Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 250 przypisów.
orator (łac.) — mówca. [przypis edytorski]
orator (z łac.) — mówca. [przypis edytorski]
orbare omni praesidio et custodia corporis (łac.) — pozbawić wszelakiej obrony i straży przybocznej. [przypis redakcyjny]
orbis terrarum (łac.) — krąg ziemi, cały świat. [przypis edytorski]
orbis terrarum (łac.) — świat. [przypis edytorski]
Orbis (z łac. orbis: krąg, świat) — biuro podróży i przedsiębiorstwo hotelarskie powstałe we Lwowie w 1920 r., funkcjonujące nadal w XXI w. [przypis edytorski]
ordinarius prowiantmagister (z łac.) — oficer zaopatrzenia. [przypis edytorski]
ordines Reipublicae (łac.) — Stany Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
ordo caritas (łac.) — porządek miłosierdzia; hierarchia miłosierdzia. [przypis edytorski]
ordo praedicatorum (łac.) — zakon kaznodziejski. [przypis redakcyjny]
ordynacja (z łac.) — majątek, którego dziedziczenie przysługuje tylko najstarszemu synowi lub najbliższemu krewnemu. [przypis redakcyjny]
ordynans (z łac., daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (z łac.) — daw. rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (z łac.) — daw. rozkaz. [przypis redakcyjny]
ordynans (z łac.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (z łac.) — rozkaz. [przypis redakcyjny]
ordynans (z łac.) — rozkaz, tu: służba. [przypis edytorski]
ordynować (z łac.) — kazać, nakazać, tu: skazać. [przypis edytorski]
O regnum venale, et si emptorem invenerit, brevi periturum (łac.) — o królestwo sprzedajne, które zginie niebawem, jeśli tylko kupca znajdzie. [przypis redakcyjny]
oremus (łac.) — módlmy się. [przypis edytorski]
oremus nos, deus laborabit (łac.) — my się módlmy, Bóg będzie pracował. [przypis edytorski]
ore omnium (łac.) — w imieniu wszystkich. [przypis redakcyjny]
ore proprio (łac.) — własnymi ustami. [przypis redakcyjny]
Orfeus (daw., z łac. Orpheus) — dziś popr.: Orfeusz, niezrównany tracki śpiewak i poeta, jego muzyka miała poruszać nawet dzikie zwierzęta i uspokajać wzburzone morze. [przypis edytorski]
oribus (łac.) — usta. [przypis edytorski]
origine et merito (łac.) — urodzeniem i zasługą. [przypis redakcyjny]
originem praetensionis (łac.) — powód urazy. [przypis redakcyjny]
origo rerum (łac.) — pochodzenie rzeczy. [przypis edytorski]
oris confessionem (łac.) — ustne zeznanie. [przypis redakcyjny]
ornament (z łac.) — ozdoba. [przypis redakcyjny]
ornament (z łac.) — ozdoba; tu B. lm: ornamenta. [przypis edytorski]
ornament (z łac.) — strój, ubiór. [przypis redakcyjny]
ornament (z łac.) — strój, ubranie. [przypis redakcyjny]
ornatus difficilis (łac.) — trudna ozdobność, styl literatury łacińskiej XII w. [przypis edytorski]
O rus! (łac.) — O wsi! (tu: cytat z pochwały wiejskiego życia u Horacego, Satyry, II, 6, w. 60: „o rus, quando ego te adspiciam…”). [przypis edytorski]
O sancta simplicitas! (łac.) — o święta naiwności! (wyraz politowania nad naiwnością lub nieświadomością rzeczy, które powinny być każdemu znane; okrzyk Jana Husa na widok staruszki dokładającej drwa do stosu, na którym za chwilę miał spłonąć). [przypis edytorski]
o scelus! o dirae! (łac.) — o zbrodnio! o wróżbo! [przypis edytorski]
os de ossibus (łac.) — kość z kości. [przypis redakcyjny]
os de ossibus nostris (łac.) — kość z kości naszych. [przypis redakcyjny]
Ostende patrem patris (łac.) — pokaż ojca ojca. [przypis edytorski]
ostentare (łac.) — chwalić się czymś, stawiać na widoku. [przypis edytorski]
ostium (łac.) — wejście. [przypis edytorski]
Otchłań a. limbus (łac.) — w teologii chrześcijańskiej: miejsce pobytu dusz ludzi, którzy zmarli bez chrztu, ale nie popełnili grzechów, które uzasadniałyby ich potępienie, nie mogą więc znaleźć się w niebie, ale też nie doświadczają męki piekielnej; jej częścią jest limbus puerorum, otchłań niemowląt. [przypis edytorski]
o tempora, o mores (łac.) — co za czasy, co za obyczaje; zdanie wyrażające potępienie, pochodzące pierwotnie z mowy Cycerona przeciw Katylinie. [przypis edytorski]
O, terąue quaterąue beati (łac.) — o, trzy razy i cztery razy błogosławieni, szczęśliwi. [przypis redakcyjny]
O teterrima causa (…) belli (łac.) — najwstydliwsza przyczyna wojny. [przypis edytorski]
o virtus, ego te dominam putabam, et tu es serva fortunae (łac.) — o cnoto, ja cię miałem za panią losu, a ty jesteś jego służebnicą. [przypis redakcyjny]
O vulpes astuta! (łac.) — O, przebiegły lis! [przypis edytorski]
Owidiusz (43 p.n.e.–17/18 n.e.) a. Publius Ovidius Naso (łac.) — poeta rzymski. [przypis edytorski]
owoidalny (z łac.) — jajowaty. [przypis edytorski]