Stanisław Brzozowski
Płomienie
Czy można dziwić się, że nie drżało ramię Żelabowa? Czy nie miał prawa mówić on...
Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ
Czy można dziwić się, że nie drżało ramię Żelabowa? Czy nie miał prawa mówić on...
Nie zadrży, nie zadrży łuk: w sercu twoim, carze Aleksandrze, żyje także ten głos — oto...
Lud nasz wie, że nie usprawiedliwia nic śmierci, że nie wolno zabijać życia, że każda...
W polskiej literaturze, szczególnie tej z okresu romantyzmu, zmitologizowana postać cara stanowi uosobienie wroga Polski (por. Psalmy Przyszłości Krasińskiego) oraz synonim tyrana (por. ,,kłótnię" Konrada z Bogiem w trzeciej części Dziadów Mickiewicza). Car stał się wcieleniem tego, co w Rosji złe, imperialne i przeciwne wolności. Często przy tym przeciwstawiano cara rosyjskiemu ludowi.