Form: Liryka,
motif: Burza

Liryka X

Burza X

Tak burza huczy w czasie niepogodnym,
Kiedy wiatr dysząc tchem ciepłym, to chłodnym,
Szturmuje lasy...
↓ Expand fragment ↓
Tak burza huczy w czasie niepogodnym,
Kiedy wiatr dysząc tchem ciepłym, to chłodnym,
Szturmuje lasy; jak lniane paździerze
Łamie gałęzie, rwąc kwiaty i trawy,
Toczy się z pychą po kłębach kurzawy,
A z pól pierzchają trzody i pasterze.
Mistrz dłoń z mych oczu zdjął i rzekł: «Patrz w stronę,
Gdzie najzjadliwszy dym jak czad błękitny,
Bucha ze środka pleśni starożytnej».
Jak żaby wodnym wężem wystraszone,
Płyną samopas przez wodne powierzchnie,
Aż gdzieś pod wodę każda w bagno pierzchnie;
Tak potępieńców gromada ladaco,
Przed kimś, widziałem, uciekała z trwogą,
Który przechodził przez Styks suchą nogą.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
nisko nad lądem chmury zwinięte w pięść
dziewczyna białe wiadro zanurza w zatokę
trzepocze się...
↓ Expand fragment ↓
nisko nad lądem chmury zwinięte w pięść
dziewczyna białe wiadro zanurza w zatokę
trzepocze się falami horyzontu część
żagle zakryły drugą przed patrzącym okiem
spoza skały wiśniowej wiatr prychał jak zwierzę
obtarłem o liść ręce burza czas mi odejść
gdy barka rozhuśtana gniotła w pianach wodę
płótna jej się wydęły dziewczęco i świeżo
niby daleka bitwa na budynku grzmiał dach
to w źle przybitych blachach i krokwiach wiatr zagrał
znikły kontury rzeczy zaszumiało z nagła
deszcz spadł niby kurtyna w eliptycznych fałdach
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Deszcz w Concarneau
tak oto snują się słowa listopadowe
szemrzące sennym listowiem
o czas
o ręce puste
nie...
↓ Expand fragment ↓
tak oto snują się słowa listopadowe
szemrzące sennym listowiem
o czas
o ręce puste
nie mieć białego gromu
a chmurę mieć
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Elegia niemocy
ach burzo bez pamięci błyskawic grzebienie w dół i wszerz
burzo chwały okrzyki z chaosu...
↓ Expand fragment ↓
ach burzo bez pamięci błyskawic grzebienie w dół i wszerz
burzo chwały okrzyki z chaosu który się zbudził
daj piorun daj ciemność daj żywiołom wojnę
żywiołom tyle mnie płomienny przepych
bo kiedy kotek jawory cisza ulic i szyb
duszą uściskiem zapachów
lusterko rozbite z piachu
szaleństwem słonecznym krzyczy
po co się tak trudzisz
a to jest mój krzyk
za burzą
przeciw ślepym
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Nic więcej (tomik), Od dnia do dna
wysp bukiety różowe granatowe
w słonej burzy jak pięści się trzęsły
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Pamięci zniknionego
Oj zaszumiały chmiele winogrady
ponuro ponuro
kiedy sypnęło lazurowym gradem
za górą
oj i pomknęły...
↓ Expand fragment ↓
Oj zaszumiały chmiele winogrady
ponuro ponuro
kiedy sypnęło lazurowym gradem
za górą
oj i pomknęły nadobne panienki
po ługu po ługu
zsunął się wężyk srebrzysty maleńki
po pługu
oj malowany panie muzykancie
zła chwila zła chwila
już się most z pawiem na młynowym stawie
przechyla
oj w siwej burzy opadało kwiecie
i liście i liście
jużci pług w kuźni młotkami bijecie
ogniście
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, nuta człowiecza (tomik), Pieśń o niedobrej burzy
więc wówczas pokoju przestrzeń ściany
zbratane z sufitem czworgiem krawędzi górą
siny grzmot przekłuwa na...
↓ Expand fragment ↓
więc wówczas pokoju przestrzeń ściany
zbratane z sufitem czworgiem krawędzi górą
siny grzmot przekłuwa na wskroś
pochłania łóżko szafę obrazy stół
więc
jest wielki obszar pod chmurą
ciemny to dół
echem zalany
