Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Epika
powieść fantastyczna
Starożytność
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Dziennik
Epos
Esej
Felieton
Gawęda
Kazanie
Liryka
Nowela
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat dygresyjny
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
Przypowieść
Publicystyka
Reportaż
Reportaż podróżniczy
Rozprawa
Satyra
Traktat
Wiersz
Kogut, iż piał na odmianę,
Zyskał życie pożądane.
W szczęśliwej porze
Osiadł we dworze.
Skoro...
Ignacy Krasicki
Listy
Zeszli się jakoś w zapustną niedzielę
List, co prosił na pogrzeb, z tym, co na...
Ignacy Krasicki
Pochwała wieku
Co powie prawy mędrzec, wiek wiekowi poda.
A te nasze światełka, co błyszczą dość jasno...
Ignacy Krasicki
Potok i rzeka
Potok z wierzchołka góry lecący z hałasem,
Śmiał się z rzeki; spokojnie płynęła tymczasem.
Nie...
Ignacy Krasicki
Szkatuła ze złotem, wór z kaszą
Szkatuła pełna złota śmiała się raz z wora.
Tegoż właśnie złodzieje do skarbcu wieczora
Wkradli...
Ignacy Krasicki
Zajączek
Trawki bujały:
Zajączek mały
Cieszył się wiosną.
Mruczał jednak na trawki, że tak prędko rosną...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
Liść rośnie i spada, sypią się mogiły,
A wody tak płyną, jak od wieków były...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
Tymczasem prędko płynął czas w Romnowe.
Krewe Krewejtę pochylały lata;
I jak ta kropla, co...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
Lecz wieki przeszły — świątynie zrzucone,
Zapadłe groby pług synowski orze,
I zamki klękły siwizną omszone...
Józef Ignacy Kraszewski
Stara baśń, tom trzeci
U słupa przy malowanym tynie z dala stojącą postrzegł Dziwę. Nie widziała go, głowę miała...
Motyw: Przemijanie
Stanowi ono funkcję czasu i wpływa zasadniczo na charakter kondycji ludzkiej. Przemijają zarówno dobre, jak i złe momenty. Fakt ten może wywoływać rozpacz, skoro nic nie trwa wiecznie, na niczym nie można trwale się oprzeć, wszystko więc jawi się jako marność (vanitas). Może jednak równie dobrze nieść pociechę, że wszystkie cierpienia zesłane przez los również przeminą. Ze świadomości takiej można czerpać siłę, by przetrwać złe chwile.