ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 974 przypisów.
populus romanus (łac.) — lud rzymski. [przypis edytorski]
porrigere posteritati (łac.) — przekazywać potomności. [przypis redakcyjny]
Porro! (łac.) — Dalej! [przypis autorski]
Porta Inferi (łac.) — brama piekła. [przypis redakcyjny]
portatur leviter quod portat quisque libenter (łac.) — lekko się niesie, to co się niesie chętnie. [przypis tłumacza]
portentum est (łac.) — jest to potworność. [przypis redakcyjny]
portionem (łac.) — cząstkę. [przypis redakcyjny]
portionem (łac.) — części. [przypis redakcyjny]
portiunculam in oboedientia (łac.) — garstkę w posłuszeństwie. [przypis redakcyjny]
portorium (łac.) — opłata portowa. [przypis redakcyjny]
posesjonat (daw., z łac.) — właściciel nieruchomości miejskiej lub posiadłości wiejskiej. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — bogaty szlachcic, posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
possesionatus (łac.) — posiadający ziemię. [przypis edytorski]
possessor privilegiatus (łac.) — uprzywilejowany posiadacz. [przypis edytorski]
post absoluta vota (łac.) — po oddaniu głosów. [przypis redakcyjny]
post bellum auxilium (łac.) — po skończonej wojnie pomoc. [przypis redakcyjny]
post bellum auxilium (łac.) — po wojnie posiłki. [przypis redakcyjny]
post coitum omne animal […] triste (łac.) — po stosunku każde zwierzę jest smutne. [przypis edytorski]
posteritatem (łac.) — potomstwo. [przypis redakcyjny]
posteritati (łac.) — potomstwu. [przypis redakcyjny]
posteritatis (łac.) — potomstwa. [przypis redakcyjny]
post factum (łac.) — po fakcie. [przypis edytorski]
post fata indeplorata (łac.) — po nieopłakanym zgonie. [przypis redakcyjny]
post fata (łac.) — po śmierci. [przypis redakcyjny]
post fata regnantis (łac.) — po śmierci panującego. [przypis redakcyjny]
post festum (łac.) — po święcie; po uczcie. [przypis edytorski]
post fundatam ordinationem (łac.) — po ustanowieniu ordynacji (1601). [przypis redakcyjny]
post funera vivit (łac.) — żyje po śmierci. [przypis redakcyjny]
posthumus (łac.) — pośmiertny; o dziecku urodzonym po śmierci ojca: pogrobowiec. [przypis edytorski]
post multas deliberationes (łac.) — po długich namysłach. [przypis redakcyjny]
postponować (z łac.) — okazywać brak szacunku, lekceważyć. [przypis edytorski]
Postquam (…) desunt (łac.) — „Odkąd się ukazali uczeni, poczciwi zaczęli zanikać” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 95; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
postscriptum (łac.) — dopisek do listu. [przypis edytorski]
post scriptum (łac.) — dopisek. [przypis edytorski]
post sterilem decessum (łac.) — po bezpotomnym zejściu. [przypis redakcyjny]
Post tenebras lux (łac.) — po ciemności światło; parafraza słów biblijnej księgi Hioba w tł. Wulgaty (Hi 17, 12): Post tenebras spero lucem (po ciemności mam nadzieję na światło), przyjęta jako dewiza przez wyznawców kalwinizmu w Genewie, następnie stała się dewizą całej reformacji. [przypis edytorski]
post tot tantasque procellas (łac.) — po tylu i tak licznych burzach. [przypis redakcyjny]
Postula a me (łac.) — Ps 2, 8. [przypis tłumacza]
postulata et desideria (łac.) — żądania i życzenia. [przypis redakcyjny]
Postume (…) olet (łac.) — „Kto się rad kąpie w perfumie,/ Źle ten pachnie, mój Postumie” (Martialis, Epigrammata, II, 12, 4; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
potencja (daw., z łac.) — moc, potęga. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — moc, potęga. [przypis redakcyjny]
potencja (daw., z łac.) — potęga, siła. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — tu: moc. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — moc, siła. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — moc, władza. [przypis edytorski]
potencja (z łac.) — siła, potęga. [przypis edytorski]
potens manu et consilio (łac.) — możny ręką i radą. [przypis redakcyjny]
potentat (daw., z łac.) — człowiek potężny; władca, możny pan. [przypis edytorski]
potentat (z łac.) — człowiek potężny i wpływowy; daw.: możny pan. [przypis edytorski]
potentia (łac.) — potęga. [przypis redakcyjny]
potentiores (łac.) — możniejsi; tj. Stanisław, a po jego śmierci Józef Władysław Myszkowscy. [przypis redakcyjny]
