ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 592 przypisów.
consilium (łac.) — poradę. [przypis redakcyjny]
consilium (łac.) — rada. [przypis edytorski]
consilium (łac.) — rada. [przypis redakcyjny]
consilium (łac.) — rady. [przypis redakcyjny]
consilium malum consultori pessimum (łac.) — zła rada dla doradcy najgorsza. [przypis redakcyjny]
consilium salubre (łac.) — rada zbawienna. [przypis redakcyjny]
consistit (łac.) — zawiera się. [przypis edytorski]
Consolatio servitutis (łac.) — pociecha niewoli. [przypis redakcyjny]
conspectus (łac.) — widok. [przypis edytorski]
conspirationes (łac.) — spiski. [przypis redakcyjny]
constante (łac.) — niewzruszenie. [przypis edytorski]
constantiam (łac.) — stałość. [przypis redakcyjny]
constantissime negare crimen (łac.) — upornie zaprzeczać występku tego. [przypis redakcyjny]
constantissimum propositum (łac.) — nieodmienne postanowienie. [przypis redakcyjny]
consternati (łac.) — potrwożeni. [przypis redakcyjny]
consternatus (łac.) — zmartwiony. [przypis redakcyjny]
constituemus (łac.) — postanowimy. [przypis redakcyjny]
constituere (łac.) — postanowić. [przypis redakcyjny]
constitutum (łac.) — postanowione. [przypis redakcyjny]
Consuetudine (…) vident (łac.) — „Jeśli oczy patrzą na coś codziennie, wnet przywykają i umysł nasz, obojętniejąc, nie bada przyczyny zjawiska, które co dzień widzi” (Cicero, De natura deorum, II, 38; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Consuetudinis (…) quidem (łac.) — „Siła nawyku jest wielka: myśliwi umieją spędzać noce na śniegu i mrozie, a w górach znosić żar słoneczny: zapaśnicy, smagając się rzemiennym biczem, nie wydają najmniejszego jęku” (Cicero, Tusculanae disputationes, II, 17; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
consuetudo altera natura (łac.) — przywzyczajenie jest drugą naturą. [przypis edytorski]
consuetudo altera natura (łac.) — przyzwyczajenie jest drugą naturą. [przypis redakcyjny]
Consuetudo altera natura (łac.) — przyzwyczajenie jest drugą naturą. [przypis redakcyjny]
consulere et opponere se (łac.) — radzić i opierać się. [przypis redakcyjny]
consulere (łac.) — obmyślić. [przypis redakcyjny]
consulere (łac.) — radzić. [przypis redakcyjny]
consulere saluti comuni (łac.) — radzić o wspólnym ratunku. [przypis edytorski]
consul (łac.) — konsul, wysoki urzędnik rzymski; w starożytnym Rzymie wybierano dwóch konsulów na tok. [przypis edytorski]
consul (łac.) — radny miejski. [przypis edytorski]
consultor (łac.) — doradca (tu: Prażmowski). [przypis redakcyjny]
consuluit (łac.) — poradził. [przypis redakcyjny]
consumatum est (łac.) — dokonało się. [przypis edytorski]
consummatum est (łac.) — dokonało się. [przypis edytorski]
consummatum est (łac.) — spełniło się. [przypis redakcyjny]
consurgunt (łac.) — powstają. [przypis redakcyjny]
contemnebat (łac.) — lekceważyła sobie. [przypis redakcyjny]
contemnere (łac.) — pogardzać. [przypis edytorski]
contemptor mortis (łac.) — pogardzający śmiercią. [przypis redakcyjny]
contemptum (łac.) — obelgi. [przypis redakcyjny]
contemptus mundi (łac.) — pogarda dla świata. [przypis edytorski]
contentus (łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
conticuere omnes intentique ora tenebant, versando annulum in digitis (łac.) — zamilkli wszyscy i z wielką uwagą usta zamknięte mieli, obracając pierścień w palcach. [przypis redakcyjny]
continuationem operis (łac.) — dalszy ciąg czynności. [przypis redakcyjny]
continue (łac.) — ciągle. [przypis redakcyjny]
continue (łac.) — ustawicznie, stale, ciągle. [przypis redakcyjny]
continuum (łac.) — ciągłość. [przypis edytorski]
contorta et aculeata sophismata (łac.) — „Wykrętne i prześcipne sofizmaty” (Cicero, Academica, II, 24; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
contra absentem (łac.) — przeciw nieobecnemu. [przypis redakcyjny]
contra calumniatores (łac.) — na potwarców. [przypis redakcyjny]
contra constitutum (łac.) — wbrew postanowieniu. [przypis redakcyjny]
contra coronatum caput (łac.) — przeciw głowie ukoronowanej. [przypis redakcyjny]
contradictio in adiecto (łac.) — połączenie dwóch pojęć, które wzajemnie się wyłączają. [przypis redakcyjny]
contradictio in adiecto (łac.) — sprzeczność sama w sobie; połączenie dwóch pojęć, które wzajemnie się wyłączają. [przypis edytorski]
contradictio in adiecto (łac.) — sprzeczność w przydawce; błąd logiczny polegający tym, że danemu wyrazowi przydaje się określenie, które się z nim wyklucza. [przypis edytorski]
