Modlitwa za Ojczyznę → ← Polska mowa

Spis treści

Władysław BełzaKatechizm polskiego dzieckaZiemia rodzinna

Kocham tę świętą ziemię rodzinną,

Na której moja kołyska stała

I której dawna karmi mię chwała.

Kocham te barwne kwiaty na łące,

Kocham te łany kłosem szumiące,

Które mię żywią, które mię stroją

I które zdobią Ojczyznę moją.

Kocham te góry, lasy i gaje,

Potężne rzeki, ciche ruczaje;

Krew, ŁzyBo w tych potokach, w wodzie u zdroja [1]

Ty się przeglądasz Ojczyzno moja,

Krwią użyźniona, we łzach skąpana,

Tak dla nas droga i tak kochana!

zdroja — D. lp od wyrazu: zdrój; dziś popr.: zdroju. [przypis edytorski]