Defraudacja → ← Canticum canticorum

Spis treści

Zuzanna GinczankaO centaurachTreść

Obraz świataCiężarny, gęsty Pacyfik warczy pod taflą szklistą,

różowomięsna pantera jedwabne futro rozsadza —

biblijny boży wieloryb płonącym tranem tryska,

jak boży biblijny archanioł blaskiem ocieka na gwiazdach.

Widzisz —

to właśnie dlatego.

Czarnoziem rozsadza chodnik.

Pod każdą milczącą powłoką wietrzysz petardę treści.

Niebo od gwiazd się przepali

jak od rozwianych pochodni.

Przypływ i odpływ pociągów czas wzbierający obwieści.

Słowo, StworzenieA kiedy krzyczysz;

«śmiech»,

trzydziestodwuzębne rżą baby.

A kiedy szepczesz:

«śmierć»,

głuchoniema

ślepota

dławi.

ImięPrężą się drżące zwierzęta, któreś z uroczysk wywabił,

których imionaś wysłowił,

któreś imieniem wysławił.

Sprawy czerwone i ciepłe z frazesów się rodzą jak z matek,

treść bulgocącym krwotokiem wybucha z śpiewnej udręki.

Imię pęcznieje światem,

świat się wydyma zaświatem —

— a ty

słowa ciałem porosłe

wymawiasz —

jak Stwórca —

z lękiem.