Dziecię Symchy

czytaj online

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.pdf

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.epub

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

.mobi

inne formaty

Wzruszająca, przejmująco smutna, naturalistyczna nowela. Historia młodej Żydówki jest metaforą przemijania, ulotności piękna i kruchości ludzkiego losu.

Feliks Brodowski, młodopolski pisarz, krytyk literacki i publicysta, część swego życia spędził w środowisku marginesu społecznego. Być może z tego powodu potrafił z wyjątkową trafnością i współczuciem opisać ciężką dolę biednych, prostych ludzi. Bohaterkami noweli Dziecię Symchy są matka i córka, dwie Żydówki, mieszkanki podupadłej, letniskowej miejscowości. Kobiety żyją z handlu pieczywem, co pozwala im z ledwością zarobić na swoje utrzymanie. Utwór został opublikowany w 1905 roku w zbiorze nowel Liote, a także wszedł w skład zbioru Z jednego strumienia wydanego pod redakcją i opatrzonego przedmową Elizy Orzeszkowej.

Spis treści:

I

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Feliks Brodowski

Ur.: 9 maja 1864 w Lublinie
Zm.: 18 marca 1934 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:: Chwile, Liote, Drzewa, Dom cedrowy, Mariem

Polski krytyk literacki, pisarz i publicysta.

Syn Edwarda i Teofili. Został pół-sierotą ze względu na śmierć ojca w 1869 roku. Od 1875 roku uczył się w gimnazjum w Lublinie, z którego został przeniesiony do Szkoły Realnej w Równem. Jego następnym krokiem w edukacji był Instytut Gospodarownia Wiejskiego w Puławach, do którego uczęszczał od 1895 roku. Swój pierwszy utwór pt. Niu opublikował w 1886 roku w „Gazecie Lubelskiej”. Trzy lata później współpracował z „Prawdą” Aleksandra Świętochowskiego. Po zakończonej współpracy żył na marginesie społecznym do czasu otrzymania posady w Komisji Włościańskiej w Warszawie. Od 1905 do 1914 pracował w Komisji Włościańskiej w Łomży. Zmarł w 1934 roku w Warszawie.