Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła | przypisy tłumacza

Według języka: wszystkie | polski

Znaleziono 22 przypisy.

Joannes Casimirus (łac.) — Jan Kazimierz. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Joannes Casimirus Rex (łac.) — król Jan Kazimierz. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Joannis (łac.) — Jan. [przypis edytorski]

François Rabelais, Gargantua i Pantagruel (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jovis Liberator (łac.) — Jowisz Wyzwoliciel. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Quo vadis (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jubilacja (daw., z łac.) — wielka radość. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

judeae manu nefandissima (łac.) — z ręki niegodziwego Żyda. [przypis edytorski]

Anatole France, Poglądy księdza Hieronima Coignarda (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Judyt (z łac. Iudith) — dziś popr.: Judyta, bohaterka biblijnej Księgi Judyty, ocaliła rodzinne miasto przed Asyryjczykami: udała się do obozu wrogów, żeby uwodzić ich wodza Holofernesa, a kiedy podczas wspólnej uczty upił się i zasnął, zabiła go. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Juno stolata (łac.) — Junona w stoli (tradycyjnej szacie kobiet rzymskich, spinanej na ramionach, przewiązywanej pod biustem, obficie fałdowanej). Junona to rzymska bogini kobiet, małżeństwa i macierzyństwa, żona Jowisza, władcy bogów. [przypis edytorski]

Stefan Grabiński, Niesamowita opowieść, Kochanka Szamoty (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jupiter Mansuetus (łac.) — Jowisz Łagodny (a. obłaskawiony). [przypis edytorski]

Stendhal, Pamiętnik egotysty (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jupiter tonans (łac., mit. rzym.) — Grzmiący Jowisz; Jowisz to najwyższy z bogów rzymskiego panteonu, pan nieba, grzmotu i gromu. Jego atrybutem był piorun, z tego powodu czczono go pod imieniem Iupiter Fulgur (Ciskający błyskawicę) i Iupiter Tonans (Grzmiący). [przypis edytorski]

Wiktor Teofil Gomulicki, Wspomnienia niebieskiego mundurka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Juppiter tonans (łac.) — Jowisz grzmiący. [przypis edytorski]

Aleksander Brückner, Mitologia słowiańska (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurament (daw., z łac.) — przysięga. [przypis edytorski]

Giacomo Giovanni Casanova, Od kobiety do kobiety (źródło na Platformie Redakcyjnej)

juramenty (z łac.) — prawa, zasady. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurydyka (z łac.) — enklawa wyjęta spod prawa miejskiego; jurydykami były tereny położone pod miastem lub w jego obrębie, należące do szlachty a. duchowieństwa. [przypis edytorski]

Wiktor Teofil Gomulicki, Cudna mieszczka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurydyka (z łac.) — teren na obszarze miasta lub w sąsiedztwie miasta wyjęty spod władzy miejskiej i niepodlegający miejskiemu sądownictwu. [przypis edytorski]

Ksawery Pruszyński, W czerwonej Hiszpanii (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurysta (daw., z łac.) — prawnik. [przypis edytorski]

Giovanni Boccaccio, Dekameron, Dekameron, Dzień ósmy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Juliusz Słowacki, Podróż na Wschód (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurysta (z łac.) — daw. uczony biegły w prawie, prawnik. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, Z przeszłości. Fragmenty dramatyczne, Hypatia (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurysta (z łac. ius, iuris) — prawnik. [przypis edytorski]

Charles Dickens, Dawid Copperfield, Dawid Copperfield, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurysta (z łac.) — prawnik. [przypis edytorski]

Władysław Syrokomla, Urodzony Jan Dęboróg (źródło na Platformie Redakcyjnej)

jurysta (z łac., przest.) — prawnik. [przypis edytorski]

Tadeusz Boy-Żeleński, Flirt z Melpomeną (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Justum et tenacem propositi virum… (łac.) — początek ody Horacego (Ody III, 3, 1): Męża sprawiedliwego i niewzruszonego… (nikt nie zwiedzie z drogi i nic nim nie zachwieje). [przypis edytorski]

Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu (źródło na Platformie Redakcyjnej)

justycja (z łac.) — sprawiedliwość. [przypis edytorski]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski (źródło na Platformie Redakcyjnej)