Form: Liryka,
motif: Diabeł

Authors Periods Genres Forms Themes

Liryka X

Epika (2)

Diabeł X

Jam się odwrócił, jak ów nieroztropny,
Co bieży widok oglądać okropny,
A patrząc, ledwie nie...
↓ Expand fragment ↓
Jam się odwrócił, jak ów nieroztropny,
Co bieży widok oglądać okropny,
A patrząc, ledwie nie mdleje od trwogi.
I diabeł czarny biegł mostem za nami,
O jakże jego była postać dzika!
Jak groźne gesta! Ciężkimi skrzydłami
Szumiał, a lekko biegł na obie nogi:
Barki spiczaste, widzę, nowe cudo!
Na ostrych barkach unosił grzesznika,
Jak hakiem szponą trzymając za udo.
Z naszego mostu wołał zaperzony:
«Oto jest jeden z radców z Santa-Zita,
Rzucaj go w jamę, panie Ostroszpony!
Wracam, gdzie strona w takich dość obfita:
Oprócz Bontura, tam każdy ladaco,
Nie w Tak przemieni, gdy mu za to płacą».
Rzucił go w jamę, a sam szybkostopy
Biegł jak pies dworny za złodziejem w tropy.
Grzesznik dał nurka i cały zbrukany
Wypłynął na wierzch
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
«Jeśli w tę smołę przedsięwzięciem śmiałem
Wskoczysz, za tobą nie pogonię cwałem,
Tylko nad tobą...
↓ Expand fragment ↓
«Jeśli w tę smołę przedsięwzięciem śmiałem
Wskoczysz, za tobą nie pogonię cwałem,
Tylko nad tobą skrzydła me zawarczą;
Brzeg i wysokość niech będzie twą tarczą,
Chcę tylko widzieć i przekonać siebie,
Czy od nas wszystkich chytrzejszy bies z ciebie».
Tu, czytelniku, poznasz figiel nowy:
Szatani na bok odwrócili głowy,
Nawarczyk wnet się rzucił do wybiegu,
Skorzystał z chwili, już stanął na brzegu
I jednym skokiem skacząc w smolne wary,
Na nice diable wywrócił zamiary.
Szatani stali z zasmuconą miną;
Lecz ilem dostrzegł, między ich drużyną
Stał najsmutniejszy sprawca ich kłopotu
I rączym skrzydłem, myśląc, że go złapie,
Poleciał krzycząc: «Już cię mam w swej łapie».
Daremnie, piętna wstydu już nie zetrze,
Strach skorsze skrzydła miał od diabła lotu,
Ten skrył się w smołę, on wzleciał w powietrze;
Tak czatujący jastrząb na kaczora,
Gdy ten nurkuje przed nim dnem jeziora,
Precz leci cały wściekły i znużony.
Łasy, gdy stali towarzysze smutni,
Gniewny pogonił skrzydłem rozdąsanem
I ciągle latał za drugim szatanem,
O cień, co zniknął, szukając z nim kłótni.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
Noc już powraca, teraz czas iść dalej,
Bośmy już w piekle wszystko oglądali».
Jak chciał...
↓ Expand fragment ↓
Noc już powraca, teraz czas iść dalej,
Bośmy już w piekle wszystko oglądali».
Jak chciał, jam jemu na szyi zawisnął.
W chwili, gdy potwór swe skrzydła roztacza,
Szybki jak piorun, co już spadł, nim błysnął.
Mistrz się uczepił do boków kudłacza,
Z kudłów na kudły śliznął się pięściami,
Między ich runem spadał a lodami.
Gdyśmy już doszli do miejsca, o cudo!
Tam, gdzie pod biodra rozszerza się udo,
Mój wódz, jak gdyby wpadł na fortel nowy,
Gdzie były nogi, przewrócił wierzch głowy,
Piął się po kudłach, aż trzęsły mną dreszcze,
Myśląc, że nazad idę w piekło jeszcze.
↑ Hide fragment ↑
Dante Alighieri, Boska Komedia, Piekło
Już ta kareta nigdy nie wróci, a słychać tętent.
Tylko te stoły poprzewracane, rzucone karty...
↓ Expand fragment ↓
Już ta kareta nigdy nie wróci, a słychać tętent.
Tylko te stoły poprzewracane, rzucone karty.
Twarze przy świecach, twarze z zwierciadeł, twarze przeklęte,
czy nie widzicie? ta zgasła świeca jest czartem.
↑ Hide fragment ↑
Krzysztof Kamil Baczyński, Czart
Niektóry rano wstał jak na pańszczyznę,
Pracuje głową, co za robociznę
Dzisiaj potrzebną zacząć na...
↓ Expand fragment ↓
Niektóry rano wstał jak na pańszczyznę,
Pracuje głową, co za robociznę
Dzisiaj potrzebną zacząć na pożytek:
Myśli, mózg suszy, w zadumianiu wszytek.
Bierze paciorki, sto ścieszek udepce,
