Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 23 przypisów.
detyna (ukr.) — dziecko, dziecina. [przypis redakcyjny]
detyna (ukr.) — dziecko. [przypis edytorski]
detyna (ukr.) — dziecko. [przypis redakcyjny]
detyna (z ukr.) — dziecko. [przypis redakcyjny]
Diakujem, pane (ukr.) — dziękujemy, panie. [przypis redakcyjny]
Diawoł błahougodnyku ne straszen (z ukr.) — człowiek czystego serca nie boi się diabła. [przypis redakcyjny]
Didko chyba znaje! (z ukr.) — Diabeł chyba wie. [przypis edytorski]
Didko jeho bery (z ukr.) — niech go diabli wezmą. [przypis edytorski]
did (ukr.) — dziad. [przypis redakcyjny]
did (ukr.) — dziad, żebrak. [przypis redakcyjny]
ditki (ukr.) — dzieci. [przypis redakcyjny]
dobry deń (z ukr. добрий день) — dzień dobry. [przypis edytorski]
Do chutoriw, pane, do seła (ukr.) — do chutorów, panie, do wsi; chutor a. futor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis redakcyjny]
doma (daw.; ros., ukr.) — w domu. [przypis edytorski]
donia (ukr.) — córeczka. [przypis redakcyjny]
doniu (ukr.) — córeczko. [przypis redakcyjny]
drużka (z ukr.) — przyjaciółka. [przypis redakcyjny]
duma (z ukr.) — liryczno-epicka pieśń o życiu Kozaków, o tematyce historyczno-bohaterskiej lub obyczajowej. [przypis edytorski]
dumka (ukr.) — myśl, pomysł; por.: dumać. [przypis edytorski]
dumka (ukr.) — myśl; por.: dumać. [przypis edytorski]
dumy piała (z ukr.) — śpiewała pieśni. [przypis edytorski]
dusysz mene, panyczu (z ukr.) — dusisz mnie, paniczu. [przypis edytorski]
duszu moju, świtło moje (z ukr.) — duszę moją, światło moje. [przypis redakcyjny]
