Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 469 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | białoruski | bez liczby pojedynczej | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 3339 przypisów.
docet (łac.) — poucza. [przypis redakcyjny]
doctor bullatus, asinus coronatus (łac.) — doktor według bulli, osioł koronny. [przypis redakcyjny]
dolor artriticus ambiens et volalilis (łac.) — ból artretyczny latający i przejściowy. [przypis redakcyjny]
domicilium (łac.) — siedziba. [przypis redakcyjny]
domi leones, foris vulpeculae (łac.) — u siebie lwy, za granicą lisy (Petronius, Satyricon, 44,14). [przypis redakcyjny]
dominari (łac.) — owładnąć, zbić z tropu. [przypis redakcyjny]
dominatio (łac.) — panowanie. [przypis redakcyjny]
dominationis primitias furibundi (…) (łac.) — początki panowania szalejący… niepokoić niezgodą wewnętrzną Eolowie. [przypis redakcyjny]
dominium (łac.) — panowanie; tu: opanowany teren. [przypis redakcyjny]
Dominus dedit, Dominus abstulit (łac.) — Pan dał, Pan wziął. [przypis redakcyjny]
dominus (łac.) — pan, gospodarz, zwierzchnik, tu forma W. lp: domine. [przypis redakcyjny]
Dominus Wolski (…) gratiam Magnificentiae (łac.) — „Pan Wolski spodziewa się przy tej sposobności upaść do nóg W. Pana i przebłagać W. M., a my też wszyscy razem instancją za nim wnosimy”. [przypis redakcyjny]
donatywa (z łac.) — rodzaj podatku. [przypis redakcyjny]
donatywy (daw., z łac.) — żołd obiecany w darze, dodatkowy. [przypis redakcyjny]
donec eadem hominum natura, similia evenient omnia (łac.) — póki jednaka natura ludzi, póty wszystko podobne będzie. [przypis redakcyjny]
dubiae fidei (łac.) — znak powątpiewania. [przypis redakcyjny]
duk (z łac. dux) — wódz, książę. [przypis redakcyjny]
dulcedine (łac.) — ujęci słodyczą. [przypis redakcyjny]
dulcedo (łac.) — słodycz, ponęta. [przypis redakcyjny]
dulcem recordationem (łac.) — dosł.: w słodkiej pamięci; w miłym wspomnieniu. [przypis redakcyjny]
dulcis locus patriae (łac.) — słodka ziemia ojczysta. [przypis redakcyjny]
dulcis recordatio (łac.) — słodka pamięć. [przypis redakcyjny]
dulcis recordatio (łac.) — słodkie wspomnienie. [przypis redakcyjny]
Dum annus (…) ingeminabit (łac.) — Gdy z trzech szóstek rok się składa,/ A Marek święcone śniada,/ W Boże Ciało Jan przypada,/ Jan Kazimierz tron zasiada,/ Wtedy Polsce biada, biada! [przypis redakcyjny]
duorum cognominum (łac.) — dwóch nazwisk. [przypis redakcyjny]
duplici lingua praeditus mel et virus uno spirans ore et halitu (łac.) — dwoisty język mający, miód i truciznę jedną paszczą i tchnieniem zionący. [przypis redakcyjny]
dura lex, sed lex (łac.) — twarde prawo, lecz prawo. [przypis redakcyjny]
durum contra durum (łac.) — upór na upór. [przypis redakcyjny]
dux Parmensis, contra Belgas foederatos (łac.) — książę parmeński, przeciw sprzymierzonym Belgom. [przypis redakcyjny]
dyfamacja (z łac.) — zniesławienie. [przypis redakcyjny]
dyferencja (z łac. differo: odsuwam, odkładam) — tu: dług. [przypis redakcyjny]
dyferencja (z łac.) — różnice. [przypis redakcyjny]
dyfidencja (z łac. diffidentia) — nieufność, niedowierzanie. [przypis redakcyjny]
dyfidencja (z łac.) — nieufność, brak zaufania. [przypis redakcyjny]
dylacja (starop., z łac.) — przewłoka. [przypis redakcyjny]
dylekta (z łac.) — miłośnica. [przypis redakcyjny]
dysarmować (z łac.) — rozbroić. [przypis redakcyjny]
dyscypułowie (starop., z łac.) — uczniowie. [przypis redakcyjny]
dyskursa (z łac.) — dyskusje, rozprawy. [przypis redakcyjny]
dyskwizycja (łac.) — dochodzenie, spór. [przypis redakcyjny]
dysocjacja (z łac.) — rozstanie. [przypis redakcyjny]
dystrakcja (z łac.) — rozerwanie, niepokój. [przypis redakcyjny]
dystrybucja (z łac.) — rozdział dóbr, rozprowadzenie. [przypis redakcyjny]
dystyngwować (z łac.) — odróżniać, podkreślać różnicę. [przypis redakcyjny]
dysymiluje (z łac.) — ukrywa, przemilcza. [przypis redakcyjny]
dywulgować (z łac.) — objaśnić, rozgłosić. [przypis redakcyjny]
dyzgust (łac.) — przykrość, niesmak. [przypis redakcyjny]
