Form: Liryka,
motif: Dźwięk

Liryka X

Dźwięk X

I milcząc szliśmy od tej smutnej jamy,
Brzegiem krążącej wokoło niej tamy;
Tam nie noc...
↓ Expand fragment ↓
I milcząc szliśmy od tej smutnej jamy,
Brzegiem krążącej wokoło niej tamy;
Tam nie noc, zmrok był pół nocny, pół dzienny,
Widziałem tylko szary grunt kamienny,
Lecz echo za mną dźwiękiem rogu grało,
Dźwiękiem, co mógłby zagłuszyć trzask grzmotu.
W stronę, skąd dźwięk ten pobrzmiewał za skałą,
Oczy z uwagą obróciłem całą.
Nie tak straszliwie Roland do odwrotu
Dął w róg wojenny, gdy z chrześcijan żalem
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
Jak w szyi lutni dźwięk kształt swój odlewa,
Jak otworami wierzbowego drzewa
Wiatr wpadający całą...
↓ Expand fragment ↓
Jak w szyi lutni dźwięk kształt swój odlewa,
Jak otworami wierzbowego drzewa
Wiatr wpadający całą fletnią śpiewa,
Tak nie czekając, wrzawa tonów taka
Zarazem w szyi zaszumiała ptaka,
Jakby ta była jak fletnia dziurawa.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Raj
Zielone, staroświeckie granie
jak anemiczne pąki ciszy.
Krzysztof Kamil Baczyński, Sur le pont d'Avignon
Płyną, jakby Webera tłumione westchnienia:
Te przekleństwa, bluźnierstwa, te skargi, zachwyty,
Te krzyki i łzy...
↓ Expand fragment ↓
Płyną, jakby Webera tłumione westchnienia:
Te przekleństwa, bluźnierstwa, te skargi, zachwyty,
Te krzyki i łzy rzewne, i hymny weselne,
To przez sto labiryntów głos echem odbity,
Opium boskie, co serca upaja śmiertelne;
To hasło, przekazane przez legiony straży,
To rozkaz, przez tysiączne tuby powtarzany,
Majak, co się ze szczytu wież tysiąca żarzy,
Sygnał w puszczy zbłąkanym myśliwcom podany.
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Latarnie
I gorzko jest, i błogo zimą, w nocy cieniu,
Przy ognisku, co parska i dym...
↓ Expand fragment ↓
I gorzko jest, i błogo zimą, w nocy cieniu,
Przy ognisku, co parska i dym w górę śle,
Słuchać wspomnień, co z wolna wstają w oddaleniu,
Pod dźwięk dzwonów kościelnych śpiewających w mgle.
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Pęknięty dzwon
Błogosławione dzwony o silnej gardzieli,
Co mimo starość krzepkie, raźne — wierny krzyk
Ślą, co dzień...
↓ Expand fragment ↓
Błogosławione dzwony o silnej gardzieli,
Co mimo starość krzepkie, raźne — wierny krzyk
Ślą, co dzień na modlitwę zwołując czcicieli,
Jak wiarus, co wiek czuwać pod namiotem zwykł!
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Pęknięty dzwon
Słyszę już, jak w podwórzach z łoskotem grobowym
Drzewo na bruk zrzucane posępnie kołata.
I...
↓ Expand fragment ↓
Słyszę już, jak w podwórzach z łoskotem grobowym
Drzewo na bruk zrzucane posępnie kołata.
I w pierś mą wniknie zima, gniew, nienawiść wściekła,
Dreszcz, groza, przymus, pracę czyniący niemiłą,
I jak słońce, gdy zajdzie w biegunowe piekła,
Serce me będzie tylko zmarzłą, krasną bryłą.
I drżę za każdą więzią, co o bruk uderza;
Stuk głuchy jak klecących rusztowanie młotów.
Umysł mój jest jak w gruzy padająca wieża
Pod ciosami taranu nieustannych grzmotów.
I pod dźwięk tych łoskotów monotonnych piesień,
Boję, iż się gdzieś trumna zabija z pośpiechem…
Dla kogo? Wczoraj było lato; dzisiaj jesień!
A stuk ten dzwoni odjazd tajemniczym echem.
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Pieśń jesienna
I drżę za każdą więzią, co o bruk uderza;
Stuk głuchy jak klecących rusztowanie młotów...
↓ Expand fragment ↓
I drżę za każdą więzią, co o bruk uderza;
Stuk głuchy jak klecących rusztowanie młotów.
Umysł mój jest jak w gruzy padająca wieża
Pod ciosami taranu nieustannych grzmotów.
I pod dźwięk tych łoskotów monotonnych piesień,
Boję, iż się gdzieś trumna zabija z pośpiechem…
Dla kogo? Wczoraj było lato; dzisiaj jesień!
A stuk ten dzwoni odjazd tajemniczym echem.
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Pieśń jesienna
Nagle, jak gdyby furie, uderzają dzwony
I rzucają bolesne wycia swe ku niebu,
Jako błędny...
↓ Expand fragment ↓
Nagle, jak gdyby furie, uderzają dzwony
I rzucają bolesne wycia swe ku niebu,
Jako błędny chór duchów z ziemi swej rodzonej,
Wygnany i jęczący jękami pogrzebu.
I długie karawany bez dźwięku muzyki,
Z wolna suną w mej duszy.
↑ Hide fragment ↑
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Spleen
Dwaj trędowaci złorzeczyli pod oknem, pies wył na rozstaju i żar mego ogniska, przygasając, wróżył...
↓ Expand fragment ↓
Dwaj trędowaci złorzeczyli pod oknem, pies wył na rozstaju i żar mego ogniska, przygasając, wróżył.
Lecz wkrótce ucho moje dosłyszało jego głębokie milczenie.
Białoskórzy powrócili do swych nor, podczas gdy Jacquemart hałaśliwie tłukł żonę.
Pies umknął zaułkiem przed halabardami straży, pordzewiałej od deszczu i szarpanej wichurą.
I żar usnął, kiedy ostatnia skra zgasiła ostatni poblask w popielisku komina.
↑ Hide fragment ↑
Aloysius Bertrand, Blask księżyca

Form: Liryka

No description.

Motif: Dźwięk

Opozycyjny wobec ciszy, odnosi się do tych dźwięków, które nie mogą być zaliczone do muzyki – np. szum wiatru, odgłosy płynącej wody, jadących pociągów i in. Jeśli są one znaczące dla akcji lub obrazowania w utworze, albo jeśli są ciekawie opisane – wskazujemy je z pomocą tego hasła.

Czytaj teksty współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Ty decydujesz, ile płacisz!

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail.

Form: Liryka,
motif: Dźwięk

Form: Liryka

Motif: Dźwięk

Czytaj teksty współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Ty decydujesz, ile płacisz!

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail.

Form: Liryka,motif: Dźwięk

Form: Liryka

Motif: Dźwięk

Form: Liryka,
motif: Dźwięk