Spis treści

      Karol Bołoz AntoniewiczŻycie

      Ah ici bas la douleur a la douleur s’enchaine,

      Le jour succede au jour et la peine a la peine.

      Lamartine.

      1

      I czemu płakać gdy szczęście odpływa?

      Łza w chybkiem pędzie wstrzymać go nie zdoła;

      Rzuć tylko okiem z roszonym do koła:

      Szczęście, na bezdnie grobu spoczywa. — —

      5

      Czas na swych skrzydłach i młodość porywa;

      Połysk łudzący szczęścia się rozpłynął;

      A gdy się groźno, świat oczóm rozwinął,

      Naytkliwsze serca potargał ogniwa! —

      Wszak życie nasze ma szczęścia nie wiele;

      10

      I łzy przelane, głuche roszą głazy,

      Marą, są szczęścia łudzące obrazy;

      Lecz ból i smutek dostawszy w udziele,

      Czemuż nad iednym, ronić łzy cierpieniem,

      Gdy całe życie iest tylko westchnieniem?

      Zamknij
      Proszę czekać…