Motif: Niebo,
period: Barok

Gore na podmiesięcznych sferach zapalona gniewu Twego pochodnia i nigdy królestwom bez uszczerbku nie świecący kometa.

Obłoki wydały z siebie już niewilgotną rosę, ale krwawym deszczem ziemię skropiło niebo.

Trzęsła się, gdzie niezwyczaj, ziemia; i kagańce niebieskie światła swoje kryły; następującą przeznaczając rzeczy podmiesięcznych wariacją.

Słońca i miesiąc — świadczą tak filozofowie —

Po Bogu wszystkim rzeczom inkrement i zdrowie

Przynoszą; słońca we lwie z miesiącem złączenie

Jest to konsekwencyjej dobrej rozumienie.

A ta Panna, co też ma w niebie za urzędy?

Czy tam u astrofilów zgodne zdanie wszędy,

Że, gdzie się instancyją swą interponuje,

Wszędzie groźny[ch] planetów srogość mityguje?

Gubernium krwawego Marsa gdy nastaje,

Siła to ludziom trwogi i strachu przydaje;

Opposito radio gdy Pannę przechodzi,

Przecie desperujących cożkolwiek ochłodzi.

Saturnus nie może się rozszerzać srogością

I Merkuryjusz ze swoją zwyczajną chytrością;

Kiedy z Panną kwadratem swym korespondują,

Zaraz subsolanea wielką folgę czują.

A zaś, gdy sama Panna z Jowiszem łaskawym

Rządy roczne obejmie, przy pokoju prawym

Wszystkiego się dobrego spodziewać potrzeba:

Zdrowia, fortun pomyślnych i dostatku chleba.

Już Mars krwawego miecza swego nie dobywa,

Już Saturnowa kosa w ten czas odpoczywa;

Fakcyje Merkurego waloru nie mają

I wszystkich złych planetów — astra nauczają.

To piszę in genere , że światu całemu

Ta Panna dobrze czyni, dopieroż swojemu!

Kto się jej konterfektem wiernie tytułuje,

Jemu specialiter afekt konformuje.