Wolne Lektury potrzebują pomocy...


Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 460 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur!
Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

 x
XX (Na kominie płomyczek się żarzy...) → ← XV (Miała rolę, sprzedali jej rolę...)

Spis treści

    1. Bezdomność: 1
    2. Bieda: 1
    3. Chleb: 1
    4. Gospodarz: 1
    5. Krzywda: 1
    6. Sierota: 1
    7. Zima: 1

    Jan Kasprowicz Z chałupyXVII

    1
    ZimaSłonko, świeci, oj, świeci iskrzyste,
    Ale jakoś się rozgrzać nie może!
    Pierwsze szrony dziś spadły na zboże
    I zmieniły w szron rosy kropliste.
    5
    Poza wioską, gdzie, patrzcie! w srebrzyste
    Oziminy usłały się łoże,
    Sierota, Bieda, Bezdomność, KrzywdaWyszło chłopię na ciche rozdroże
    I wciąż szepce «o Jezu! o, Chryste!»
    W którą stronę się udać, snać[1] nie wie,
    10
    A tu nagie gałęzie na drzewie,
    A siermiężka[2] na strzępy podarta.
    Gospodarz, ChlebGbur[3] przez lato sierotę — niebogę
    Miał do bydła… «Na zimę? Do czarta!»
    Kawał chleba w zanadrze i w drogę.

    Przypisy

    [1]

    snać (daw.) — widocznie, zapewne. [przypis edytorski]

    [2]

    siermiężka (daw.) — zdr. od siermięga: wierzchnie ubranie z grubego samodziału noszone przez chłopów w dawnej Polsce. [przypis edytorski]

    [3]

    gbur (daw.) — chłop, zwłaszcza zamożny, mający własną ziemię, gospodarz (dziś: grubianin, człowiek nieuprzejmy). [przypis edytorski]

    Zamknij
    Proszę czekać...
    x