Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Władysław Syrokomla, Rymy ulotne, Przedwiośnie
Oracz do skowronka → ← Gwarinos

Spis treści

    1. Burza: 1
    2. Wiosna: 1

    Władysław SyrokomlaRymy ulotnePrzedwiośnie

    1
    Na dworze niby lato, niby jeszcze zima,
    Jeszcze świat, jeszcze serce jak gdyby pod pleśnią —
    Jeszcze się pierś wiośnianém uczuciem nie wzdyma,
    Ptak się jeszcze swobodną nie rozhulał pieśnią.
    5
    Pora wiośnie i dawno! a skądże to dziwo,
    Że tak źle się rozwija i pączek, i trawa?
    Leniwo biją pulsa, pieśń płynie leniwo,
    Wiosna, BurzaJest wiosna, ale czegoś wiośnie nie dostawa[1].
    I rzekł mi siwy starzec: «O, wiosna już bliska,
    10
    Znam to, bo kopę wiosen miałem przed oczyma,
    Lecz jeszcze widzisz aspan: mgła zimowa ściska,
    Póki grzmotu nie będzie, to i wiosny nié ma».
    Ja kochanek spokoju trwożę się i blednę,
    Kiedy burza zawyje, kiedy grzmot zatrzaska,
    15
    Rozedrą się w źrzenicach moje oczy biédne,
    Gdy w chmurze błyskawiczna zamży[2] się przepaska! —
    Mnież się modlić o grzmoty?? a jednakże łono
    Tak spragnione odetchnąć w wiośnianéj naturze.
    O jeżeli wam zimę zakończyć sądzono —
    20
    Pośpieszcie czarne chmury i ogniste burze!

    1 kwietnia 1851

    Przypisy

    [1]

    nie dostawa (daw.) — brakuje. [przypis edytorski]

    [2]

    zamżyć — zamajaczyć; ukazać się niewyraźnie. [przypis edytorski]

    x