Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 287 przypisów.
zasię (starop.) — zaś. [przypis edytorski]
zasię (starop.) — zaś, znów, z powrotem; na odwrót, odwrotnie; tu: z drugiej strony. [przypis edytorski]
za się (starop.) — za siebie; w tył. [przypis edytorski]
zasię (starop.) — znów, z powrotem; na odwrót, odwrotnie; tu: natomiast, zaś. [przypis edytorski]
zasromany (starop.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zastąpić (starop.) — tu: nastąpić, nastać. [przypis edytorski]
zastanowić kogo (starop.) — zatrzymać. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się; stanąć. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się, ustać. [przypis edytorski]
zastanowiony (starop.) — zatrzymany. [przypis edytorski]
zastanowiwszy (starop.) — zatrzymawszy. [przypis edytorski]
zastawić się [za kogo, za co] (starop.) — stanąć w czyjej obronie, upomnieć się, wstawić się za kim. [przypis edytorski]
zasuty (starop.) — zasłany; tu: przysypany. [przypis edytorski]
za tak małe czasy (starop.) — w tak krótkim czasie. [przypis edytorski]
zatemem poznał (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: zatem poznałem; potem poznałem. [przypis edytorski]
zatem (starop.) — po czym; potem. [przypis edytorski]
zatem (starop.) — potem, wtedy. [przypis edytorski]
zatem (starop.) — tu: potem. [przypis edytorski]
zatrudnione nabycie (starop.) — z trudem uzyskany dobytek. [przypis edytorski]
zatym (starop.) — za tym; w związku z tym, więc. [przypis edytorski]
zawada (starop.) — przeszkoda; gdzie się jaka najduje zawada: gdzie się znajduje jakaś przeszkoda. [przypis edytorski]
zawada (starop.) — przeszkoda. [przypis edytorski]
zawarto (starop.) — zamknięto. [przypis edytorski]
zawarty (starop.) — zamknięty. [przypis edytorski]
zawdy a. zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawiązać (starop.) — tu: streścić; zwięźle ująć w słowa. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — tu: zamykać; 3.os. lp cz. teraźn. zawiera: zamyka. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać; tu: siedzieć w zamknięciu. [przypis edytorski]
zawieraią (starop.) — zamykają. [przypis edytorski]
zawiernie (starop.) — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
zawiniony (starop.) — tu: zawinięty; obandażowany. [przypis edytorski]
zawód biegać (starop.) — ścigać się, brać udział w gonitwie. [przypis edytorski]
zawód (starop.) — tu: most zwodzony. [przypis edytorski]
zawodniki (starop.) — tu: konie ciągnące wóz. [przypis edytorski]
zawodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
zawrzeć (starop.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawściągnąć (starop.) — powściągnąć, powstrzymać. [przypis edytorski]
zawżdyć (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]
zaźrzeć (starop.; tu forma 3 os., lp, r.ż.: zajźrała) — zajrzeć. [przypis edytorski]
zaż się precz bierzecie (starop.) — czyżbyście odchodziły; czy odchodzicie. [przypis edytorski]
zazdrościwy (starop.) — zazdrosny. [przypis edytorski]
zbawić (starop.) — pozbawić. [przypis edytorski]
zbawić żywota (starop.) — pozbawić życia. [przypis edytorski]
zbirać (starop.) — zbierać. [przypis edytorski]
zbite mury (starop.) — tu: rozbite mury. [przypis edytorski]
z bojaźni spuścić (starop.) — zrezygnować nieco z [ulegania] bojaźni [tj. strachowi], ośmielić się nieco; por. dzisiejsze: spuścić z tonu. [przypis edytorski]
z boka (starop.) — dziś: z boku. [przypis edytorski]
zbożny (starop.) — pobożny, dostatni (raczej w sensie bogactwa duchowego). [przypis edytorski]
zbracić się z kim (starop.) — pobratać się z kim. [przypis edytorski]
zbrojne dźwigała (starop.) — dźwigała rycerzy (uzbrojoną piechotę). [przypis edytorski]
zbyć konia (starop.) — stracić konia. [przypis edytorski]
