Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Feliks Brodowski, Strącone liście

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Strącone liście to kolejna nowela Feliksa Brodowskiego, która znalazła się w zbiorze Z jednego strumienia wydanego pod redakcją i opatrzonego przedmową Elizy Orzeszkowej. Poznajemy w niej Netela Bauma, żydowskiego kupca win, który lata swej młodości ma już dawno za sobą. Z urywków jego wspomnień dowiadujemy się, jaka była jego żona, Estera, o synach - Wigdorze i Szlomie, a także poznajemy okolicę, w której mieszkał i pracował.

Feliks Brodowski, młodopolski pisarz, krytyk literacki i publicysta, część swego życia spędził w środowisku marginesu społecznego. Być może z tego powodu potrafił z wyjątkową trafnością i współczuciem opisać ciężką dolę biednych, prostych ludzi, takich jak bohater tej noweli.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Feliks Brodowski

Ur.
9 maja 1864 w Lublinie
Zm.
18 marca 1934 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Chwile, Liote, Drzewa, Dom cedrowy, Mariem

Polski krytyk literacki, pisarz i publicysta.

Syn Edwarda i Teofili. Został pół-sierotą ze względu na śmierć ojca w 1869 roku. Od 1875 roku uczył się w gimnazjum w Lublinie, z którego został przeniesiony do Szkoły Realnej w Równem. Jego następnym krokiem w edukacji był Instytut Gospodarownia Wiejskiego w Puławach, do którego uczęszczał od 1895 roku. Swój pierwszy utwór pt. Niu opublikował w 1886 roku w „Gazecie Lubelskiej”. Trzy lata później współpracował z „Prawdą” Aleksandra Świętochowskiego. Po zakończonej współpracy żył na marginesie społecznym do czasu otrzymania posady w Komisji Włościańskiej w Warszawie. Od 1905 do 1914 pracował w Komisji Włościańskiej w Łomży. Zmarł w 1934 roku w Warszawie.