dzień feralny (z łac.) — dzień niepomyślny, fatalny, w którym wszelkie przedsięwzięcia kończą się niepowodzeniem lub nieszczęściem. Wiara w dni feralne, uznawana przez niektóre religie, była dość rozpowszechniona w owej epoce, choć oficjalnie uważana już za przesąd i wyśmiewana w literaturze (patrz: Małżeństwo z kalendarza Franciszka Bohomolca, Zabobonnik Franciszka Zabłockiego i inne). [przypis redakcyjny]
ea intentione (łac.) — w tym zamiarze. [przypis redakcyjny]
Ecce Deus (łac.) — oto Bóg. [przypis redakcyjny]
Ecce (…) forte civitas (łac.) — Oto po lewej widać właśnie miasto. [przypis redakcyjny]
Ecce homo! (łac.) — Oto człowiek! [przypis redakcyjny]
Ecce homo (łac.) — oto człowiek; słowa wypowiedziane wg Biblii przez Piłata o skazanym na ukrzyżowanie Jezusie. [przypis redakcyjny]
Ecce ibi (…) iaculantur (łac.) — Oto tam, widzicie, tam jest Aarhusen, gdzie strzelają. [przypis redakcyjny]
e contra (łac.) — na to. [przypis redakcyjny]
e contra (łac.) — wtedy przeciw temu. [przypis redakcyjny]
e converso (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
e converso (łac.) — przeciwnie, z drugiej strony. [przypis redakcyjny]
effecerunt (łac.) — wymogli. [przypis redakcyjny]
effectum (łac.) — skutek, owoc. [przypis redakcyjny]
effeminarunt (łac.) — wydelikaciły. [przypis redakcyjny]
effeminati illa diuturna pace, molles et imbelles facti (łac.) — rozpieszczeni owym długim pokojem, zniewieścieli i odwykli od wojny. [przypis redakcyjny]
efferatam bestiam (łac.) — rozszalałą bestię. [przypis redakcyjny]
ego saluto Dominationem Vestram (łac.) — Witam Waszmość Pana. [przypis redakcyjny]
ego te absolvo (łac.) — formuła, którą ksiądz kończy spowiedź: rozgrzeszam cię. [przypis redakcyjny]
egzakcja (z łac. exactio: pobór, nadzór) — ściąganie podatku na wojsko. [przypis redakcyjny]
egzakcja (z łac.) — pobieranie, np. podatków, z przymuszeniem. [przypis redakcyjny]
egzakcja (z łac.) — pobór podatków. [przypis redakcyjny]
egzekutor (z łac.) — wykonawca. [przypis redakcyjny]
egzekwować (z łac.) — tu: stracić, zabić. [przypis redakcyjny]
Ei sane non multum poterit obesse fortuna, qui sibi firmius in virtute, quam in casu, praesidium collocavit (łac.) — Zaprawdę niewiele fortuna zaszkodzić temu zdoła, kto silniejszą dla siebie obronę na cnocie niż na ślepym losie zasadził. (Cicero, Ad Herennium, IV, 19, 13). [przypis redakcyjny]
eiusdem (łac.) — tegoż. [przypis redakcyjny]
eiusdem matris (łac.) — tej samej matki. [przypis redakcyjny]
eiusdem sensus (łac.) — tegoż zdania. [przypis redakcyjny]
eiusdem spiritus (łac.) — tegoż ducha. [przypis redakcyjny]
eius saeculi (łac.) — owego wieku. [przypis redakcyjny]
ekspediować (z łac.) — wysyłać, wyprawiać. [przypis redakcyjny]
ekspensować (z łac.) — wydać, zużyć. [przypis redakcyjny]
ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis redakcyjny]
eksperiencja (z łac.) — doświadczenie. [przypis redakcyjny]
ekstinktor (z łac.) — przyrząd do gaszenia ognia. [przypis redakcyjny]
ekstrakt (z łac.) — wyciąg, streszczenie, tu: treść, istota. [przypis redakcyjny]
electionis (łac.) — elekcyjny. [przypis redakcyjny]
elefant (daw., z łac.) — słoń. [przypis redakcyjny]
elementów (z łac.) — żywiołów. [przypis redakcyjny]
elucescet, et interim (łac.) — wyjaśni się, a tymczasem. [przypis redakcyjny]
elucescet (łac.) — wyjdzie na jaw. [przypis redakcyjny]
elucuit (łac.) — wiadomo. [przypis redakcyjny]
eminentiam (łac.) — wyższość. [przypis redakcyjny]
emolument (łac.) — pożytek. [przypis redakcyjny]
emolumentum (łac.) — dobro. [przypis redakcyjny]
emulacja (z łac.) — rywalizacja. [przypis redakcyjny]
emulacja (z łac.) — rywalizacja. [przypis redakcyjny]
emulacja (z łac.) — tu: niezgoda, konflikt. [przypis redakcyjny]
emul (daw., z łac.) — współzawodnik. [przypis redakcyjny]
eodem anno (łac.) — tegoż roku. [przypis redakcyjny]
eodem anno (łac.) — w tymże roku. [przypis redakcyjny]
eo fine (łac.) — w tym celu. [przypis redakcyjny]
eo instante (łac.) — w tej chwili. [przypis redakcyjny]
eo ipso (łac.) — tym samym. [przypis redakcyjny]