Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 70 przypisów.

ubogiej żenie (starop.) — forma C.lp r.ż.; dziś: biednej kobiecie. [przypis edytorski]

ubolawszy jako na łożną niemoc (starop.) — zachorowawszy jak na obłożną chorobę; chorując jak na (ciężką), obłożną chorobę. [przypis edytorski]

ubostwo (starop.) — rzecz. zbiorowy: ludzie ubodzy. [przypis edytorski]

ubrany (starop.) — tu: uzbrojony; w baczenie ubrany: zbrojny uwagą (rozsądkiem itp.). [przypis edytorski]

uciecz się do rozumu (starop.) — odwołaj się do rozumu. [przypis edytorski]

ucierać (starop.) — tu: ocierać, wycierać. [przypis edytorski]

uczciwe (starop.) — honor, uczciwość, cnota. [przypis edytorski]

uczciwe (starop.) — honor; w uczciwe ruszony: dotknięty ujmą na honorze. [przypis edytorski]

uczciwe (starop.) — tu: uczciwość, honor, cnota. [przypis edytorski]

udać się komu (starop.) — przydać się komu; spodobać się komu. [przypis edytorski]

udać się na zbytki (starop.) — oddać się zbytkom. [przypis edytorski]

udać się za kogo (starop.) — udawać kogo. [przypis edytorski]

udatny (starop.) — tu: kształtny, zgrabny, zręczny. [przypis edytorski]

udelektować (starop.) — ucieszyć. [przypis edytorski]

ugadzać (starop.) — godzić, uderzać, nacierać. [przypis edytorski]

ugodzić w co (starop.) — osiągnąć co. [przypis edytorski]

ugodzić w co (starop.) — utrafić. [przypis edytorski]

ujrzysz wielką część przodków twoich czynu (starop.) — szyk przestawny; inaczej: ujrzysz wielką część czynu twoich przodków. [przypis edytorski]

ujźrzawszy (starop.) — dziś: ujrzawszy. [przypis edytorski]

ujźrzeć (starop.) — ujrzał. [przypis edytorski]

ukasany (starop.) — podkasany; podciągnięty do góry (o długiej szacie). [przypis edytorski]

ukasany (starop.) — podkasany. [przypis edytorski]

ukojić (starop.) — tu: uspokoić. [przypis edytorski]

ukusić (starop.) — ukąsić, ugryźć. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — pospieszny; pochopny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pochopny, prędki, szybko działający. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pochopny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pośpieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy; pospiesznie działający. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, prędki, pospieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, skory (do czegoś), bardzo się śpieszący, pośpieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, skory; działający (zbyt) pospiesznie. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — szybki, pochopny. [przypis edytorski]

ułakomić się (starop.) — połakomić się. [przypis edytorski]

ułomione ielca (starop.) — [tu: r.n.; dziś r.m.:] ułamany jelec. [przypis edytorski]

umarzać (starop.) — uśmiercać, zabijać. [przypis edytorski]

umiem ja, jako, kiedy kogo sądzić (starop.) — wiem jak i kiedy kogoś [należy] sądzić [osądzać]. [przypis edytorski]

umknąć (starop.) — odebrać, cofnąć; nie umknę ich wam nie zabiorę ich wam. [przypis edytorski]

umrzećem gotowy pierwej, niźlibych miał bydź poimany (starop.) — inaczej: pierwej umrzeć [jest]em gotowy, niżbym [tj. zanim bym] miał być pojmany. [przypis edytorski]

umrzećiem gotową (starop.) — skrót, konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; dziś: umrzeć jestem gotowa. [przypis edytorski]

umrzeciem myśliła (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: umrzeć myśliłam; tj.: zamyślałam umrzeć, zamierzałam umrzeć. [przypis edytorski]

umysł (starop.) — tu: zamysł. [przypis edytorski]

unosić (starop.) — uprowadzać; zabierać. [przypis edytorski]

upatrzyć (starop.) — dostrzec, zobaczyć. [przypis edytorski]

upłakany [wzrok] (starop.) — tu: załzawione od płaczu oczy. [przypis edytorski]

upłynąć (starop.) — tu: przeminąć. [przypis edytorski]

uporny (starop.) — uporczywy; pełen uporu. [przypis edytorski]

upragniony (starop.) — tu: spragniony. [przypis edytorski]

urobić się (starop.) — spracować się. [przypis edytorski]

urzecha (starop.) — zaniedbanie. [przypis edytorski]

urzezany (starop.) — wyrzeźbiony. [przypis edytorski]

uść tajny (starop.) — ujść tajemnie. [przypis edytorski]

usłysz głosy (starop.) — wysłuchaj głosów. [przypis edytorski]

usłyszycie (starop.) — daw. forma wołacza: usłyszcie. [przypis edytorski]

ustawiczny (starop.) — nieustanny, nieustający. [przypis edytorski]

ustawnie (starop.) — ustawicznie, nieustannie; cały czas. [przypis edytorski]

ustawnie (starop.) — ustawicznie, nieustannie. [przypis edytorski]

ustęp (starop.) — tu: wycofywanie się; manewr odwrotu. [przypis edytorski]

usterk (starop.) — przeszkoda, o którą można się potknąć; szkopuł; potknięcie się; uszkodzenie, wada, szwank. [przypis edytorski]

utrata (starop.) — koszt, rozrzutność. [przypis edytorski]

utrata (starop.) — tu: marnotrawstwo. [przypis edytorski]

utrzeć (starop.) — obetrzeć, przetrzeć, wytrzeć. [przypis edytorski]

uważony (starop.) — zauważony, spostrzeżony. [przypis edytorski]

uwodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]

u wszystkiego świata (starop.) — przed całym światem; wobec całego świata. [przypis edytorski]

użyty (starop.) — dający się uprosić, przebłagać; o miękkim sercu. [przypis edytorski]