- Ur.
-
9 stycznia 1831
w
Opatówek
- Zm.
-
18 lipca 1887
w
Iwano-Frankiwsk
- Najważniejsze dzieła:
-
Ogólna charakterystyka powstania w 1863 r.
Polski dziennikarz i pisarz, konspirator i działacz niepodległościowy, członek i prezes Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym 1863 r.
Uwięziony w Cytadeli Warszawskiej pod zarzutem działalności antyrosyjskiej, skazany na katorgę w batalionach karnych we wsch. Syberii; po zwolnieniu w 1858 r. skazany na przymusowe osiedlenie w Irkucku, gdzie założył i prowadził polską szkołę.
Po powrocie do kraju w 1860 r. związany z Delegacją Miejską – komitetem, którego celem było dbanie o spokój publiczny po brutalnym stłumieniu przez wojsko rosyjskie manifestacji na Krakowskim Przedmieściu. Wydarzenie to skłoniło go do napisania odezwy Posłanie do wszystkich rodaków na ziemi polskiej, w której nawoływał do buntu przeciwko wrogowi.
Był członkiem Komitetu Centralnego Narodowego; podał się do dymisji po wybuchu powstania styczniowego, uważając jego poryw za przedwczesny. Pomimo tego znalazł się w składzie rządu powstańczego.
Zajmował się także redakcją pism powstańczych: ,,Strażnicy", ,,Ruchu" oraz ,,Wiadomości pola bitwy".
Zrezygnował z pełnienia funkcji w organach politycznych po otrzymaniu anonimowego wyroku śmierci.
Został skazany w Lipsku na cztery lata więzienia za wydawanie pisma ,,Ojczyzna". Od 1867 r. przebywał w Paryżu. Zmarł z powodu zapalenia płuc 18 lipca 1887 r. w Stanisławowie (Iwano-Frankiwsk), gdzie został również pochowany. W 1981 r. jego prochy sprowadzono do Warszawy i złożono na Powązkach.
