarz
  16. 16. Rodzina
  17. 17. Stryj Nysl i ciocia Hudl
  18. 18. Pinele, syn Szymeły, jedzie do Odessy
  19. 19. Kto zmienia miejsce, ten zmienia los
  20. 20. Ludzie rozjeżdżają się
  21. 21. Gergele Złodziej
  22. 22. Bałaguła
  23. 23. Żegnaj, Woronko!
  24. 24. Podróż
  25. 25. W nowym domu
  26. 26. Wielkie miasto
  27. 27. Wakacje
  28. 28. Mełamedzi i nauczyciele
  29. 29. Nauczyciel Gemary
  30. 30. Dawny cheder
  31. 31. Bar micwa
  32. 32. Młodzieniec
  33. 33. Pierwsza miłość
  34. 34. Cholera
  35. 35. Żałobnicy
  36. 36. Nad Dnieprem
  37. 37. Na promie
  38. 38. W Bogusławiu na targowisku
  39. 39. Zaskakujące powitanie
  40. 40. Wśród kożuchów
  41. 41. Żyd-ptak
  42. 42. Groźne Dni
  43. 43. Święto Szałasów — Sukot
  44. 44. Z powrotem do domu
  45. 45. Pyskówka macochy
  46. 46. Przy bramie na ławeczce
  47. 47. Właściciel kolektury
  48. 48. Udani zięciowie
  49. 49. Arnold z Pidworków
  50. 50. Gimnazjalista Salomon
  51. 51. Pensja
  52. 52. Kolega Eli
  53. 53. Wśród kantorów i klezmerów
  54. 54. Nie kradnij!
  55. 55. Córka kantora
  56. 56. Symchat Tora
  57. 57. Kryzys
  58. 58. Szolem udziela korepetycji
  59. 59. Sielanka
  60. 60. Zawiedzione nadzieje
  61. 61. Koniec sielanki
  62. 62. Pół roku tułaczki
  63. 63. Znowu w domu
  64. 64. Dobra posada
  65. 65. We śnie i na jawie
  66. 66. Zdarzenie z zegarkiem
  67. 67. Anioł w postaci człowieka
  68. 68. Niespodziewany egzamin
  69. 69. Żyd-dziedzic
  70. 70. Życie na wsi
  71. 71. Ekonom Dodi
  72. 72. Pobór do wojska
  73. 73. Ciocia Tojba z Berdyczowa
  74. 74. Pierwszy wyjazd
  75. 75. Protekcje
  76. 76. Kupernik
  77. 77. Posada sekretarza
  78. 78. Wybory
  79. Uwagi pośmiertne

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Szolem-Alejchem

Ur.
12 marca 1859 w Perejesławiu
Zm.
13 maja 1916 w Nowym Jorku
Najważniejsze dzieła:
Dzieje Tewji Mleczarza, (1894, I wyd. pol. przeł. Anna Dresnerowa; Wydawnictwo Ossolineum, 1960; II wyd. pol. przeł. Michał Friedman, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1989); Z jarmarku ( 1916, wyd. pol. przeł. Michał Friedman, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1989); Marienbad (1918, wyd. pol. przeł. Jan Kligert, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967)

Właśc. Szolem Rabinowicz
Autor powieści i dramatów w języku jidysz, jeden z twórców nowoczesnej literatury tworzonej w tym języku, nazywany jej „Wnukiem”.
Urodził się w Perejesławiu, a dzieciństwo spędził w położonym niedaleko miasteczku Woronki. Jego rodzina była znana i poważana w okolicy: ojciec zajmował się handlem, matka prowadziła kram bławatny. Rodzice postanowili przeprowadzić się do Perejesławia i posłali Szolema do rosyjskiej szkoły państwowej. Po jej ukończeniu zatrudnił się jako prywatny nauczyciel. Został m.in. korepetytorem Gołdy Łojewnej, w której bez pamięci się zakochał, tak, że gdy jej ojciec postawił warunki ewentualnego ślubu – posiadanie solidnej posady przez przyszłego zięcia, ten niezwłocznie rozpoczął karierę w dobrze prosperującej lokalnej fabryce.
Ślub odbył się w 1883 roku, a Szolem wraz z małżonką zamieszkali w posiadłości teścia, po jego śmierci zaś Rabinowicz zarządzał całym majątkiem. W 1887 roku wyjechali do Kijowa, gdzie Rabinowicz prowadził interesy. Jednocześnie zaczął też publikować teksty, które początkowo pisał w językach rosyjskim i hebrajskim, z czasem jednak przekonał się, o możliwościach jakie dawało pisanie w jidysz. Zaangażował się też w propagowanie literatury tworzonej w tym języku – od 1888 wydawał książki pisarzy języka jidysz w serii Di Jidisze Folks Bibliotek (Żydowska Biblioteka Ludowa). Mimo to, podobnie jak inni twórcy tego okresu, zdecydował się na przyjęcie pseudonimu literackiego: Szolem Alejchem, czyli tradycyjne żydowskie powitanie: „bądź pozdrowiony”, czy dosłownie „pokój wam”.
Dwa lata później, na skutek krachu Rabinowicz stracił cały swój majątek i przez powstałe długi zmuszony był uciekać z Rosji, pozostawiając rodzinę. Przez jakiś czas tułał się po europejskich miastach – odwiedził m.in. Wiedeń i Paryż, by ostatecznie wrócić do Rosji, gdy tylko nadarzyła się taka okazja. Po powrocie poświęcił się już w zupełności twórczości literackiej – pisał i wydawał dramaty i prozę.
Pogrom w Kiszyniowie, do którego doszło w kwietniu 1903, wpłynął na jego decyzję o emigracji do Ameryki. Europę odwiedził jeszcze w 1908 roku, podczas spotkań autorskich, na które zaproszony został przez żydowskie instytucje i ośrodki kulturalne. Postępująca gruźlica zmusiła go natomiast do odbycia kuracji w europejskich sanatoriach.
Szolem Rabinowicz zmarł 13 maja 1916 roku w Nowym Jorku.Według stworzonej przez samego siebie „legendy założycielskiej” literatury jidysz, był jej „Wnukiem”, kontynuatorem dzieła „Dziadka” (Mendele Mojcher Sforima) oraz „Ojca” (Icchoka Lejbusza Pereca).