zbyć (starop.) — tu: stracić. [przypis edytorski]
zbyt dawny (starop.) — bardzo dawny; bardzo stary. [przypis edytorski]
zbytnie (starop.) — zbytnio; nadmiernie. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — bardzo, niezwykle, ogromnie. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — bardzo, niezwykle. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — bardzo, ogromnie. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — ogromnie, bardzo. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — tu: niezwykle, bardzo. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — tu: ogromnie, bardzo. [przypis edytorski]
zbyt (starop.) — zbytnio, bardzo, ogromnie. [przypis edytorski]
zbywać czego (starop.) — tracić co; pozbywać się czego. [przypis edytorski]
zbywać snu (starop.) — pozbywać się snu; budzić się, wracać do przytomności. [przypis edytorski]
zbywszy mocy (starop.) — straciwszy siły. [przypis edytorski]
zbywszy (starop.) — tu: straciwszy. [przypis edytorski]
zchowany (starop.) — tu: wychowany. [przypis edytorski]
zdarzyli Bóg (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli Bóg zdarzy (tj. jeśli da, jeśli pozwoli). [przypis edytorski]
zdarzyli się iem (starop.) — zdarzyli się im; konstrukcja z partykułą -li, w znaczeniu: jeśli im się zdarzy. [przypis edytorski]
zdawić (starop.) — zdławić, zdusić. [przypis edytorski]
zdawić (starop.) — zdusić. [przypis edytorski]
zdradą (starop.) — dziś popr. B.lp r.ż: zdradę. [przypis edytorski]
zdrowie (starop.) — tu: życie. [przypis edytorski]
zdrowobym ją nazad beł wprowadził (starop.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika w trybie przypuszczającym daw. czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą od pozostałych czynności i stanów zapisanych w czasie przeszłym prostym; znaczenie: zdrowo wyprowadziłbym ją nazad wcześniej, uprzednio itp. [przypis edytorski]
zdużać (starop.) — dać radę, potrafić. [przypis edytorski]
zdziano mu (starop.) — nadano mu imię. [przypis edytorski]
zdzierżeć (starop.) — dziś popr. forma: zdzierżyć; tj. wytrzymać. [przypis edytorski]
zdzierżeć (starop.) — zdzierżyć; wytrzymać. [przypis edytorski]
zecknić sobie (starop.) — doznać odrazy, obmierzić sobie co, obrzydzić sobie co. [przypis edytorski]
ze dżdża (starop.) — od deszczu. [przypis edytorski]
zelżywość (starop.) — tu: obraza, obelga. [przypis edytorski]
zelżywy (starop.) — hańbiący, haniebny, sromotny, obelżywy. [przypis edytorski]
zemścić się czego (starop.) — dziś: zemścić się za co. [przypis edytorski]
zepsować (starop.) — zepsuć. [przypis edytorski]
zepsowany (daw., starop.) — dziś popr. forma: zepsuty. [przypis edytorski]
zeście (starop.) — zejście wspólne, zebranie. [przypis edytorski]
zeszłe lata (starop.) — podeszłe lata; podeszły wiek. [przypis edytorski]
zeszły (starop.) — w podeszłym wieku; stary. [przypis edytorski]
zeznawszy (starop.) — tu: uznawszy. [przypis edytorski]
zgęstwiało (starop.) — zgęstniało (powietrze). [przypis edytorski]
zginienie (starop.) — tu: śmierć, zgładzenie. [przypis edytorski]
z gniewu się nie czuć (starop.) — nie panować nad sobą z gniewu. [przypis edytorski]
zgodzić komu (starop.) — dogodzić komu. [przypis edytorski]
z gością (starop.) — dziś popr. forma N.lp: z gościem. [przypis edytorski]
zgrzebi (starop.) — konopne włókno a. lniane pakuły. [przypis edytorski]
zgubią (starop.) — tu: utracą. [przypis edytorski]
zgwałcić (starop.) — dokonać czegoś przemocą, nagle, z naruszeniem przyjętych praw i zasad; być zgwałconym: być potraktowanym bezwzględnie, z naruszeniem przyjętych norm. [przypis edytorski]
zgwałcony (starop.) — przymusem, na siłę, wbrew swej naturze potraktowany; tu: stłamszony, pozbawiony śmiałości i samodzielności. [przypis edytorski]