Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Gdy się człowiek robi starszy,
Wszystko w nim po trochu parszy-
wieje;
Ceni sobie spokój...
Tadeusz Boy-Żeleński
Pochwała ojcostwa
Życie ludzkie na pozór
to zwykły kawał,
Lecz on nie jest tak prosty,
jak by...
Bolesław Leśmian
Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze
— Jestem zmęczony, jestem znużony, jestem strudzony! — wołał derwisz. — Trzysta trzydzieści trzy lata żyję na świecie...
Bolesław Leśmian
Dwaj Macieje
A my — co? — Do wieczności mizdrząca się starość?
Wstyd mi z siana, gdy słońce złotą...
Bolesław Leśmian
Dwaj Macieje
A my — co? — Do wieczności mizdrząca się starość?
Wstyd mi z siana, gdy słońce złotą...
Jerzy Liebert
Zaloty
Staruszek twarz ma z wosku, róża ma kielich duży
Staruszek czeka muszli ukrytej na dnie...
Motyw: Przemijanie
Stanowi ono funkcję czasu i wpływa zasadniczo na charakter kondycji ludzkiej. Przemijają zarówno dobre, jak i złe momenty. Fakt ten może wywoływać rozpacz, skoro nic nie trwa wiecznie, na niczym nie można trwale się oprzeć, wszystko więc jawi się jako marność (vanitas). Może jednak równie dobrze nieść pociechę, że wszystkie cierpienia zesłane przez los również przeminą. Ze świadomości takiej można czerpać siłę, by przetrwać złe chwile.