Klara zauważyła ze zdumieniem, że szafa, która zwykle była starannie zamknięta, teraz stała otworem; widać...
![[Kiedyż wreszcie, rzuciwszy wszystkie zbędne troski...]](/media/book/cover_clean/moreas-kiedyz-wreszcie-rzuciwszy_2O6sbUm.jpg)
Przechadzając się jednego wieczora po lipowej alei wiodącej ku wiosce, ujrzałem wychodzącą z ustronnego domku...
Et in Arcadia ego. — Patrzałem na dół, ponad falami wzgórz, ku mlecznozielonemu jezioru poprzez jodły...
Za oknem, za przezroczystą ścianą klonów, po błękitnym Niemnie płynęły tratwy, w mowie miejscowej płytami...
Za oknami na błękitnym Niemnie ciężkie rudle wciąż uderzały w wodę, wywołując pluski perlistych kaskad...
W literaturze pojawia się wiele opisów krainy szczęśliwości i harmonii; niekiedy jest to marzenie, niekiedy wspomnienie, niekiedy projekt przyszłości dotyczący ziemi lub zaświatów; pojawienie się tego typu obrazów sygnalizujemy używając właśnie motywu Arkadii. Odnajdziemy go w utworach takich, jak np.: Żywot człowieka poczciwego Mikołaja Reja (przez którego wieś wychwalana jest jako kraina dająca dostatek, szczęście i spokój), czy Pan Tadeusz Adama Mickiewicza z arkadyjską wizją dworku w Soplicowie (zob też: sielanka, złoty wiek).
