ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Adelheid Popp, Wspomnienia młodej robotnicy

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Kluczowe dzieło socjaldemokratycznego ruchu kobiet. Wspomnienia żyjącej na przełomie XIX i XX wieku młodej robotnicy wiedeńskiej, zmuszonej od 10 roku życia do podjęcia pracy zarobkowej, by pomóc matce w utrzymaniu wielodzietnej rodziny. Książka stanowi również historię dojrzewania politycznego nastolatki i jej zaangażowania w ruch socjaldemokratyczny, przede wszystkim w działalność na rzecz skrócenia 12-godzinnego dnia pracy w fabrykach.

Autorka urodziła się w niewielkiej miejscowości pod Wiedniem jako piętnaste dziecko w biednej, patriarchalnej, niewykształconej rodzinie imigrantów z Czech. Większość jej rodzeństwa zmarła w niemowlęctwie, była najmłodszym dzieckiem z pięciu, które przeżyły. Jej ojciec nadużywał alkoholu i znęcał się nad rodziną, której utrzymanie spoczywało głównie na barkach matki-analfabetki. Zmarł, gdy Adelheid miała sześć lat. Przez cztery lata chodziła do szkoły podstawowej, ale potem przeniosła się z matką do Wiednia. W mieście nie kontynuowała nauki; zmuszona była podjąć pracę zarobkową, żeby pomóc matce. Zarabiała szydełkowaniem, szyciem, pracowała jako służąca. Wkrótce znalazła pierwszą pracę w fabryce — według ówczesnych przepisów robotnice musiały mieć ukończone 14 lat. Nędza i ciężka praca spowodowały u Adelheid poważne problemy ze zdrowiem. Jako nastolatka borykała się z dwunastogodzinną pracą ponad siły, zastraszaniem i przypadkami molestowania seksualnego. Przełom w jej życiu nastąpił, kiedy udała się na zebranie robotników-socjaldemokratów. Wkrótce zaangażowała się w kolportowanie lewicowej gazety, agitowanie koleżanek i zorganizowanie w swojej fabryce udziału robotnic w pierwszym w historii masowym święcie robotniczym, z demonstracjami o skrócenie czasu pracy, ogłoszonym na 1 maja 1900 roku…

Wspomnienia młodej robotnicy, poprzedzone wstępem przywódcy niemieckiej socjaldemokracji, Augusta Bebla, zostały opublikowane anonimowo w roku 1909 w Monachium. W pierwszym roku książka doczekała się trzech wydań, zaś do roku 1930 była publikowana sześciokrotnie, pojawiły się też tłumaczenia na wiele języków europejskich, w tym na język polski. Stanowiła jedno z najchętniej czytanych dzieł ówczesnej literatury socjalistycznej. Począwszy od trzeciego wydania wspomnienia ukazywały się pod nazwiskiem autorki.

Wspomnienia młodej robotnicy Adelheid Popp dostępne są jako e-book (EPUB i Mobi Kindle) oraz plik PDF.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Adelheid Popp
Adelheid Popp, Missvain, domena publiczna

Adelheid Popp

Ur.
11 lutego 1869 w Inzersdorfie
Zm.
7 marca 1939 w Wiedniu
Najważniejsze dzieła:
Wspomnienia młodej robotnicy (1910)

Austriacka polityk, działaczka na rzecz praw kobiet, założycielka proletariackiego ruchu kobiet w Austrii, deputowana do Rady Narodowej z ramienia Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Austrii (1919–1933/34), pierwsza kobieta, która wygłosiła przemówienie w austriackim parlamencie.

Urodziła się jako Adelheid Dworschak (lub Dworak) w podwiedeńskim Inzersdorfie jako piętnaste dziecko w rodzinie tkackiej pochodzącej z Czech. Dziesięcioro jej rodzeństwa zmarło w niemowlęctwie. Jej ojciec dużo pił i znęcał się nad rodziną, której utrzymanie spadło na jej matkę. Zmarł, gdy Adelheid miała sześć lat. W latach 1876–1879 Adelheid uczęszczała do szkoły podstawowej. W wieku 10 lat przeprowadziła się z matką do Wiednia. Musiała porzucić szkołę, aby pomóc utrzymać rodzinę. Po okresie terminowania w rzemiośle pracowała jako pracownica fabryczna.

Jako nastolatka zainteresowała się polityką i zaangażowała się w szerzenie idei socjaldemokratycznych. Wygłaszała przemówienia podczas zebrań, aktywnie działała w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Austrii, do której wstąpiła w roku 1885. W roku 1889 wstąpiła do Towarzystwa Oświatowego Kobiet Pracujących, założonego przez kobiety działające w ruchu socjaldemokratycznym. W roku 1892 została współzałożycielką i redaktorką naczelną robotniczego miesięcznika kobiecego ,,Die Arbeiterinnen-Zeitung”, a od 1919 roku jej wydawcą. Publikowała również liczne artykuły, książki i broszury polityczne.

W 1893 roku wzięła udział w zorganizowaniu jednego z pierwszych w historii strajków kobiet. Uczestniczyła w Międzynarodowym Kongresie Robotników Socjalistycznych w Zürichu. Poznała czołowych teoretyków i działaczy lewicowych: Fryderyka Engelsa, Augusta Bebela, Jakoba Reumanna, Victora Adlera.

W roku 1894 poślubiła sekretarza partii Juliusa Poppa. W 1898 roku została przewodniczącą socjaldemokratycznego Komitetu Kobiet Rzeszy, a w 1904 roku weszła do zarządu partii. W roku 1907 wspólnie z innymi założyła Stowarzyszenie Socjaldemokratycznych Kobiet i Dziewcząt.

W roku 1909 wydała anonimowo w Monachium autobiografię Wspomnienia młodej robotnicy (Die Jugendgeschichte einer Arbeiterin, von ihr selbst erzählt). Od 1910 roku książka ukazywała się pod nazwiskiem autorki, miała liczne wydania i tłumaczenia.

W latach 1918–1923 zasiadała w radzie miejskiej Wiednia. Jako jedna z siedmiu socjaldemokratek została w 1919 roku wybrana do parlamentu. 3 kwietnia 1919 roku jako pierwsza kobieta w historii wygłosiła przemówienie w austriackim parlamencie.

Pracowała jako publicystka i agitatorka aż do swojej śmierci.