Spis treści

Daniel NaborowskiDo Anny

Czas, Przemijanie, VanitasZ czasem wszytko [1] przemija, z czasem bieżą lata,

Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata.

Za czasem ustaje dowcip [2] i rozum niszczeje,

Z czasem gładkość [3], uroda, udatność wiotczeje.

Z czasem kwitnące łąki krasy [4] postradają,

Z czasem drzewa zielone z liścia opadają.

Z czasem burdy [5] ustają, z czasem krwawe boje,

Z czasem żal i serdeczne [6] z czasem niepokoje.

Z czasem noc dniowi, dzień zaś nocy ustępuje,

Czasowi zgoła wszytko na świecie hołduje.

MiłośćSzczera miłość ku tobie, Anno, me kochanie,

Wszytkim czasom na despekt [7] nigdy nie ustanie.

wszytko — dziś popr.: wszystko. [przypis edytorski]

dowcip (daw.) — rozum. [przypis edytorski]

gładkość (daw.) — piękność. [przypis edytorski]

krasa — uroda, piękno. [przypis edytorski]

burda — awantura, rozróba. [przypis edytorski]

serdeczny — tu: miłosny (dosł.: związany z sercem). [przypis edytorski]

na despekt (daw.) — na złość, na przekór. [przypis edytorski]