nawinięty na grzmotu oś
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Przeczucia
głębiej
tuman zatrzepotał jastrzębiem
nad wieczną nocą
w zawiei form
jak kamień
oszalały wszechmocą
runął...
↓ Expand fragment ↓
głębiej
tuman zatrzepotał jastrzębiem
nad wieczną nocą
w zawiei form
jak kamień
oszalały wszechmocą
runął mu na spotkanie
sztorm
grzmot grzmot grzmot
nicość
przepaści głodna
żelazna błyskawico
w lot
w odmęt
pęd pęd
ciężkimi tabunami gwiazdy
tratować na szczęt
miażdżyć
wichrem w ryczącej burzy
urastał jego gniew
miotał się palił w ryk zamieniał
nie mogły śpiewać dłużej
sprawy człowiecze wspomnienia
poranek wystrzał ziemia
nawet krew
stopionym lały się brązem żywioły w gromie
on poznał i wrzawą w górę
wzbijał się niby płomień
otchłań krzykiem napełniał wojennym
w miliona głosów zawierusze
z wszechrzeczy chórem
i złudzeń
jesteśmy zjawiska czasy ludzie
śmierci geniuszem jednym
śmierci geniuszem
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Ballada z tamtej strony (tomik), Samobójstwo
grzmot majowy grzywami ognistymi trząsł
pod bory chmurne dziwy lał się jeziora brąz
brąz bo...
↓ Expand fragment ↓
grzmot majowy grzywami ognistymi trząsł
pod bory chmurne dziwy lał się jeziora brąz
brąz bo to zachód zachód wiosenny
↑ Hide fragment ↑
Józef Czechowicz, Nic więcej (tomik), Synteza
Mocny Bóg, to jest pewna, w piorunie i grzmocie;
Uznaj grzeszniku winę, wszakże idzie o...
↓ Expand fragment ↓
Mocny Bóg, to jest pewna, w piorunie i grzmocie;
Uznaj grzeszniku winę, wszakże idzie o cie.
Cóż za sposób w bojaźni nagłego karania,
Żal, wstyd szczery występków, do nich niewracania.
A gdy się w taką zbroję winowajco stroisz,
Czegóż grzmotów, błyskania, piorunów się boisz?
Chyba że po skończonej burzy, wichrze, strachu
Masz wolą grzech przytulić do twojego gmachu.
Wiem, że Bóg sprawiedliwy, w doskonałych rządach
Równe w nim miłosierdzie; lub w ukrytych sądach.
Czemuż ja? czemuż i ty? czemu w piekle na dnie
Świat nie osiadł dla grzechu, kto tę skrytość zgadnie.
Truchlał Mojżesz na brzmiące ust Bozkich odgłosy
Krzak widząc, rozzuwa się, w róg powstają włosy.
Rzecze z strachu: już więcej nie mów do mnie Panie,
Bo umrę, i włosów mi na głowie nie stanie.
Aż ach? jak pożyteczny ten głos, ta rozmowa
Gdy Mojżesz przykazanie na tablicy chowa.
I przynosi ludowi pełnemu rozpusty,
Letkie jarzmo do pracy, a wieczne odpusty.
Więc Bóg jak ojciec dzieci nieposłuszne gromi,
Często zły nałóg, niewstyd, grzmotami uskromi.
I chociaż zagniewany, chociaż się zamierzy
Mija przecie grzesznika, w suchy dąb uderzy.
↑ Hide fragment ↑
Elżbieta Drużbacka, Wiersze światowe, Reskrypt pewnemu poecie bojącemu się grzmotów i zabicia od piorunów, że grzesznik

Form: Liryka

No description.

Motif: Burza

Wiele jest w literaturze fragmentów opisujących to zjawisko atmosferyczne, będącego często odzwierciedleniem gwałtownych uczuć bohatera czy podmiotu lirycznego (jak w Sonetach krymskich Mickiewicza) lub obrazem groźnego oblicza przyrody, czy w ogóle świata (jak w Cierpieniach młodego Wertera Goethego, Chłopach Reymonta).

Czytaj teksty współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Ty decydujesz, ile płacisz!

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail.

Form: Liryka,
motif: Burza

Form: Liryka

Motif: Burza

Czytaj teksty współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Ty decydujesz, ile płacisz!

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail.

Form: Liryka,motif: Burza

Form: Liryka

Motif: Burza

Form: Liryka,
motif: Burza