W rękach pacierze, w ucho djabeł szepce:
Tych jeno bracie chwytaj się przekupi,
Bierz jako mądry, kiedyć daje głupi.
Kontent z konceptu swojego ministra
Chwaląc poradę, że w biegłości bystra,
Spieszy z napchanym za pokoje worem,
Trząsa z judaszem bliźniego honorem.
↑ Hide fragment ↑
Elżbieta Drużbacka, Wiersze światowe, Awersya pewnej Damy całe życie bawiącej u wielkich Dworów, przy których gdy nie tylko same próżność, nieszczerość, zazdrość i wiele defektów uznała, waletę życiu takiemu wypowiada, a na spokojniejsze się wybiera
I wzywałem donośnym głosem,
obok szatan o rogach złoconych:
Ach, zatrzymaj mi, ach, zatrzymaj bieg...
↓ Expand fragment ↓
I wzywałem donośnym głosem,
obok szatan o rogach złoconych:
Ach, zatrzymaj mi, ach, zatrzymaj bieg niebieskich lat!
↑ Hide fragment ↑
Tadeusz Gajcy, Widma
Jak diabli przy wisielcu snują się orszakiem,
Co oni wyrabiają z tym biednym Kozakiem!
Cha...
↓ Expand fragment ↓
Jak diabli przy wisielcu snują się orszakiem,
Co oni wyrabiają z tym biednym Kozakiem!
Cha, cha, cha!
Ten zmaczanym snopem trzciny
Jak na wszystkie strony macha,
Jakie grube mgły rozsiéwa!
A ten obudza wiatry dębiny,
Jak biega wkoło, gałęziami smaga;
A ów mu pomaga,
Jak skrzypi szubienicą! Aż prawie wyrywa.
↑ Hide fragment ↑
Seweryn Goszczyński, Zamek kaniowski
Przepaść rozwarta,
Upadek czarta,
Zstępuje Pan nad pany.
Teofil Lenartowicz, Mizerna, cicha...
bard blondobrody
z rozfryzowaną
brodą czesaną
śmiga w zawody
z malarzem kpiarzem
o cielsku wrażem...
↓ Expand fragment ↓
bard blondobrody
z rozfryzowaną
brodą czesaną
śmiga w zawody
z malarzem kpiarzem
o cielsku wrażem,
za nim gadulski
diabeł huculski,
jako na sabat
jedzie na żerdzi,
pyskiem się sierdzi,
a pędzlem macha
jako językiem
chwacko a z krzykiem.
↑ Hide fragment ↑
Edward Leszczyński, Kabaret szalony
Tam z kieliszków wyskakuje siny bies,
Czuły tenor, bies rozanielony.
Stuknie w szkło — już w...
↓ Expand fragment ↓
Tam z kieliszków wyskakuje siny bies,
Czuły tenor, bies rozanielony.
Stuknie w szkło — już w kieliszku pełno łez,
A on płacze, coraz wyższe bierze tony…
Stuknie w szkło, weźmie cis, wstrzyma czas
I z wieczności — sama wiesz najlepiej —
Będzie łkał: jeszcze jeden do mnie raz,
Przepij, moja luba, przepij.
Brzękną szkła… patrzysz w krąg — tenor sczezł,
Ton ostatni jeszcze słania się po stole,
A z kieliszka drugi bies, rudy bies,
Wyjrzał tępy — czarną bruzdę ma na czole.
Wlepił wzrok: w mózgu myśl, ostra kra —
Tęskny gzygzak tnie ci czoło między brwiami…
Stuknął w szkło — już w kieliszku jestem — JA!
Nie pij czasem, nie daj się omamić!
— Tyżeś to, miły mój? — Brzękną szkła —
Pękną ściany, dach dwupoły się rozłamie,
Miast posadzki — czarny lej bez dna.
I zakracze z wszystkich stron niepamięć…
Tylko walczyk czarci będzie łkał,
Słodki walczyk — ach, niezapomniany!
Pierwsze pas, drugie pas, trzecie pas
I wypłyniesz lekka poprzez ściany…
↑ Hide fragment ↑
Jerzy Liebert, Gusła (tomik), Gusła, IV, Jurgowska karczma

‹‹ previous 1 2 3 4 next ››

Form: Liryka

No description.

Motif: Diabeł

Mniej demoniczna wersja zła wcielonego, częstsza w opowieściach ludowych (lub stylizowanych na takie). W Mickiewiczowskich Dziadach, czy Pani Twardowskiej mamy do czynienia z taką właśnie odmianą szatana o przypiłowanych kłach (dostojnego miana szatana trudno użyć przy okazji groteskowych scen, w których złe duchy kłócą się między sobą, tocząc bójki o duszę Konrada czy Senatora, ani też w odniesieniu do takiego Mefistofelesa, który zmyka przez dziurkę od klucza przed kobietą).

Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur. Kliknij, by przejść do strony płatności!

Form: Liryka,motif: Diabeł

Form: Liryka

Motif: Diabeł

Form: Liryka,
motif: Diabeł