
Karel Čapek
Hordubal
Aż strach oblatuje człeka, że stoją tak bez ruchu. I to miałby być pokój, Juraju...
Aż strach oblatuje człeka, że stoją tak bez ruchu. I to miałby być pokój, Juraju...
— Panie — rzekł wierny giermek — bydlęta nie znają smutku; on tylko ludziom znany, ale i ludzie...
Ufał mi tak bardzo, iż wyobrażam sobie, że lada chwila wejdzie do pokoju i sam...
— Tak — rzekłem, jakby prowadząc w dalszym ciągu rozmowę — a oprócz innych marzeń zapragnął pan namiętnie...
— To ty, ojcze! — szepnęła cicho, zawarłszy w tych słowach cały swój żal, trwogę i budzącą...
Do jakiego stopnia umysł nasz zależny jest od rozmaitych warunków zewnętrznych, najlepszym dowodem służyć mi...
Wreszcie kujawiak Łady skierował nasze usposobienie na nowe tory. Ta smutno-taneczna melodia owiała nas jakimś...
Gdy odszedł, Justynie było tak smutno, że nie wiedziała, kiedy właściwie jest lepiej: czy wtedy...
Gdy weszła, wszyscy już wiedzieli, że Dolek został zaaresztowany. Poznała to od razu, gdy ujrzała...
Pan de L…, mizantrop w stylu Tymona, prowadził dość melancholijną rozmowę z panem de B...