Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8941 przypisów.
cum mortuis (łac.) — ze zmarłymi. [przypis edytorski]
cum nomine et sigillo principis (łac.) — z imieniem i pieczęcią księcia. [przypis edytorski]
cum omnibus titulis (łac.) — ze wszystkimi tytułami. [przypis edytorski]
Cum (…) opus (łac.) — „Jeśli mnie śmierć ma zabrać, to wśród lubej pracy!” (Ovidius, Amores, II, 10, 36; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
cum plenitudine (łac.) — z mnóstwem. [przypis redakcyjny]
cum potenti et victrici populo res est (łac.) — z potężnym i zwycięskim narodem sprawa. [przypis redakcyjny]
cum privilegio ad imprimendum solum (łac.) — dosł.: z przywilejem monopolu drukowania; tu żart.: na wyłączność. [przypis edytorski]
cum quibus (łac.) — z czymś. [przypis edytorski]
cum regressu (łac.) — zastrzegając powrót. [przypis redakcyjny]
cum regressu (…) spe (łac.) — z tylu zapewnieniami przyjaźni przed mym odjazdem, a zarazem z nadzieją. [przypis redakcyjny]
cum re parata (łac.) — z rzeczą gotową. [przypis redakcyjny]
cum stupore (łac.) — ze zdumieniem. [przypis redakcyjny]
cum sua non saeviat hostilitate (łac.) — okrutnie się nie srożył. [przypis redakcyjny]
cum summo Reipublicae detrimento (łac.) — z największą Rzeczypospolitej szkodą. [przypis redakcyjny]
Cum sunt partium iura obscura, reo favendum est potius quam actori (łac.) — Jeśli prawa stron są ciemne, raczej trzeba rozstrzygać na stronę obżałowanego niż skarżyciela. [przypis tłumacza]
cum suspiriis (łac.) — z westchnieniem. [przypis redakcyjny]
cum titulo principis (łac.) — z tytułem księcia. [przypis redakcyjny]
cum tota argentea supellectili (łac.) — ze wszystkim sprzętem srebrnym. [przypis redakcyjny]
cum toto clero (łac.) — z całym duchowieństwem. [przypis redakcyjny]
cum toto negotio (łac.) — z całą sprawą. [przypis redakcyjny]
cumulabat (łac.) — obsypywał. [przypis redakcyjny]
Cum veritatem qua liberetur ignoret, (…) (łac.) — Św. Augustyn De civ. Dei. IV, 27: „Gdy nie zna prawdy, która by go wyzwoliła wystarczy mu to, co by go oszukało”. [przypis tłumacza]
cum vitia prosunt, peccat, qui recte facit (łac.) — gdy występki korzyść przynoszą, grzeszy, kto dobrze czyni. (Publius Syrus, Sententiae, 98). [przypis redakcyjny]
cum voce consultiva (łac.) — z głosem doradczym; takie żądanie wystawiły same miasta w memoriale, złożonym 2 grudnia 1789 przez Dekerta, obawiając się obudzenia w szlachcie niechęci, gdyby od razu wystąpiły z wymaganiem zmian radykalnych; w czasie dyskusji w Sejmie 15 grudnia wielu wydało się i to zbyt śmiałe. [przypis redakcyjny]
cum voto consultivo (łac.) — z głosem doradczym. [przypis redakcyjny]
cunctando (łac.) — ociągając się. [przypis redakcyjny]
cunctanti Vladislao (łac.) — zwlekającemu Władysławowi. [przypis redakcyjny]
cupiditas (łac.) — żądza, chciwość, pożądliwość. [przypis edytorski]
cupiditates (łac.) — żądze. [przypis edytorski]
curae erit (łac.) — staraniem będzie. [przypis redakcyjny]
curae nostrae (łac.) — staraniem naszym. [przypis redakcyjny]
Curae (…) stupent (łac.) — „Lekkie troski mówią, ogromne milczą” (Seneca [Minor], Hippolytus [Phoedra], II, 604; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