potentissime (łac.) — jak najmocniej. [przypis redakcyjny]
potentissime (łac.) — najmocniej. [przypis redakcyjny]
potentissime (łac.) — potężnie. [przypis redakcyjny]
Potentissime (łac.) — Ps 44, 4. [przypis tłumacza]
potentissimos impetus (łac.) — najpotężniejsze natarcia. [przypis redakcyjny]
potitius (łac.) — polityczniej, przyzwoiciej. [przypis redakcyjny]
pozytura (daw., z łac.) — położenie. [przypis redakcyjny]
pozytywny (z łac. positivus: oparty na faktach, uzasadniony) — tu: pewny, konkretny. [przypis edytorski]
pozytywny (z łac. positivus: oparty, uzasadniony) — tu zapewne: ustalony, pewny. [przypis edytorski]
practicatum axioma (łac.) — doświadczona prawda. [przypis redakcyjny]
practicatum axioma: Rex erat Helisabeth, verum regina Iacobus, imperiosus mulier (łac.) — powtarzane zdanie: „Była królem Elżbieta, ale królową był Jakub, chciwy władzy niewieściuch”; mowa o Elżbiecie I Tudor (1533–1603), królowej Anglii i Irlandii od 1558 r. oraz jej następcy, Jakubie I Stuarcie (1566–1625), królu Szkocji od 1567 r. i Anglii od 1603 r. [przypis redakcyjny]
praecedentia saecula patres calumniarum (łac.) — przeszłe wieki ojcami potwarzy. [przypis redakcyjny]
Praeceptis salutaribus moniti et divina institutione formati audemus dicere (łac.) — formuła mszalna poprzedzająca modlitwę Ojcze nasz, we współczesnej wersji polskiej: „Wezwani zbawiennym nakazem i oświeceni pouczeniem Bożym ośmielamy się mówić”. [przypis edytorski]
praeceptor (łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
praeceptor (z łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
praecipua rerum ad famam dirigenda (łac.) — najważniejsze sprawy kierować trzeba ku sławie. [przypis redakcyjny]
praecipue (łac.) — zwłaszcza. [przypis redakcyjny]
praecipuum annalium munus, ne virtutes sileantur, utque pravis dictis factisqne ex posteritate, ex infamia metus sit (łac.) — głównym zadaniem roczników, żeby cnót nie pomijano milczeniem i żeby nikczemne słowa i czyny lękały się potomności i niesławy. [przypis redakcyjny]
praeconceptum odium (łac.) — powziętą nienawiść. [przypis redakcyjny]
praecursores (łac.) — straż przednia. [przypis redakcyjny]
praedestinatio (łac.) — przeznaczenie. I to błędne mniemanie ówczesne, mogące usprawiedliwiać wiele złych rzeczy, odejmować wartość dobrym. [przypis redakcyjny]
praedicatum (łac.) — właściwość. [przypis edytorski]
praefixionem (łac.) — oznaczony termin. [przypis redakcyjny]
praeiudicata antecedentia (łac.) — przykłady z przeszłości. Pasek ma tu na myśli rokosze, które podnosiły jednostki, takie jak Zebrzydowski czy Lubomirski, gdy teraz występuje kilku malkontentów, całe stronnictwo oligarchów. [przypis redakcyjny]
praeiudicata (łac.) — poprzednie wyroki w sprawie sądowej; tu: doświadczenia. [przypis redakcyjny]
praeiudicata (łac.) — przykłady. [przypis redakcyjny]
praeiudicatum (łac.) — doświadczenie. [przypis redakcyjny]
praeiudicatum (łac.) — przykład, doświadczenie. [przypis redakcyjny]
praelataque est Pollionis fina non aliam ob causam quam quod mater eius in eodem coniugio manebat (łac.) — wyżej ceniono córkę Polliona nie z innej przyczyny, jeno z tej, że jej matka trwała w jednym małżeństwie. [przypis redakcyjny]
praemium (łac.) — nagroda. [przypis edytorski]
praemium (łac.) — nagroda, zapłata. [przypis edytorski]
prae oculis (łac.) — przed oczyma, na widoku. [przypis redakcyjny]
prae oculis (łac.) —przed oczyma. [przypis redakcyjny]
prae oculis (łac.) — przed oczyma. [przypis redakcyjny]
prae oculis timorem Dei (łac.) — przed oczyma bojaźń boską. [przypis redakcyjny]
praeparationes (łac.) — przygotowania. [przypis edytorski]
praeparatur (łac.) — jest przygotowywany. [przypis edytorski]
praepostere (łac.) — za późno. [przypis redakcyjny]
praeruptus animo (łac.) — gwałtownego ducha. [przypis edytorski]
praesagia (łac.) — wróżby. [przypis redakcyjny]
praesens (łac.) — obecny. [przypis redakcyjny]
praesens (łac.) — osobiście, obecny. [przypis redakcyjny]
praesentes in publicis (łac.) — obecni na sejmie. [przypis redakcyjny]
praesentis contractus (łac.) — niniejszy układ. [przypis redakcyjny]
praesentissimi solis (łac.) — obecności słońca. [przypis redakcyjny]
praesentit (łac.) — przeczuwa. [przypis redakcyjny]
praesidia (łac.) — załogi. [przypis redakcyjny]