contradictionis [principium] (łac.) — zasada sprzeczności, znana też jako zasada niesprzeczności; prawo logiczne, zgodnie z którym dwa zdania sprzeczne ze sobą nie mogą być jednocześnie prawdziwe (przedmiot nie może mieć i zarazem nie mieć jakiejś cechy). [przypis edytorski]
contra fidem (łac.) — przeciw wierze. [przypis redakcyjny]
contrahentes, etiam obligatorii (łac.) — dzierżawcy nawet zastawni. [przypis redakcyjny]
contra hostem patriae procedemus (łac.) — przeciwko nieprzyjacielowi ojczyzny wystąpimy. [przypis redakcyjny]
contra hostium insidias (łac.) — przeciw podstępom wroga. [przypis edytorski]
contra inra gentium (łac.) — wbrew prawu narodów. [przypis redakcyjny]
contra iura gentium, contra regulam iustitiae (łac.) — wbrew prawu narodów, wbrew zasadzie sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
contra (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
contra (łac.) — przeciw, przeciwko. [przypis edytorski]
contra (łac.) — przeciw. [przypis edytorski]
contra Maiestatem et matrem oboedientiam (łac.) — przeciw Majestatowi i matce uległości. [przypis redakcyjny]
contra me (łac.) — przeciwko mnie. [przypis edytorski]
contra modernas inventiones oppugnationum (łac.) — wobec teraźniejszych nowych sposobów zdobywania. [przypis redakcyjny]
contra naturam (łac.) — przeciw naturze. [przypis edytorski]
contra ordinem (…) equestrem (łac.) — przeciw stanowi rycerskiemu. [przypis redakcyjny]
contra patriam (łac.) — przeciw ojczyźnie. [przypis redakcyjny]
contra rationem (łac.) — przeciwko rozumowi. [przypis redakcyjny]
contra Rempublicam (łac.) — przeciwko Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
contraria contrariis curantur (łac.) — przeciwieństwa leczą się wzajemnie. [przypis edytorski]
contrarii (łac.) — przeciwnicy. [przypis redakcyjny]
contrarii (łac.) — przeciwni. [przypis redakcyjny]
contrarium (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
contra tot Varos (łac.) — na tylu Warusów. [przypis redakcyjny]
contra vim mortis non est medicamentum in hortis (łac.) — na śmierć nie ma lekarstwa. [przypis edytorski]
contraxit (łac.) — kontrakt zawarł. [przypis redakcyjny]
contribuendi (łac.) — zebrania pieniędzy. [przypis redakcyjny]
Contumelia Harpagi consumpsit coronam Astyagis. Contumelia Narsetis inundavit sanguine Italiam (łac.) — Zniewaga Harpaga pozbawiła Astiagesa korony. Zniewaga Narsesa krwią zalała Italię; Harpagos — wódz Astiagesa, króla medyjskiego, ściągnął na siebie gniew króla przez to, że młodego Cyrusa sam nie zabił, tylko zdał to na pasterza, który rozkazu nie wykonał. Astiages z zemsty kazał zabić syna Harpaga i podać mu go w potrawie na stół. Mszcząc się tej zniewagi, Harpagos przy pomocy ocalonego Cyrusa pozbawił Astiagesa tronu; Narses (zm. 567 r.) — sławny wódz Justyniana I, z zemsty za odebranie mu godności wielkorządcy Italii sprowadził Langobardów. [przypis redakcyjny]
contumeliam et deminutionem (łac.) — zniewagę i ujmę. [przypis redakcyjny]
contumeliam (łac.) — zniewagę. [przypis redakcyjny]
convalescentia (łac.) — wyzdrowienie. [przypis redakcyjny]
convalescere (łac.) — przychodzić do zdrowia. [przypis redakcyjny]
convaluit (łac.) — ozdrowiał. [przypis redakcyjny]
conversus Jesus respexit Petrum (łac.) — Łk 21, 61: „A Pan, obróciwszy się, spojrzał na Piotra”. [przypis tłumacza]
convicia (łac.) — obelgi. [przypis redakcyjny]
convincere (łac.) — przekonać. [przypis redakcyjny]
cooperabatur (łac.) — współdziałała. [przypis redakcyjny]
coram clericis saporem suavitatis non habet (łac.) — w oczach kleru nie ma smaku słodyczy. [przypis edytorski]
coram in patriam (łac.) — otwarcie do ojczyzny. [przypis redakcyjny]
coram (łac.) — wobec. [przypis edytorski]
Coram officio … (łac.) — Przed urzędem wyznaczonym przez dowódcę zamku i burmistrza bieckiego — czyli hojnym Janem Stogierzem, wicekapitanem, Mikołajem Bielskim, notariuszem zamku w Bieczu, z wiceburmistrzem lub osobą sprawującą jego funkcję i radnymi bieckimi. [przypis edytorski]
coram populo (łac.) — w obliczu ludu. [przypis edytorski]
coram publico (łac.) — wobec wszystkich, publicznie. [przypis edytorski]
Coram rege sua de paupertate tacentes plus poscentes ferent (łac.) — Horacy, Listy, ks. I, List XVII, w. 43–44. [przypis edytorski]
cor, cordis (łac.) — serce; tu: serca. [przypis edytorski]
corda fidelium (łac.) — serca wiernych. [przypis redakcyjny]