curam animarum (łac.) — duszpasterstwo. [przypis redakcyjny]
curam animarum (łac.) — opiekę nad duszami, duszpasterstwo. [przypis redakcyjny]
curam boni publici (łac.) — troskę o dobro powszechne. [przypis redakcyjny]
curam (łac.) — pieczę. [przypis redakcyjny]
cura salutis (łac.) — staranie o zdrowie. [przypis redakcyjny]
curasque gerens, animosque viriles (łac.) — dźwigająca troski i obdarzona męstwem; słowa rzym. poety Wergiliusza. [przypis edytorski]
Curatio (…) mortuorum (łac.) — „Troska o pogrzeb i jakość jego, o wspaniałość obrządku mniej są potrzebne dla spokojności zmarłych niż dla pociechy żyjących” (Augustinus Aurelius, De civitate Dei, I, 12; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
curator (łac.) — opiekun. [przypis edytorski]
Cur (…) contemptius (łac.) — „Czym się dzieje [tj. dlaczego się tak dzieje; red. WL], że wyrocznie w Delfach już się nie pojawiają; i to nie mówię tego o naszym oświeconym wieku, lecz już od dawna uważane są za rzecz największej wzgardy godną?” (Cicero, De divinatione, II, 57; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
curiosa (łac.) — dziwactwa, osobliwości. [przypis edytorski]
curiositas (łac.) — ciekawość [przypis edytorski]
curiosum (łac.) — dziwactwo, osobliwość. [przypis edytorski]
curiosum (łac.) — osoba, rzecz albo zjawisko budzące zdumienie swoją niezwykłością; osobliwość, cudactwo, dziwoląg. [przypis edytorski]
curiosum (łac.) — osobliwość. [przypis edytorski]
curiosum (łac.) — rzecz dziwna; ciekawostka. [przypis edytorski]
curiosum (łac.) — rzecz osobliwa, dziwactwo. [przypis edytorski]
curiosus (łac.) — ciekawy. [przypis redakcyjny]
curiosus (łac.) — gorliwy, dbały. [przypis redakcyjny]
Curis animique doloribus quacunque ratione editum intercludere (łac.) — Wszelkimi sposobami odciąć bólom i troskom dostęp do duszy. [przypis tłumacza]
Cur (…) omne (łac.) — „I czegóż pragniesz jeszcze od życia? czy życia/ Nowego, które sczeźnie znów marnie, bez wdzięku?” (Lucretius, De rerum natura, III, 954; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Cur (…) recedis (łac.) — „Czemuż to nie chcesz odejść jak syty biesiadnik/ Z uczty żywota?” (Lucretius, De rerum natura, III, 951; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
curriculum (łac.) — bieg, przebieg. [przypis edytorski]
cursum (łac.) — bieg. [przypis redakcyjny]
cursus (łac.) — przebieg. [przypis edytorski]
Cur (…) timenti (łac.) — „Czemuż, władco Olimpu, zachciało się tobie/ Ludziom i tak już nędznym, dodać jeszcze żądzę/ Poznania przyszłych nieszczęść przez wróżbiarskie sztuczki?/ Niech przyjdzie niespodzianie, cokolwiek przeznaczasz,/ Niech ślepy będzie człowiek na przyszłe swe losy,/ Niechaj mu wolno będzie mieć nadzieję w strachu!” (Lucanus, Pharsalia, II, 4–14; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
curtum visum (łac.) — w skrócie mówiąc, widziadło. [przypis edytorski]
custodes (łac.) — stróże. [przypis redakcyjny]
custodiae corporis (łac.) — straży osoby. [przypis redakcyjny]
custos legum (łac.) — strażnikiem praw. [przypis redakcyjny]
custos legum (łac.) — strażnik praw. [przypis edytorski]
