Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 460 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Liryka okresu współczesności
Zrozumcież mnie, zrozumcie: widziałam na Śliskiej,
Jak żandarm niemowlęta wybierał z kołyski.
Brał maleństwo za...
Karol Maliszewski
Ostatni wiersz dla matki
Rdza traw, ta rozpacz,
pod bukami przepaść;
przepaść rozpatrz
z góry, przyklaśnij do echa.
Tam...
Władysław Szlengel
Kartka z dziennika "akcji"
Dziś widziałem Janusza Korczaka,
Jak szedł z dziećmi w ostatnim pochodzie,
A dzieci były czyściutko...
Maria Więckowska
Pamięci córki
Znikły drzewa, ogrody, ulice,
Legły jako towarzysze broni
Zwaliły się domy wywrócone na nice
Wszystko...
Motyw: Dziecko
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.