Spis treści
PrzemysłyPiotr
1
Kiedy nad brzegiem ciemnego jeziora,
Które mnie głębią nęciło ogromną,
Rzucałem sieci onego wieczora,
Światłość ujrzałem straszną i cudowną.
5
On — śród obłoków i płomieni wieńca
Stąpał po wodzie kłębiącej się wrzątkiem.
Twarz moja ślady straciła rumieńca,
Gwiazdy pogasły, jak przed dnia początkiem.
I naglem słowa usłyszał szepnięte:
10«Porzuć te sieci, niech dłoń się nie trudzi,
Próżne to sprawy, któremiś zajęty,
Dzisiaj nie ryby masz łowić, lecz ludzi».
Milcząc, bezradnie wzruszyłem ramieniem,
I rzekłem, swemu nie wierząc głosowi:
15O, Panie, usta palący płomieniem,
Co mam uczynić? czemże będę łowił?
Znajdując myślą wielkie zrozumienie,
Milczałem, dalszych wydarzeń ciekawy,
Pojmując sławę wielką nieskończenie
I miłość Twoją, większą od Twej sławy.
25
Proszę czekać...