cutis (łac.) — skóra. [przypis redakcyjny]
cyborium (łac.) — naczynie w kształcie puszki, służące do przechowywania hostii. [przypis redakcyjny]
cyborium (z łac.) — naczynie na komunikanty a. tabernakulum. [przypis edytorski]
cyborium (z łac.) — tabernakulum, ozdobna puszka lub szafka do przechowywania komunikantów przy ołtarzu w czasie mszy. [przypis edytorski]
cychoreum (łac.) — cykoria. [przypis edytorski]
cygnusowy (z łac. cygnus: łabędź) — łabędzi. [przypis edytorski]
cylicjum (z łac.) — włosiennica. [przypis redakcyjny]
cyment (z łac.) — cynamon. [przypis redakcyjny]
Cypraea-Madagascariensis a. Staphylaea nucleus madagascariensis (łac.) — gatunek ślimaka morskiego. [przypis edytorski]
cyrkuł (daw.; z łac. circulum: koło, okrąg) — komisariat policji (w zaborze rosyjskim; w innym znaczeniu także: administracyjna jednostka terytorialna, odpowiednik powiatu). [przypis edytorski]
cyrkuł (daw., z łac. circulus: krąg, koło) — okręg, dzielnica. [przypis edytorski]
cyrkulacja (z łac.) — obieg. [przypis edytorski]
cyrkularz (z łac.) — rozporządzenie. [przypis edytorski]
cyrkumferencja (z łac.) — obwód koła, okręgu. [przypis edytorski]
cyrkumstacyj (z łac.) — okoliczności. [przypis edytorski]
cyrkumstancja (daw., z łac.) — okoliczność. [przypis edytorski]
cyrkumstancje (z łac.) — okoliczności towarzyszące; tu: okolicznościowe modlitwy, obrządki). [przypis redakcyjny]
cysterna (z łac.) — zbiornik, rezerwuar cieczy. [przypis edytorski]
Dabit maxillam percutienti (łac.) — Lm 3, 30. [przypis tłumacza]
Dabitur liber scienti litteras, et dicet: Non possum legere (łac.) — Iz 29, 12: „Dadzą książkę znającemu pismo i powie: Nie mogę przeczytać”. [przypis tłumacza]
daemon meridianus (łac.) — demon południowy. [przypis edytorski]
da iurandi (łac.) — przysięgnij; daj słowo. [przypis edytorski]
dalmatyka (z łac.) — długi, biały strój wierzchni z rękawami u starożytnych Rzymian. [przypis redakcyjny]
da mihi potum (łac.; żart.) — daj mi popić (być pijanym). [przypis edytorski]
damnificatio Reipublicae (łac.) — szkoda Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
da pacem, Domine (łac.) — daj nam pokój, Panie. [przypis redakcyjny]
dare (łac.) — dawać. [przypis edytorski]
data (łac.) — dane. [przypis edytorski]
dataria (z łac. datare: datować) — władza w kurii rzymskiej zajmująca się sprawami łask, rozdzielaniem pomniejszych beneficjów i potwierdzaniem aktów prawnych wydawanych przez stolicę apostolską. [przypis edytorski]
datis (łac.) — datków. [przypis edytorski]
dativo (łac.) — w celowniku. [przypis edytorski]
dat pretium servata salus potiorque metallo est (łac.) — wartość nadaje dobro powszechne, nad kruszec droższe. [przypis redakcyjny]
datum (łac.) — dany (w znaczeniu: napisany). [przypis edytorski]
De amore coniugali (łac.) — O miłości małżeńskiej. [przypis autorski]
de anteactis (łac.) — o dawnych sprawach. [przypis redakcyjny]
debetur (łac.) — należy się. [przypis redakcyjny]
Debile principium melior fortuna sequetur (łac.) — Po słabych zaczątkach następuje szczęśliwsza dola. [przypis tłumacza]
debiliores aemulos (łac.) — słabsi nieprzyjaciele. [przypis redakcyjny]
