Rodzaj: Liryka,
motyw: Świt

Autorzy Epoki Gatunki Rodzaje Motywy

Liryka X

Zobacz też:
Dramat
Epika

Świt X

Już brzask, dnia goniec, powietrze przeniknął,
(Dla wracających tym milszy pielgrzymów,
Blisko ich kraju, gdy...
↓ Rozwiń fragment ↓
Już brzask, dnia goniec, powietrze przeniknął,
(Dla wracających tym milszy pielgrzymów,
Blisko ich kraju, gdy rodzinne pola
Brzask ten oświeci, kłąb rodzinnych dymów).
Ciemność pierzchała, a z nią sen mój zniknął.
↑ Zwiń fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Czyściec
noc odpływa na zachód w ostrych nożach gwiazd
(cierpkie smugi ugorów spłyną cicho w lasy...
↓ Rozwiń fragment ↓
noc odpływa na zachód w ostrych nożach gwiazd
(cierpkie smugi ugorów spłyną cicho w lasy)
i spotkamy naturę w barwny, jasny świt,
kiedy wiosna nabrzmiała pryśnie kwietnym czasem.
↑ Zwiń fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, Juwenilia II, *** (Nie płacz...)
i stanąłem na świtu krawędzi,
który dzwony rozcinał na struny,
tego dnia, gdy wracałem do...
↓ Rozwiń fragment ↓
i stanąłem na świtu krawędzi,
który dzwony rozcinał na struny,
tego dnia, gdy wracałem do piekła,
dzień widziałem huczący jak łunę
i stanąłem na świtu krawędzi…
↑ Zwiń fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, Tego dnia
Gdy świt białoróżowy w duszę rozpustnika
Wnika wraz z Ideału gryzącym widziadłem,
Działaniem tajemnicy mściwej...
↓ Rozwiń fragment ↓
Gdy świt białoróżowy w duszę rozpustnika
Wnika wraz z Ideału gryzącym widziadłem,
Działaniem tajemnicy mściwej — w tym upadłem,
Odrętwiałem bydlęciu Anioł się ocyka.
↑ Zwiń fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Jutrzenka duszy
Po dziedzińcach koszarów bębny brzmiały gwarnie
Pobudkę, — a wiatr ranny zdmuchiwał latarnie.
Był to czas...
↓ Rozwiń fragment ↓
Po dziedzińcach koszarów bębny brzmiały gwarnie
Pobudkę, — a wiatr ranny zdmuchiwał latarnie.
Był to czas snów niezdrowych, co natrętnym rojem
Sen ciemnowłosych chłopców burzą niepokojem,
Gdy jak źrenica krwawa a wiecznie drgająca,
Lampa czerwonym piętnem zda się na tle słońca,
A duch walczący z cielskiem odrętwiałym, sennym
Naśladuje te walki nocy z dniem promiennym;
Gdy mąż piórem — kobieta miłością się nuży.
Już świt; — już się z kominów tu i ówdzie kurzy:
Ze sczerniałą powieką, z otwartymi usty
Toną w śnie ogłupienia bachantki rozpusty,
Podczas gdy nędza z piersią wystygłą, zapadłą,
Chucha w ręce lub nieci żar, by zwarzyć jadło.
Czas to był, gdy w kryjówkach i chłodu, i głodu
Najsroższe dla położnic godziny porodu;
Gdy jak głuszone falą spienionej krwi łkanie —
Rozdzierało powietrze w dali kurów pianie;
Morze mgły pogrążało gmachy jak w kąpieli,
A po szpitalach, na swej śmiertelnej pościeli
Mrący w napadach czkawki żegnali się z życiem.
Rozpustnicy wracali złamani użyciem.
Jutrzenka, drżąc pod falą zielono-różaną,
Podnosiła się z wolna nad pustą Sekwaną,
A Paryż — ten wyrobnik stary — na roboczy
Dzień — zbierał swe narzędzia i przecierał oczy.
↑ Zwiń fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Zmrok poranny
A duch walczący z cielskiem odrętwiałym, sennym
Naśladuje te walki nocy z dniem promiennym
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Zmrok poranny
Ach, gdybyż oddać te świty przecudne
Walczące z jaśnią rozet elektrycznych,
Gdy światło z światłem...
↓ Rozwiń fragment ↓
Ach, gdybyż oddać te świty przecudne
Walczące z jaśnią rozet elektrycznych,
Gdy światło z światłem igra dziwne, złudne,
Sączy się z wolna w strumieniach mistycznych,
Albo wałęsa się w promykach mdławych,
Śmiech płosząc nagle z twarzy zielonkawych…
↑ Zwiń fragment ↑
Tadeusz Boy-Żeleński, Słówka (zbiór), List prywatny do Kornela Makuszyńskiego
Toć już szczęśliwie mija drugi tydzień,
Jak pilnie badam tętno tej stolicy:
Ptaszki śpiewają nam...
↓ Rozwiń fragment ↓
Toć już szczęśliwie mija drugi tydzień,
Jak pilnie badam tętno tej stolicy:
Ptaszki śpiewają nam swoje dobrydzień,
Gdy nas przed Żorżem ujrzą na ulicy,
Słoneczko wita swym pierwszym promykiem,
Na który w odzew bucham szczęścia rykiem…
↑ Zwiń fragment ↑
Tadeusz Boy-Żeleński, Słówka (zbiór), List prywatny do Kornela Makuszyńskiego
Jeszcze na dworze szaro
A już, jak dobra wróżka,
Dziewczę niemiecką gwarą
Za łeb mnie...
↓ Rozwiń fragment ↓
Jeszcze na dworze szaro
A już, jak dobra wróżka,
Dziewczę niemiecką gwarą
Za łeb mnie ciągnie z łóżka.
«Herr Doktor! schon ist sechse»
Mówi, ściągając koce,
«Hol' Teuf'l dich, alte Hexe»,
Z wdzięcznością jej mamrocę.
↑ Zwiń fragment ↑
Tadeusz Boy-Żeleński, Słówka (zbiór), W Karlsbadzie
ale oto
w liryce dalekiego tanga
zaczął warczeć codzienny motor
zmieniło się niebo blade
w...
↓ Rozwiń fragment ↓
ale oto
w liryce dalekiego tanga
zaczął warczeć codzienny motor
zmieniło się niebo blade
w jaskrawy prześwietlisty hangar
↑ Zwiń fragment ↑
Józef Czechowicz, Kamień (tomik), Knajpa

‹‹ poprzedni 1 2 3 4 5 następny ››

Rodzaj: Liryka

Brak opisu.

Motyw: Świt

Występuje jako przeciwwaga dla nocy, kojarzonej z tajemnicą, zacieraniem znaczeń (w mroku), a wreszcie porą działania sił zła. O świcie wszystko się wyjaśnia, rzeczom zostają przywrócone właściwe miary i znaczenia; kontrastowany z nocą świt jest porą odnowienia życia i zmartwychwstania - a więc „porą Chrystusową”.

Rodzaj: Liryka,motyw: Świt

Rodzaj: Liryka

Motyw: Świt

Rodzaj: Liryka,
motyw: Świt