Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 432 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość
powieść fantastyczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Ballada
Baśń
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat szekspirowski
Epika
Epos
Esej
Hymn
Kazanie
Liryka
List
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
Psalm
Sonet
Tragedia
Traktat
Wiersz
Daniel Naborowski
Do Anny
Z czasem wszytko przemija, z czasem bieżą lata,
Z czasem państw koniec idzie, z czasem...
Daniel Naborowski
Marność
Świat hołduje marności
I wszytkie ziemskie włości;
To na wieki nie minie,
Że marna marność...
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
„Po cóż żyć? Wszystko jest marnością! Żyć — to słomę młócić; żyć — to spalać się nieustannie...
Friedrich Nietzsche
Tako rzecze Zaratustra
Tacy zasiadają do stołu, nic ze sobą nie przynosząc, nawet głodu nie przynoszą: — i oto...
Autor nieznany
Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią
Ale gdy przydzie dzień sądny,
Gdzie się nie skryje żadny,
Uźrzą mądrzy tego świata,
Iż...
Eliza Orzeszkowa
Autobiografia w listach
Mam jeszcze w sobie głębokie poczucie marności, małości, znikomości wszystkich ziemskich zdobyczy i tryumfów. Wiem...
Eliza Orzeszkowa
Nad Niemnem, tom pierwszy
— Wszystko to jest doczesność i znikomość. Nie na takie roboty człowiek patrzył, a wniwecz poszły...
Blaise Pascal
Myśli
Wielkość człowieka jest wielka w tym, iż on zna swoją nędzę. Drzewo nie zna swojej...
Edgar Allan Poe
Berenice
Nieszczęście ma postać rozmaitą. Wielokształtna jest marność tej ziemi. Na wzór tęczy, rozpostarta ponad rozległym...
Motyw: Vanitas
Motyw vanitas ma swe źródła w biblijnej księdze Koheleta, który pisał: „marność nad marnościami i wszystko marność”. Oznacza to, że wszystko przeminie, świat nie jest wieczny. Do motywu tego nawiązywał Mikołaj Sęp Szarzyński w swoich sonetach, np. pisząc o marności człowieka, który ginie jak cień w Sonecie II, Na one słowa Jopowe.
