ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 21 przypisów.

wagabunda (przestarz., z łac.) — włóczęga, obieżyświat. [przypis edytorski]

wapory (daw., przestarz.) — wyziewy, opary. [przypis edytorski]

wicesgerent (przestarz., z łac. vices: zastępca; gerent: osoba działająca, wykonawca) — w XVIII w. urzędnik powoływany przez starostów grodzkich do wykonywania wyroków. [przypis edytorski]

więź (przestarz.) — wiązka, pęk. [przypis edytorski]

wnyki (przestarz.) — lanie; tu w znaczeniu: dostaniesz ty ode mnie porządne lanie. [przypis edytorski]

wpośród (przestarz.) — wśród. [przypis edytorski]

wprzódy (przestarz.) — najpierw, przedtem. [przypis edytorski]

w tej pracy zabawnych (przestarz.) — zajmujących się tą pracą. [przypis edytorski]

wyniść (przestarz.) — wyjść. [przypis edytorski]

wypróżniać (przestarz.) — opróżniać. [przypis edytorski]

wypróżnić (przestarz.) — opróżnić. [przypis edytorski]

wyrostek (przestarz.) — nastolatek, chłopak. [przypis edytorski]

wystawiać sobie (przestarz.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]

wystawić sobie (przestarz.) — wyobrazić sobie. [przypis edytorski]

wywiuczyć (z tur., przestarz.) — rozładować, zdjąć bagaż z grzbietu zwierzęcia. [przypis edytorski]