Deklaracja → ← Wyjaśnienie na marginesie

Spis treści

Obcy: 1
Przemijanie: 1
Smutek: 1

Zuzanna GinczankaO centaurachObcość

Patrz:

purpurowy trubadur święto obwieścił surmami [1],

kupcy rozdają szkarłat i maści pachnącej miarki,

na szklanych szczudłach sopranu chwieją się

mdlejąc pieśniarki,

tancerzom dzwonią torsy i ud błyszczący ornament —

Przemijanie— a tyś spowszedniał sobie

ulicą

mierzoną

co dzień,

a w tobie jest śmierć nieuchronna,

jak igła krążąca w żyłach.

SmutekRadość przepływa

z dala

w różowej, świątecznej łodzi

daleką, obcą rzeką

z ultramaryny [2] i z iłu.

Powiedzą o twoim żalu: „płaskostopy i karłowaty”,

powiedzą o twoim smutku: „bielidło, olejek, róż”.

ObcyNi liryka z tkliwych batystów [3],

ni ciężki epos z brokatu

nie wyzna ciebie

nikomu

domysłem zza siedmiu mórz.

Przypisy

[1]

surma (muz.) — drewniany instrument dęty. [przypis edytorski]

[2]

ultramaryna — pigment mineralny (najczęściej kojarzony z kolorem niebieskim, jednak może mieć także barwę np. fioletową lub żółtą). Także określenie intensywnie niebieskiej barwy lub farby. [przypis edytorski]

[3]

batyst — przezroczysta, cienka tkanina. [przypis edytorski]